Αλήθειες που καίνε! - Του Παύλου Καρκανίδα

Ένα ρεπορτάζ της κυρίας Χριστιάννας Λούπα για το πάρκο “πεδίον του Άρεως” που το βρήκε σε κακή κατάσταση, ήταν πολύ ζωντανό, πραγματικό  και παραστατικό, πού με άγγιξε, μού προξένησε λύπη, πίκρα, αλλά και ντροπή και προβληματισμό, για τα μελανά και θλιβερά   τεκταινόμενα, ή λάθη, ή παραλείψεις, γενικά στην Ελλάδα και ειδικά στην πρωτεύουσα την Αθήνα.

Το κακό χάλι του εν λόγω πάρκου, είναι ένα μεμονωμένο δείγμα για παρόμοιες καταστάσεις σε όλη την Ελλάδα. Θα αναφερθώ γενικά “τις, ή τι φταίει” περιληπτικά.

Συμφωνώ σε όλα όσα γράφει ο κύριος Σταμάτης Κυριακάκης. Όμως αυτά που προτείνει είναι μεν σωστά, αλλά δεν μπορούν να εφαρμοσθούν και να επιτευχθούν επιτυχώς από τη δική μας γενιά, εκτός και αν γίνει κάποιο θαύμα. Γιατί; Έχουμε σαν φυλή στο DNA μας από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα κάποια προτερήματα (καλά) και κάποια μειονεκτήματα (κακά) και θα αναφερθώ μόνο στα μειονεκτήματα και μόνο σε βασικά και όχι σε όλα.

Ένα είναι η αιώνια ΔΙΧΟΝΟΙΑ. Άλλο η ΙΔΙΟΤΕΛΕΙΑ (προσωπικό, ή κομματικό, ή συντεχνιακό συμφέρον, πάνω από το συλλογικό). Άλλο ότι ΑΠΑΙΤΟΥΜΕ από το ΚΡΑΤΟΣ να κάνει τα πάντα για εμάς και ΕΜΕΙΣ να μην κάνουμε τίποτε για το ΚΡΑΤΟΣ, να μας δίνει και εμείς να μη δίνουμε τίποτε στο κράτος, ούτε τους στοιχειώδεις φόρους που μας αναλογούν.  Και το άλλο, ότι έχουμε μεν ΝΟΜΟΥΣ και πολλούς μάλιστα, αλλά είναι χαλαροί, δεν είναι ίσοι για όλους, έχουν και  παραθυράκια υπεκφυγής και απαλλαγής  και για αυτούς τους λόγους παρανομούμε.

Ναι μεν πρέπει τα παθήματα να μας γίνονται μαθήματα και να μην κάνουμε τα ίδια λάθη, ναι, πρέπει να επιδιώξουμε να διορθωθούμε και να γίνουμε καλύτεροι. Όμως δεν θα αλλάξουμε ριζικά, επειδή είμαστε η ηλικιωμένη γενιά. Πχ. Το δενδρύλλιο μπορείς να το ισιώσεις, το δένδρο ποτέ.

Τα παιδιά είναι σαν τα δενδρύλλια, μπορούμε να τα κάνουμε ίσια και με την κατάλληλη διδασκαλία να τους εμφυτεύσουμε καλές ιδέες και σκέψεις, και απαλείφοντας τα μειονεκτήματα που έχει η γενιά των ηλικιωμένων.

Τα παιδιά είναι τα θεμέλια του κοινωνικού οικοδομήματος, και το μέλλον των Ελλήνων και της Ελλάδας. Τα γερά  θεμέλια για το οικοδόμημα που λέγεται Ελλάδα, χτίζονται με την παιδεία. Και το χρήμα που αναλογεί για την παιδεία πρέπει να είναι στην προτεραιότητα.

Δεν θα διδάσκουμε στα παιδιά μόνο γνώσεις, αλλά γνώση, ήθος, πατριωτισμό. Δεν θέλουμε τα παιδιά να μιμούνται, αλλά να κρίνουν και να συγκρίνουν και να αποφασίζουν ποιο δρόμο θα πάρουν. Δηλαδή θα τα διδάσκουμε να σκέφτονται. Θα τα διδάσκουμε ως πρωτεύων το ΜΑΘΗΜΑ ΤΟΥ ΚΑΛΟΥ ΠΟΛΙΤΗ στο Δημοτικό, στο Γυμνάσιο και στο Λύκειο.

Με άλλα λόγια η Ελλάδα θα αναγεννηθεί από τα παιδιά της όταν όμως εμείς τους δώσουμε πλήρη και πραγματική παιδεία που θα σφυρηλατήσει ΣΚΕΠΤΟΜΕΝΟΥΣ, ΝΟΜΟΤΑΓΕΙΣ ΚΑΙ ΜΕ ΥΠΕΥΘΥΝΟΤΗΤΑ  ΠΟΛΙΤΕΣ.

The foundation of every state is the education of its youth.

(Diogenes Laertius)