Λευτέρης Τσίλογλου
Ο αδυσώπητος χρόνος - Διήγημα του Λευτέρη Τσίλογλου
Δεν ήταν πια ο αστόχαστος νεαρός των είκοσι πέντε χρόνων, που αφήνει το ίχνος του, σαν τον σκύλο σε κάθε στύλο και γωνιά του δρόμου που περνάει. Τα χρόνια κυ-λούνε αδυσώπητα. Έπρεπε να δεχθεί και να συμβιβαστεί με τη νέα πραγματικότητα. Δεν περισσεύει χρόνος για τσιμπητές περιπετειούλες. Γνωριμίες της μιας βραδιάς, συζητήσεις σε εύκολα και