ΕΛΕΝΑ ΑΚΡΙΤΑ
Της Λουκίας. Της Σύλβας. Της Ελενας - Της Έλενας Ακρίτα
Η φαντασία είναι το ζακετάκι που ρίχνω στους ώμους μου όταν η ζωή μου σηκώνει ψύχρα. Και τώρα σήκωσε αγιάζι, γιαγιά.
Γιαγιάκα μου, η Κωνσταντινούπολη δεν υπάρχει πια. Να τα λέμε αυτά. Να τα λέμε για να ξανασυστηνόμαστε με τα χτες μας. Το χτες που αφήσατε πίσω σας ο παππούς κι εσύ. Το χτες που ποτέ
Τα κουβαδάκια σας και σ’ άλλον αιγιαλό! - Της Έλενας Ακρίτα
Τα καλοκαίρια των παιδικών μου χρόνων τα περνούσα στις «παράγκες στο Καβούρι» - περιουσία του Ορφανοτροφείου που δέσποζε στην κορφή του λόφου. Εκεί με φιλοξενούσαν ...Πληροφορίες συντάκτη
ΕΛΕΝΑ ΑΚΡΙΤΑ
