Αριστομένης Λαγουβάρδος
"Φρύνη" - Ποίημα του Αριστομένη Λαγουβάρδου
Με τα μαλλιά λυτά, μενεξεδένια,
σε μυροβόλο πέπλο τυλιγμένη,
έστεκε η Φρύνη· ως πλανημένη
η μέρα, θαρρείς με χρυσαφένια
λάμψη, έδιωχνε γύρω κάθε έννοια.
Μονάχα οι κριτές σα βουβαμένοι,
σ' εξαίσια οπτασία λουσμένοι,
θαμπώθηκαν στα κάλλη, στη μελένια
δροσιά. Οι πλάτες, οι γλουτοί, τα στήθη,
τα μάτια που τα πάντα καρτεράνε,
κι η σάρπα η ερωτοστάλαχτη που ελύθη
στου Υπερείδη τ' άγγιγμα, μιλάνε:
«Αθώα ω Φρύνη,
Πληροφορίες συντάκτη
Αριστομένης Λαγουβάρδος
Γεννήθηκε στην Έμπαρο Ηρακλείου Κρήτης.
Διπλωματούχος ΜΗΧ/ ΓΟΣ ΜΗΧ/ΚΟΣ του Πολυτεχνείου Νεαπόλεως Ιταλίας.
Ζεί στο Ηράκλειο Κρήτης.
ΕΡΓΟΓΡΑΦΙΑ (ποίηση)
1) Το τέλος της αθωότητας (Τυποκρέτα Καζανάκης Ηράκλειο)
2) Καθώς κυλά το ρόδινο ποτάμι. '' '' ''
3) Στα απόκρυφα τοπία της μοναξιάς ( υπό έκδοση )
