“West Side Story”, η μαγεία της μουσικής, του χορού και του έρωτα... - Της Γιόλας Αργυροπούλου-Παπαδοπούλου*
Το 1949, ο Leonard Bernstein είχε σημειώσει το εξής: «Ο Τζέρι με επισκέφθηκε σήμερα με μια τρομερή ιδέα: μια μοντέρνα εκδοχή του “Ρωμαίος και Ιουλιέτα”, με σκηνικό μια φτωχογειτονιά της Νέας Υόρκης, κατά την διάρκεια του καθολικού και του εβραϊκού Πάσχα. Έντονα συναισθήματα μεταξύ Εβραίων και Καθολικών. Οι Εβραίοι ως άλλοι Καπουλέτοι. Οι Καθολικοί ως Μοντέγοι».
Το σημείωμα αυτό του Bernstein αφορούσε την εκπληκτική ιδέα του χορογράφου Jerome Robbins σχετικά με το «West Side Story», μια ιδέα που έμελλε να γίνει πραγματικότητα, κατ’ αρχάς, το 1957, με μιαν εξαιρετική θεατρική παράσταση (Ουάσιγκτον, Φιλαδέλφεια, Νέα Υόρκη, Λονδίνο και πάλι Η.Π.Α.) κι έπειτα, το 1961, με μιαν υπέροχη κινηματογραφική ταινία.
Τα δύο βασικά θεματικά μοτίβα του έργου είναι ο έρωτας (Ο Ρωμαίος και η Ιουλιέτα του Shakespeare είναι, εδώ, ο Tony και η Maria) και η μετανάστευση, αφού η αρχική ιδέα του Robbins περί Εβραίων και Καθολικών διαφοροποιήθηκε, και τελικά οι δύο αντίπαλες συμμορίες στο μιούζικαλ είναι οι Πολωνό – αμερικανοί (Jets) και οι Πορτορικανοί (Sharks).
Η περίφημη μουσική του έργου ανήκει στον Leonard Bernstein.
Η σκηνοθεσία είναι των Robert Wise και Jerome Robbins.
Οι χορογραφίες του Jerome Robbins.
Τον Tony υποδύεται ο Richard Beymer.
Την Maria η συναρπαστική Natalie Wood.
Τον Riff, αρχηγό της αμερικάνικης συμμορίας, των Jets, ο Russ Tamblyn.
Τον Bernardo, αρχηγό των Πορτορικανών, των Sharks, ο George Chakiris.
Την Anita, την αγαπημένη του Bernardo, η Rita Moreno.
To «West Side Story», αυτό το θρυλικό μιούζικαλ που σφράγισε μιαν ολόκληρη εποχή, την δεκαετία του ’60, είναι πραγματικά μια μαγεία μουσικής...
Και, βέβαια, η έκφραση και ο ύμνος του Απόλυτου Έρωτα…
Έχουν περάσει 50 ολόκληρα χρόνια από τότε που για πρώτη φορά προβλήθηκε στους κινηματογράφους το «West Side Story», αυτή η ταινία – θρύλος, που απέσπασε 10 Όσκαρ και αποτέλεσε μία από τις πιο μεγάλες επιτυχίες όλων των εποχών…
Κι όμως, αυτή η παραμυθένια Αγάπη του Tony και της Maria, τα υπέροχα τραγούδια, τα ανεπανάληπτα χορευτικά και η μαγική μουσική του Leonard Bernstein ζωγραφίζουν με χρώματα ανεξίτηλα το «όνειρο» στη σκέψη μας, φωτίζουν μ’ ένα άσβεστο φως κάποια «παιδική γωνιά» της ψυχής μας, και – σίγουρα – παραμένουν επίμονα κι αναλλοίωτα στη μνήμη μας…
* Η κυρία Γιόλα Αργυροπούλου – Παπαδοπούλου είναι καθηγήτρια της Φιλοσοφικής Σχολής Αθηνών και ποιήτρια.
Δείτε καρέ-καρέ τη σφαγή στο Κοντομαρί Χανίων από τους Γερμανούς - Η ιστορία του Franz Peter Weixler
- Δημοφιλέστερα
