Άλλο ο Ωραίος Μπρούμελ, άλλο ο Α. Κ. Μπρουνέλ - Tης Mαριάννας Tζιαντζή
Ολοι ξέρουμε τον Ωραίο Μπρούμελ, καθώς έτσι αποκαλούσε ο Ανδρέας Παπανδρέου τον Ακη Τσοχατζόπουλο την εποχή της ακμής και των δύο. Λίγοι όμως έχουν ακουστά τον Αϊζαμπαρντ Κίνγκντομ Μπρουνέλ, έναν πρωτοπόρο Αγγλο μηχανικό της εποχής της Βιομηχανικής Επανάστασης, τον οποίο υποδύθηκε ο Κένεθ Μπράνα στην τελετή έναρξης των Ολυμπιακών Αγώνων του Λονδίνου.
Με ημίψηλο και φουντωτές φαβορίτες, ο Μπράνα–Μπρουνέλ ανεβαίνει σε ένα λόφο και απήγγειλε τα λόγια του ημιάγριου Κάνιμπαλ από την «Τρικυμία» του Σαίξπηρ αναγγέλλοντας την έλευση της Βιομηχανικής Επανάστασης (μετ. Τάσος Ρούσσος):
«Μην έχεις φόβο· το νησί το πλημμυρίζουν / γλυκόλαλοι σκοποί, θόρυβοι, κρότοι / που ευφραίνουν και δε βλάπτουν. Πότε, πότε / χιλιάδες όργανα ηχερά βουίζουν / στ’ αυτιά μου· κι άλλοτε φωνές, που κι όταν / έχω ξυπνήσει από μεγάλον ύπνο, / με κάνουν και ξανακοιμάμαι. Τότε / θαρρώ, μες στ’ όνειρό μου πως ανοίγουν / τα σύννεφα και θησαυρούς μού δείχνουν / έτοιμους πάνω μου να πέσουν· τότε / μόλις ξυπνώ, φωνάζω, γιατί θέλω να ονειρευτώ και πάλι».
Ο Μπρουνέλ γίνεται ο αγγελιοφόρος της νέας ηρωικής εποχής του χάλυβα, των γεφυριών, των μεγάλων ατμόπλοιων, του έπους των σιδηροδρόμων. Μηχανικός με ονοματεπώνυμο, που το 2002 ψηφίστηκε δεύτερος μετά τον Τσόρτσιλ στην εκπομπή του BBC «100 Μεγάλοι Βρετανοί», ενώ τρίτη ήρθε η πριγκίπισσα Νταϊάνα και τέταρτος ο Σαίξπηρ. Στο βρετανικό αυτό κόνσεπτ στηρίχτηκαν οι «100 Μεγάλοι Ελληνες», η γνωστή μας παραγωγή του ΣΚΑΪ (2009).
Λίγα γνωρίζουμε για το έργο των Ελλήνων μηχανικών και αρχιτεκτόνων της νεότερης εποχής, αν και αρκετοί διέπρεψαν και πέραν των συνόρων μας. Ακατανόητη θα έμοιαζε η αναφορά σε έναν μηχανικό του 19ου ή του 20ού αιώνα, για παράδειγμα, στον Καυταντζόγλου ή στον Δοξιάδη, σε μια δική μας ολυμπιακή τελετή έναρξης, σε συνδυασμό με την απαγγελία στίχων, π.χ., του Παλαμά.
Ομως τώρα, σε ένα σόου που προορίζεται για παγκόσμια τηλεοπτική κατανάλωση, είδαμε μοτίβα από την υψηλή και τη λαϊκή κουλτούρα να διασταυρώνονται, να συνυπάρχουν σε κλίμα ιλαρό, να μπλέκονται με την πραγματική Ιστορία.
Είναι σωστή η παρατήρηση ότι ο σκηνοθέτης Ντάνι Μπόιλ πρόβαλε τα εξαγώγιμα προϊόντα και σύμβολα της Βρετανίας, όπως την ποπ μουσική, τη Μαίρη Πόπινς, τον Τζέιμς Μποντ, τον Μίστερ Μπιν. Πρόβαλε όμως και τις εξαγώγιμες ή μάλλον τις οικουμενικές αξίες της προόδου, της κοινωνικής πρόνοιας και της δυνητικής ισότητας των λαών και των φυλών.
Δείτε καρέ-καρέ τη σφαγή στο Κοντομαρί Χανίων από τους Γερμανούς - Η ιστορία του Franz Peter Weixler
- Δημοφιλέστερα
.jpg&size=summary_medium)
