Χρόνια ορφανά χωρίς τη Μελίνα Μερκούρη - Της Λαμπριάνας Κυριακού

Έχουν περάσει 18 χρόνια από τότε που έφυγε για εκείνο το ταξίδι για την αιωνιότητα. Δεν έχω γράψει ποτέ για την Μελίνα. Ότι και να πω είναι πολύ λίγο, σε σύγκριση με το μεγαλείο του αγώνα της, το ταλέντο της υποκριτικής της.  Πάντοτε το απέφευγα, γιατί γράφει κανείς  καλύτερα, για κάποιον που έχει γνωρίσει παρά για κάποιον που έχει ταυτιστεί.

Τα ίδια λόγια πάνω στο  χαρτί ποτέ δεν κάνουν αίσθηση να διαβαστούν.  Η Μελίνα έζησε  τους  καιρούς όπου η Ελλάδα πάλευε ακόμη μια φορά  για την οικονομία –  την ιστορία – την προϊστορία,  για την ταυτότητα της και την Ελευθερία της. Μεγάλο της όνειρο, να επιστραφούν τα μάρμαρα του Παρθενώνα. Και δεν τα λέω ελγίνεια μάρμαρα γιατί πολύ απλά, δεν μπορούν να έχουν την ονομασία του κλέφτη τους.

Στο άκουσμα του ονόματος της ένα ρίγος διαπερνά το κορμί μου. Ζει και υπάρχει μέσα μου, σαν μύθος που ήρθε και σμίλεψε τα όνειρα μου. Σαν πρότυπο γυναίκας, άξιο προς μίμηση. Με ερέθιζε πάντοτε το γεγονός ότι όσο την πολεμούσαν, τόσο αντιστεκόταν, γιατί αγαπούσε την Ελλάδα και τους Έλληνες και ήξερε να πηγαίνει κόντρα σε όλους και να μην φοβάται.

Πριν λίγες μέρες είχα συναντήσει για να μου μιλήσει για τη φίλη της Μελίνα, τη Δήμητρα Γκουτνούνα, τη δημοσιογράφο που έδωσε πνοή στον πολιτισμό, την  Μεγάλη κυρία του πολιτιστικού ρεπορτάζ στην Ελλάδα. Γι αυτό άλλωστε αγαπήθηκε και υποστηρίχθηκε  από τη Μελίνα, ήταν τόσο καθάριος άνθρωπος - τόσο όμοιες στον αγώνα του έθνους – τόσο παθιασμένες για την δουλειά τους. Δε θα ξεχάσω ποτέ, την πρώτη φορά που είχα συναντήσει τη Δήμητρα. Ήταν πάλι Μάρτιος και ο Μάρτιος θυμίζει πολύ την Μελίνα, μου είπε. Όπως επίσης μοιράστηκε μαζί μου κάτι προσωπικό:

«Πήγα προς το Κολωνάκι. Εκεί που την πρωτογνώρισα. Σ΄ εκείνο το πανέμορφο σπίτι που έμπαινες κατευθείαν στην αγκαλιά της Μελίνας  από το ανσανσέρ. Της είπα «φεύγω από την ΕΡΤ με απέλυσε ο διευθυντής ειδήσεων γιατί δεν ανήκω στην  παράταξη σας. Χωρίς δεύτερη κουβέντα εκεί μπροστά μου, παίρνει τον Ανδρέα τηλέφωνο και του λέει μισοσοβαρά – μισοαστεία, «αν πειράξουν την Γκουντούνα, ΕΓΩ φεύγω από το ΠΑΣΟΚ» και έπαθα εγω το σοκ, όταν άκουσα τον Πρωθυπουργό της χώρας να λέει, «δε θα πειράξει κανείς την Γκουντούνα»

Της ζήτησα να μου περιγράψει μέσα σε λίγες λέξεις  την Μελίνα, Άνθρωπο – φίλη  - Πολιτικό – Γυναίκα – Αγωνίστρια – Ηθοποιό:

«Γυναίκα μ΄ ολη τη σημασία της λέξεως. Δημιουργούσε μεγάλα πάθη στο πέρασμα της. Έως ότου συνάντησε τον Ζυλ Ντασσέν στις Κάννες και έμεινε μέχρι το τέλος της ζωής της μαζί του

Συνήθιζε τα προβλήματα των φίλων της να είναι σαν δικά της. Βοήθησε  πάρα πολύ κόσμο και την φιλία την έβαζε σε πρώτο πλάνο

Ηθοποιός  με μεγάλες επιτυχίες στο εξωτερικό έπαιξε και στο Μπροντγουει   όπου εκεί της έγινε πάνω στη σκηνή δολοφονική επίθεση από άνδρες της ελληνικής χούντας.

Αγωνίσθηκε με όλο της το ΕΙΝΑΙ και ξεσήκωσε  τους διανοούμενους πολλών χορών  εκείνης της εποχής  ενάντια στη Χούντα. Γι’  αυτό το λόγο της είχε αφαιρεθεί και η ελληνική ιθαγένεια»

Είμαι σίγουρη,  ότι τώρα στους δύσκολους καιρούς που βιώνουμε, αν ζούσε η Μελίνα, θα είχε σαν όπλο ενάντια στην κρίση τον πολιτισμό, που οι τωρινοί άρχοντες αγνοούν.  Και  δεν μας φτάνει αυτό, αρχίζουν οι κλοπές στους αρχαιολογικούς μας χώρους, αφήνουμε να  χάνονται έτσι εύκολα κομμάτια από την Ελλάδα. Γιατί μια είναι η αλήθεια…  Αν θες να «καταστρέψεις»  ένα λαό, να του πάρεις τον πολιτισμό και τη γλώσσα του.

aVecnews.gr