Η μικρή Βιργινία και o Άι - Βασίλης (Μία μικρή χριστουγεννιάτικη ιστορία)

Ήταν το έτος 1897 όταν η οκτάχρονη Βιργινία από την Νέα Υόρκη έστειλε μία επιστολή στην εφημερίδα “Sun“, και ήθελε να μάθει, αν πραγματικά υπάρχει o Άι- Βασίλης.

“Είμαι οχτώ χρονών και οι φίλοι μου λένε ότι δεν υπάρχει ο Άι- Βασίλης, ενώ ο μπαμπάς μου ισχυρίζεται ότι αυτά που εσείς στην εφημερίδα σας γράφετε είναι όλα αλήθεια. Σας παρακαλώ, πείτε μου υπάρχει ο Άι-Βασίλης;”

“Βιργινία, οι μικροί σου φίλοι δεν έχουν δίκιο. Οι φίλοι σου αμφιβάλλουν, και βέβαια, σύμφωνα με την ηλικία τους έχουν δίκιο να αμφιβάλλουν. Αυτοί πιστεύουν μόνο σ' αυτά που βλέπουν. Πιστεύουν, ότι δεν μπορεί να υπάρχουν πράγματα που το μικρό τους μυαλό δεν είναι ικανό να τα συλλάβει. Σε όλους τους ανθρώπους, υπάρχει αυτή η αμφιβολία, δεν έχει σημασία αν είναι ενήλικοι ή μικρά παιδιά σαν εσένα και τους φίλους σου .

Μέσα στο άπειρο χάνεται κάποιος, όπως ένα μικρό έντομο. Ενός μυρμηγκιού το μυαλό δε φτάνει να συλλάβει και να αντιληφθεί ποια είναι η αλήθεια.

Βιργινία, βέβαια υπάρχει ο Άι -Βασίλης.

Αυτός υπάρχει, όπως υπάρχει στον κόσμο η αγάπη, η ευγνωμοσύνη και η πίστη. Κι εσύ γνωρίζεις, ότι όλα αυτά υπάρχουν και μας κάνουν τη ζωή ωραία και ευχάριστη. Φαντάζεσαι, πόσο σκοτεινός θα ήταν ο κόσμος αν δεν υπήρχε ο Άι Βασίλης; Θα ήταν τόσο σκοτεινός, όπως το ίδιο σκοτεινός θα ήταν αν δεν υπήρχε και καμία Βιργινία. Σκέφτηκες ποτέ, αν μεταξύ των ανθρώπων δεν υπήρχε εμπιστοσύνη, δεν υπήρχε η ποίηση δεν υπήρχε απολύτως τίποτε που να κάνει τη ζωή τους υποφερτή και ωραία, πως θα ήταν τότε ο κόσμος; Μόνο μία μικρή φωτεινή αχτίδα να τρεμοσβήνει, θα έμενε σαν υπόλοιπο από την όλη ομορφιά. Τότε και το φως το αιώνιο της παιδικής ηλικίας, αυτό που φωτίζει όλον τον κόσμο, θα έσβηνε για πάντα.

Υπάρχει ένας Άι -Βασίλης, αλλιώς δεν θα πίστευες κι εσύ στα παραμύθια.

Σίγουρα, θα μπορούσες να παρακαλέσεις τον μπαμπά σου, ανήμερα της πρωτοχρονιάς να στείλει κάποιους να ψάξουν να το βρουν και αν κανένας από αυτούς δεν τον έβρισκε τι θα σήμαινε αυτό;

Για κανέναν άνθρωπο δεν είναι απλό να συλλάβει, κάτι που δεν αποδεικνύεται. Πολλά ενδιαφέροντα πράγματα μένουν για τα παιδιά, αλλά και για τους ενήλικους αόρατα. Παραδείγματος χάριν οι Νεράιδες, αυτές που χορεύουν στα λιβάδια του φεγγαριού. Εν τούτοις αυτές υπάρχουν. Όλα τα θαύματα δεν τα σκεπτόμαστε, αλλά ούτε και τα βλέπουμε, ούτε ο εξυπνότερος άνθρωπος του κόσμου μπορεί να τ' αντιληφθεί.

Το ίδιο κι εσύ, δεν τα βλέπεις ποτέ όλα. Μπορείς να ανοίξεις το καλειδοσκόπιο και να αναζητήσεις ωραία έγχρωμα παιχνιδάκια. Θα βρεις ορισμένα θρύψαλα και τίποτε παραπάνω. Θα ρωτήσεις, “γιατί”; Επειδή υπάρχει ένα πέπλο το οποίο σκεπάζει τον πραγματικό κόσμο, ένα πέπλο το οποίο δε μπορεί η μεγαλύτερη βία του κόσμου να το διαλύσει.

Μόνο η πίστη, η ποίηση και η αγάπη μπορούν αυτό το πέπλο να το εξανεμίσουν. Τότε με μιας η ομορφιά, και η ζεστασιά της ζωής θα παρουσιαστούν μπροστά μας. Μπορείς να ρωτήσεις, αν αυτό “είναι αλήθεια...”

Εν τούτοις Βιργινία, τίποτε σ΄ ολόκληρο τον κόσμο είναι πιο αληθινό, και τίποτε πιο ανεξίτηλο.

Ο Άι - Βασίλης ζει, και θα ζει μέσα στους αιώνες. Και μάλιστα σε δέκα και μετά από δέκα χιλιάδες χρόνια θα είναι εδώ, για τα παιδιά, όπως εσένα και για κάθε ανοιχτή καρδιά, να τους γεμίζει όλους με χαρά.

Χαρούμενα Χριστούγεννα Βιργινία! Francis Church“

Μετάφραση/απόδοση:Σπύρος Γκάρος