Ημερολόγιο Τρίπολης #2 - Της Μαρίας Καρχιλάκη
«Πρέπει να διαλέξω ποιος θα
πεθάνει σήμερα»
Πίσω από κάθε άδειο κρεβάτι στη μονάδα εντατικής θεραπείας του Γενικού Νοσοκομείου Τρίπολης κρύβεται μια απόφαση θανάτου, μου λέει ο γιατρός Σαρφ Ελντίν Μπάρκα. δεν γίνεται διαφορετικά αφού δεν λειτουργεί το κεντρικό σύστημα παροχής οξυγόνου. Οι οβίδες δεν φτάνουν για όλους τους τραυματίες. Υπάρχουν μέρες που χρειάζεται να πάρουμε περισσότερες από μία αποφάσεις.
Η τελευταία απόφαση που πήραν ευνόησε τον Τζαμάλ Αμπντούλ Νάσερ, 20 χρονών από τη Μιζουράτα. Σνάιπερ τον πυροβόλησε στη μέση. Οι γιατροί αισιοδοξούν ότι θα τα καταφέρει. Εκείνο που δεν θα μπορέσει είναι να περπατήσει ξανά.
Στο φαρμακείο του νοσοκομείου, εθελόντριες τακτοποιούν φάρμακα, επιδέσμους, ορούς, κούτες και κουτάκια κι όλο έρχονται κι άλλα. Μη βιαστείτε να πείτε ε και; Όλος αυτός ο ιατροφαρμακευτικός εξοπλισμός βρισκόταν σε ειδικές αποθήκες στο διοικητήριο του Καντάφι, το Μπαμπ αλ Αζιζίγια. Τρία φορτηγάκια έχουν ξεφορτώσει μέχρι στιγμής κι ο επικεφαλής φαρμακοποιός, Ιμάντ Αλρατίμπ μου λέει πως περιμένουν κι άλλα.
Δεκάδες τα καμμένα αυτοκίνητα έξω από το Μπαμπ αλ Αζιζίγια -περνάμε με τον Κώστα Δελδήμο την κεντρική πύλη μαζί με εκατοντάδες άλλους. Όπως η Πράσινη Πλατεία, έτσι και το φρούριο του Καντάφι, έχει γίνει κάτι σαν «προσκυνηματικός τόπος» για τους αντάρτες. Μετά από κάθε νίκη, εδώ έρχονται για το γύρο του θριάμβου, πυροβολούν ασταμάτητα με ό,τι όπλο κρατούν και διαθέτουν κι ουρλιάζουν «ο Θεός είναι μεγάλος».
Μαζί τους και μαζί μας περνούν την πύλη κι εκατοντάδες οικογένειες με παιδιά, παππούδες και γιαγιάδες. Η διαβόητη σκηνή του Καντάφι εξοργίζει τους περισσότερους. Κοίτα τους πολυελαίους, κοίτα την πολυτέλεια μου λένε. αυτά είναι η «απλή ζωή του βεδουίνου» που μας παραμύθιαζε.
Αμέτρητες καταπακτές στο γρασίδι και τα χώματα δείχνουν τις εισόδους για τα υπόγεια τούνελ του Καντάφι. Το δίκτυο δικαιώνει το μύθο.
.επίσης, περπατώντας μέσα του αντιλαμβάνεσαι και την εμμονή του Συνταγματάρχη με τα ποντίκια…
Στον εξώστη από τον οποίο ο Καντάφι απευθυνόταν στους υποστηρικτές του, τα «ποντίκια» έχουν κρεμάσει το ομοίωμά του. Μαζί με τα τούνελ και τη σκηνή πρέπει να είναι τα πιο πολυ-φωτογραφημένα σημεία στο Μπαμπ αλ Αζιζίγια.
*φωτογραφίες: Κώστας Δελδήμος – Μαρία Καρχιλάκη
Δείτε καρέ-καρέ τη σφαγή στο Κοντομαρί Χανίων από τους Γερμανούς - Η ιστορία του Franz Peter Weixler
- Δημοφιλέστερα
