Οι αιτίες κατάρρευσης της οικονομίας - Του Γιώργου Κ. Περπινιά

Φτώχια, ανεργία, συσσίτια, απεργίες χωρίς νόημα, ληστείες, βία νόμιμη και παράνομη. Ένα ναυάγιο είναι σήμερα η Ελλάδα. Το κακό είναι ότι προσπαθούν να μας σώσουν οι χειρότεροι ναυαγοσώστες που μπορούσαν να τύχουν. Για την ακρίβεια δεν έτυχαν, δική μας επιλογή είναι. Τους δώσαμε την εξουσία κι αυτοί μας οδήγησαν στο ναυάγιο, για να δοκιμάσουν αν έχουν την ικανότητα να εφαρμόσουν μεθόδους διάσωσης οικονομικών   και δυστυχισμένων ναυαγών. Να δείτε πως αν επιζήσουμε, θα ζητήσουν και τις ευχαριστίες μας. Ο πρωθυπουργός μας έτρεχε στις μεγάλες πόρτες της Ευρώπης και τους φώναζε για παγόβουνο και Τιτανικό. Κυβερνήτης ήταν, αλλά όχι στην γέφυρα του πλοίου να προλάβει το κακό. Προτιμούσε το πρωθυπουργικό αεροπλάνο με τα πήγαιν’ έλα. Πότε για τον διεθνή σοσιαλισμό, πότε για την μόλυνση του πλανήτη, πότε για τις κλιματολογικές συνθήκες εεε… και πότε για την Ελλάδα. Έτσι φτάσαμε στο ναυάγιο και άντε πάλι τρεχάματα για να μας σώσει. Ο μόνος που θα επιζήσει για να μπορέσει να τους παρασημοφορήσει, θα είναι ο αξιότιμος κύριος Παπούλιας, ο πρόεδρος της Ελληνικής δημοκρατίας, η μάλλον ότι θα έχει απομείνει απ’ αυτήν κι από μας. Μνημόνιο ένα, μεσοπρόθεσμο, μνημόνιο δύο, δανειακή σύμβαση, κούρεμα ομολόγων, στήριξη τραπεζικού συστήματος, αρπαγή αποθεματικών των ταμείων, διάλυση του συστήματος υγείας, από νοσηλεία και φάρμακα. Σχολεία χωρίς βιβλία, πανεπιστήμια με καθηγητές και φοιτητές αρνητικούς στην εφαρμογή των νόμων. Δικά τους βιλαέτια είναι, ότι θέλουν κάνουν. Που ν’ αντέξει το καημένο το παιδί, δεν του τα είχαν πεί έτσι. Αδιέξοδο! Τι να κάνει; παρακάλεσε τον Μπένι (την γνωστή μηχανή παραγωγής λέξεων) να τον αντικαταστήσει, μα οι δανειστές για να έχουν ήσυχο το κεφάλι τους, έβαλαν σφήνα και τον Λουκά, που γνώριζε καλύτερα την δουλειά. Τραπεζικός γαρ. Έτσι αρμενίζουμε και κόψε κόψε, μισθούς, συντάξεις, άδειες επιδόματα και βλέπουμε. Αφήνουν βέβαια τα επιδόματα των αναπήρων μαϊμού, όχι πως δεν τους βρίσκουν, όπως μας λένε, τους ξέρουν και μάλιστα καλά. Με κομματικά σημειώματα τα έπαιρναν και απλώς οι γιατροί νομιμοποιούσαν την κομπίνα. Έβγαζαν και κάποιους δικούς τους έτσι, με το αζημίωτο φαντάζομαι. Ποιος θα τους ζητούσε τον λόγο; Σιγά μην πιστέψουμε πως τυχαία σε κάποιους νομούς, αυγάτιζε ο αριθμός των αναπήρων και οι νομάρχες, οι διευθυντές των ταμείων, οι αστυνομίες και πολλοί άλλοι ανευθυνοϋπεύθυνοι δεν καταλάβαιναν τίποτα. Να γίνει ένας έλεγχος, τι ψήφιζαν και σε ποιές εποχές αυτές οι περιοχές και θα μας λυθεί η απορία. Μέσα σ’ όλα, μας προέκυψε και το μεταναστευτικό. Τώρα κατάλαβαν πως υπάρχει πρόβλημα. Κανείς δεν γνωρίζει πόσοι είναι οι μετανάστες. Δεν μας κάνει εντύπωση βέβαια, ούτε πόσοι είναι οι δημόσιοι υπάλληλοι γνωρίζουν. Αυτό μας το βεβαίωσε και ο κύριος Thomsen. Πρώτα περνούσαν από τα νησιά, τώρα περνούν από τον Έβρο, να μην θαλασσοδέρνονται οι άνθρωποι. Έχω μία απορία. Χρόνια τώρα μας λένε για τον από Ανατολών κίνδυνο. Μεγάλες δαπάνες για εξοπλισμούς, πολύς στρατός στα σύνορα. Τι φυλάνε; Τι προστατεύουν; Αν έρθει ο εχθρός, θα τον καταλάβουν από τον έλεγχο των διαβατηρίων; και τότε θα τον σταματήσουν; Οι μετανάστες δεν έχουν διαβατήρια ούτε βίζα, άρα μπορούν να περνούν ελεύθερα, δεν είναι οι κακοί γείτονες. Αυτό δεν το πολύ καταλαβαίνω, κάτι μου λείπει. Ελπίζω σε μια μελλοντική ενημέρωση. Το θέμα είναι πως φτάσαμε στην σημερινή κατάσταση. Είχαμε συνεχείς διαβεβαιώσεις από τις ηγεσίες μας, ότι είναι θωρακισμένη η οικονομία μας, ότι έχουμε την πολυτέλεια ενός σκληρού και ισχυρού νομίσματος, ότι μπορούμε να ξοδεύουμε με πλαστικό χρήμα και όλα  καλά. Δεν μπορώ να πιστέψω πως όλος ο πολιτικός κόσμος, οι οικονομολόγοι και οι τραπεζίτες δεν γνώριζαν. Δεν έβλεπαν το ισοζύγιο εισαγωγών εξαγωγών; δεν γνώριζαν το ύψος του δανεισμού; Η τράπεζα της Ελλάδος, το υπουργείο οικονομικών, το γενικό λογιστήριο του κράτους. Τίποτα, κανείς; Πρώτα χάθηκαν στο χρηματιστήριο οι οικονομίες του κοσμάκη. Καμία προστασία από την κυβέρνηση. Αντ’ αυτής, μετοχοδάνεια με νόμο για διευκόλυνση. Διακοποδάνεια, εορτοδάνεια, στεγαστικά, καταναλωτικά και ότι άλλο μπορεί να σκευθεί άνθρωπος.

Κάποιο σατανικό σχέδιο καταστρώθηκε, ποιος γνωρίζει από ποια κέντρα και γιατί. Άρχισε πρίν από δύο δεκαετίες τουλάχιστον και τυλίχτηκε αργά γύρω στον λαιμό μας.

Ζήσαμε βέβαια μια εικονική και οικονομική πραγματικότητα και τώρα είναι η σειρά του λογαριασμού. Η λυπητερή που λέει ο λαός μας. Και είναι πράγματι πολύ λυπητερή.  Πώς να την πληρώσουμε; Και σαν να μην έφθανε όλη αυτή η δυστυχία. Αλύπητο κτύπημα στον ιδιωτικό τομέα. Διάλυσή του. Απολύσεις, λουκέτα, χαράτσια, έχεις δεν έχεις. Πάει η περίθαλψη, τα ταμεία, τα σχολεία, το κοινωνικό κράτος τελείωσε. Οι ασθενείς να πεθάνουν, καθώς και οι γέροντες συνταξιούχοι. Οι νέοι να φύγουν, να βρούν αλλού την τύχη τους. Έχουμε μετανάστες για κάθε χρήση. Ποιος νέος θα παντρευτεί και ποιος θα κάνει παιδιά. Μα τους μετανάστες γιατί τους έχουμε; Μόνον οι δημόσιοι παραμένουν ακόμη, τους χρειάζονται για τις εκλογές. Μόνον αυτοί θα τους ψηφίσουν, με την ελπίδα ότι θα τους κρατήσουν μετά. Μόνον που το μετά δεν θα υπάρχει για κανέναν. Είδαμε την αρχή, περάσανε δύο χρόνια και φτάσαμε στο σήμερα. Είναι εύκολο να φανταστούμε ποιο θα είναι το εγγύς μέλλον. Γνώριζαν οι ταγοί μας ή όχι; Αν ναι, ο χαρακτηρισμός είναι σκληρός. Προδότες. Αν όχι. Τότε ηλίθιοι και ανίκανοι να φέρουν εις πέρας το έργο που τους εμπιστεύθηκαν οι ψηφοφόροι και εντολείς τους. Και στις δύο περιπτώσεις δεν υπάρχει δικαιολογία, ούτε συγχώρηση. Από την δικαιοσύνη δεν έχουμε ελπίδα. Έχουν κάνει νόμους ασπίδες για την προστασία τους. Μας λένε για μίζες και προμήθειες, προηγουμένων δικών τους. Περιουσίες, μεγάλα ονόματα, με θέσεις δίπλα στην κυψέλη με το μέλι. Πέραν αυτού ουδέν. Μόνον ο ηγούμενος Εφραίμ πήγε φυλακή για λίγο, αρκετό όμως για να μετανοήσει και να σκευθεί, όπως μας είπαν. Έπρεπε να κάνει Πάσχα στην μονή. Ποιος ήταν ο σκοπός της εκπόνησης αυτού του σχεδίου; Η καταστροφή της νότιας Βαλκανικής; ή του Ελληνισμού; Συμπολίτες μην ψηφίσετε κανέναν απ’ όσους έχουν κυβερνήσει. Νέους ανθρώπους, νέο αίμα, όχι την γνωστή οικογενειοκρατία. Κι εσείς που σας έκαναν κάποιο ρουσφέτι, πολλά δώσατε λίγα πήρατε. Όχι αιώνια ευγνωμοσύνη, καταστρέψατε το μέλλον των παιδιών σας. Με μια πατρίδα κατεστραμμένη δεν υπάρχει μέλλον για τα παιδιά μας. Να κάνουμε μόνοι μας την αλλαγή που μας έταξαν και ποτέ δεν πραγματοποίησαν. Θυμηθείτε τα λόγια μου πρό της κάλπης. Αν κάνουμε τα ίδια λάθη, θα είμαστε άξιοι της χλεύης του πολιτισμένου κόσμου.

Γιώργος Κ. Περπινιάς.                                          4/4/12