Γιόλα Αργυροπούλου - Παπαδοπούλ
Λίγοι στίχοι του Τάσου Λειβαδίτη... κι ένα τραγούδι του Μάνου Χατζιδάκι - Της Γιόλας Αργυροπούλου-Παπαδοπούλου*
… Είταν τότε που οι μέρες δεν ξέρανε την καταχνιά
τότε που άδειαζε η δύση στην αυλή μας μια ποδιά γεμάτη
ροδοδάφνες.
Θυμάσαι ένα βράδι που χτένιζα τα μαλλιά σου
και συ με κοίταζες απ’ τον καθρέφτη και κάτι σιγοτραγουδούσες;
Τα μαλλιά σου είναι μαύρα όπως μια νύχτα, στο στόμα σου
ανασαίνει ολάκερη η άνοιξη
στα