Στον δρόμο προς το Μογκαντίσου - Του Τάκη Μίχα

Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι σήμερα έχει χαθεί η βασική προϋπόθεση για οποιαδήποτε οικονομική ανάκαμψη:  διατήρηση  της έννομης τάξης. Διάφορες ομάδες που  κατευθύνονται είτε από πολιτικά κέντρα είτε από τα συντεχνιακά τους συμφέροντα είτε από εγκληματικές συμμορίες,  δεν διστάζουν να θέσουν σε κίνδυνο την δημόσια υγεία, να καταστρέφουν  ατομικές και δημόσιες ιδιοκτησίες  και να  ασκούν αδίστακτα βία εναντίον όποιου στέκεται εμπόδιο στους στόχους τους.

Σε αυτό το χάος είναι εκπληκτική η απουσία κάθε έννοιας συντεταγμένου κράτους: Η δικαιοσύνη και οι  εισαγγελείς είναι ανύπαρκτοι, τα ΜΑΤ λειτουργούν με την ίδια αποτελεσματικότητα όπως ο υπόλοιπος δημόσιος τομέας, η κυβέρνηση παρακολουθεί ως απλός θεατής και η ΝΔ έμμεσα ή άμεσα υποδαυλίζει αυτές τις καταστροφικές εξελίξεις  με εμπρηστικές δηλώσεις στελεχών της και την  αποφυγή κάθε καταδίκης αυτών που προσπαθούν να καταλύσουν την έννομη τάξη.

Ο πρωθυπουργός  στις συζητήσεις του με τους αξιωματούχους της  ΕΕ   προσπαθεί να δώσει την εικόνα ότι ηγείται μιας κυβέρνησης  που θα  εφαρμόσει τα συμφωνηθέντα. Όμως αυτό  δεν ισχύει. Η κυβέρνησή του δεν μπορεί να εφαρμόσει τίποτα, διότι σε τελική ανάλυση  έχει χάσει το βασικό χαρακτηριστικό της: την δυνατότητα της  άσκησης του έννομου μονοπωλίου της βίας σε ένα δεδομένο γεωγραφικό χώρο. Σήμερα  την άσκηση αυτού του δικαιώματος  την  μοιράζεται με δεκάδες  άλλες συντεχνιακές, πολιτικές και εγκληματικές ομάδες-στην ουσία ο έλεγχος που ασκεί δεν διαφέρει και πολύ από αυτόν που ασκεί η κεντρική «κυβέρνηση» στο Μογκαντίσου. 

Την κατάσταση αυτή την εξέθρεψε η ίδια η κυβέρνηση με την πολιτική της «μάξιμουμ ανοχής» που ακολουθεί. Όταν η κ.Παπαρήγα και ο κ.Τσίπρας καλούν ανοικτά για κατάλυση της έννομης τάξης –και σε αντάλλαγμα ο πρωθυπουργός τους καλεί σε συμβούλια πολιτικών αρχηγών, όταν διάφοροι εργατοπατέρες καλούν ανοικτά για την άσκηση βίας και την καταστροφή δημόσιας περιουσίας και δεν έχουν καν εκδιωχθεί  από το ΠΑΣΟΚ….όταν,όταν...

Η ανοχή την οποία επέδειξε ο κ.Παπανδρέου δεν ήταν τυχαία. Ήταν  μέρος ενός καλοστημένου σχεδίου που είχε ως στόχο για πολλοστή φορά την εξαπάτηση των πιστωτών. Ανεχόμενος τις ταραχές πίστευε ότι αποκτούσε ένα διαπραγματευτικό όπλο έναντι των ξένων πιστωτών και των «ξένων σπεκουλαδόρων» όπως τους αποκαλεί. Φυσικά η τακτική αυτή  απέτυχε παταγωδώς. Σήμερα το μόνο θέμα συζήτησης  στην ΕΕ είναι πως θα θωρακισθούν τα χρηματοπιστωτικά τους ιδρύματα ώστε  να μπορέσουν μετά να δείξουν στην Ελλάδα την πόρτα της εξόδου από την ευρωζώνη.

Η μοναδική λύση σήμερα είναι εκλογές με επίκεντρο όχι μόνο την οικονομία αλλά επίσης και κυρίως την αποκατάσταση  της έννομης τάξης. Μόνο μια κυβέρνηση (μονοκομματική η πολυκομματική) που θα έχει λάβει μια  τέτοια σαφή  εντολή θα μπορέσει να λάβει όλα εκείνα τα αναγκαία μέτρα που θα προστατεύσουν το σύνταγμα, θα εγγυηθούν την εφαρμογή των νόμων και την ασφάλεια των πολιτών -και θα διασφαλίσουν επίσης την μετάβαση στο επόμενο οικονομικό στάδιο, όποιο και αν είναι αυτό.

Protagon.gr