Μη μου χαλάτε τη ρουτίνα μου - Του Γιάννη Καλαμίτση
Λατρεύω τη ρουτίνα μου και οι γιορτές μού τη χαλάνε. Με αναγκάζουν να αλλάξω τις αγαπημένες μου συνήθειες κι αυτό δημιουργεί άγχη και πιέσεις - ή, όπως θα λέγαμε στα σημερινά ελληνικά, «στρες».
Γιατί να λαμβάνω στο κινητό και να σβήνω δεκάδες προκάτ μηνύματα, για «Μέρι Κρίστμας» και «Χάπι Νιου Γίαρ», μηνύματα που στέλνουν οι πάντες προς τους πάντες, χωρίς καν να τις εννοούν τις ευχές;
Γιατί να πρέπει να κουράζω το μυαλό μου ψάχνοντας να βρω τι δώρο θα πάρω στην Ευγενία, στον Μανώλη, στον Χρήστο, στον Φλούφλη; Ενα ποτό, ένα γλυκό, μια γλάστρα είναι, στην πραγματικότητα, ένα άχρηστο δώρο! Αν τους προσφέρω πέντε κιλά πατάτες ή ένα χοιρινό μπούτι, να το κάνουνε βραστό και να το τρώνε σε σάντουιτς με λίγη μουστάρδα, θα θεωρηθώ ή γραφικός ή απαραδέκτως γελοίος. Παρά το ότι το δώρο μου θα είναι χρήσιμο.
Γιατί θα πρέπει να μου χτυπάνε το κουδούνι αμέτρητες φορές, και τις τρεις τις παραμονές, για να μου πούνε τα κάλαντα και να ανοίγω την πόρτα σε ποιους;
Ρομά, Πακιστανοί, Ινδοί, Βραχμάνοι και Αφρικανοί θέλουν να με ενημερώσουν πως «Σήμερα τα Φώτα κι ο Φωτισμός» και να μου θυμίσουν πως με τον Φωτισμό θα έρθει και το χαράτσι για τα ακίνητα. Κι αν κοιτάξω από το ματάκι και δω άτομα μικρού αναστήματος, πού θα ξέρω αν είναι παιδιά κι όχι Πυγμαίοι κακοποιοί; Πού θα ξέρω πως το ενός μέτρου και κάτι άτομο που μου χτύπησε το κουδούνι είναι πιτσιρικάς κι όχι ο Παπαδήμος; Θα μου πεις, από πού κι ώς πού στο σπίτι μου ο Παπαδήμος; Κι από πού κι ώς πού στην πρωθυπουργία; Ποτέ δεν μπορείς να προβλέψεις τι θα σοφιστούν οι κακοποιοί!
Στο ξαναλέω: δεν γουστάρω τις γιορτές γιατί μου χαλάνε την ηρεμία της ρουτίνας μου! Θα πρέπει να πάω σε πάρτι; Θα πρέπει να ξενυχτήσω σε ρεβεγιόν; Να μιλώ για «Αλά καρτ» και για «Νταμπλ ντοτ»; Θα πρέπει να βάλω τα «καλά μου»; Θα πρέπει να παίξω «τριάντα μία», για το καλό του χρόνου και να τους ακούσω να μου λένε πως «όποιος χάνει στα χαρτιά κερδίζει στην αγάπη»; Γιατί να τα κάνω όλα αυτά, ενώ μπορώ να μείνω σπίτι, αγκαλιά με την αγάπη μου και να χαρώ την άκρως ικανοποιητική ρουτίνα μου!
Μπροστά στο τζάκι, αγκαλιά στην πολυθρόνα εγώ, εκείνη και στα πόδια μας τα σκυλιά μας.
Καλές γιορτές να έχετε, όπως τις γουστάρετε!
Δείτε καρέ-καρέ τη σφαγή στο Κοντομαρί Χανίων από τους Γερμανούς - Η ιστορία του Franz Peter Weixler
- Δημοφιλέστερα
