"Wild is the wind" - Nina Simone, 1964 (audio)
Τώρα που το λυκόφως αγκαλιάζει γλυκά την πόλη, τώρα που δειλά ανάβουν τα πρώτα φώτα στους δρόμους και τα κτίρια, ας συνειδητοποιήσουμε ότι άλλη μια μέρα - καλή ή κακή - έφτασε στο τέλος της.
Μια ματιά απ' το παράθυρο, στο βάθος, πίσω από τους τσιμεντένιους τοίχους και τις ταράτσες με τις κεραίες - σ' αυτό το μικρό κομματάκι ουρανό - ξεκουράζεται το βλέμμα πάνω στο ρόδινο ορίζοντα και τα μαβιά μικροσκοπικά συννεφάκια.
Είναι η ώρα, που κι αυτή ακόμα η ταραγμένη κι εξαγριωμένη πόλη των Αθηνών, παίρνει άλλη όψη, πιο γλυκιά, πιο ανθρώπινη.
Είστε ακόμα στο γραφείο ή μόλις γυρίσατε σπίτι;
Όπου κι αν είστε, χαλαρώστε.
Κλείστε κινητά και σταθερά, χαμηλώστε τα φώτα, λίγο ουίσκι στο ποτήρι, ένα τσιγάρο, μια αναπαυτική θέση, τα μάτια κλειστά.
Ονειρευτείτε ό,τι αγαπάτε, όποιον αγαπάτε, όποιον θα θέλατε να είχατε πλάι σας, κι ας μην το ξέρει, κι ας μην του το 'χετε πει ποτέ...
Αφεθείτε και ταξιδέψτε.
Ταξιδέψτε μακριά, με την αισθησιακή φωνή της Νίνας.
Πολύ μακριά, εκεί που ο άνεμος είναι άγριος...
Love me, love me, love me, love me,
say you do
Let me fly away with you
For my love is like the wind,
and wild is the wind
Wild is the wind
Give me more than one caress
satisfy this hungriness
Let the wind blow through your heart
Oh wild is the wind, wild is the wind
You touch me, I hear the sound of mandolins
You kiss me
With your kiss my life begins
You're spring to me, all things to me
Don't you know you're life, itself!
Like the leaf clings to the tree,
Oh, my darling, cling to me
For we're like creatures of the wind,
and wild is the wind
Wild is the wind
Δείτε καρέ-καρέ τη σφαγή στο Κοντομαρί Χανίων από τους Γερμανούς - Η ιστορία του Franz Peter Weixler
- Δημοφιλέστερα
.jpg&size=summary_medium)
