Η Ύδρα και οι άλλοι - Του Τάσου Τέλλογλου

Την εποχή της Τουρκοκρατίας το καράβι με τους ανθρώπους που έπρεπε να εισπράξουν τους φόρους έμενε αρρόδο. Οι Υδραίοι έβγαιναν στα ανοιχτά, δήλωναν πόσα σπίτια είχαν κτίσει στο προηγούμενο διάστημα και με βάση αυτό πλήρωναν φόρο. Έτσι όπως είναι κτισμένο το νησί πάντα είχαν δυνατότητα να «κλέβουν».

Το Σαββατοκύριακο στην Ύδρα συνέβησαν δύο πράγματα. Η φορολογική αστυνομία συνέλαβε, όπως υποστηρίζει, έναν επαγγελματία να κλέβει φόρους. Και άλλοι «επαγγελματίες» αποφάσισαν στα πλαίσια των χειρότερων παραδόσεων του νησιού να προβάλλουν αντίσταση στην εφαρμογή του νόμου, παραβιάζοντας δεκάδες διατάξεις του ποινικού κώδικα (διακοπή ρευματοδότησης του τμήματος όπου εκρατείτο ο συνάδελφός τους, ρίψη κροτίδων κα). Το κράτος αντέδρασε στέλνοντας για πρώτη φορά σε φορολογικό έλεγχο ΜΑΤ.

Ασφαλώς ο υφυπουργός Οικονομικών κ Γιώργος Μαυραγάνης θα μπορέσει, ευκαιρίας δοθείσης, να εξηγήσει στον υπουργό Προστασίας του Πολίτη κ Νίκο Δένδια οτι η φορολογική συμμόρφωση δεν προάγεται με την παρουσία των ΜΑΤ. Ο τελευταίος θα του απαντήσει ότι αυτή ήταν απαραίτητη από τη στιγμή που αμφισβητήθηκε το κρατικό μονοπώλιο της βίας, δηλαδή η δυνατότητα της αστυνομίας να επιβάλλει την αυτόφωρη διαδικασία που προβλέπει ο νόμος στην συγκεκριμένη περίπτωση. Ας σημειωθεί ότι την ίδια ώρα που ελάμβανε χώρα το περιστατικό στην Ύδρα, στην Λευκάδα σε ένα ανάλογο περιστατικό, με πρωταγωνιστή το ΣΔΟΕ, καταλογίζονταν χωρίς να ανοίξει μύτη οι σχετικές ποινές, ο κ Δένδιας μπορεί να το μάθει .Ο φορολογικός έλεγχος είναι ένας λογιστικός έλεγχος και η βία που φαίνεται ότι στην Ύδρα προήλθε με πρωτοβουλία των φορολογουμένων(;), δεν βοηθά στην καθαρότητα της αποτύπωσής του.

Οι έλεγχοι στα νησιά είναι απαραίτητοι από τη στιγμή μάλιστα που τα στοιχεία δείχνουν ότι η φοροδιαφυγή και πάλι φουντώνει μετά τον θάνατο του «κινήματος των αποδείξεων» του 2010 και το βάθεμα της ύφεσης. Δεν αρκούν όμως με παρουσία ελεγκτών μία φορά το χρόνο όσο εξακολουθεί να κυκλοφορεί πολύ χάρτινο χρήμα, όσο οι επιχειρήσεις δεν είναι δυνατόν να ελεγχθούν και εξ αποστάσεως περιστατικά σαν της Ύδρας για ένα διάστημα θα επαναλαμβάνονται.

Υπάρχουν όμως και μερικά άλλα φαινόμενα που θα έπρεπε να προβληματίσουν αυτούς που κυβερνούν. Κάθε μέρα ξεφυτρώνουν στη χώρα δεκάδες επιχειρήσεις εστίασης σε μία περίοδο που –υποτίθεται- η ιδιωτική κατανάλωση υποχωρεί ραγδαία . Από τι ελπίζουν ότι θα ζήσουν όλοι αυτοί οι νέοι επιχειρηματίες; Την ίδια ώρα το κράτος υπόσχεται, με βάση τις προεκλογικές δεσμεύσεις της ΝΔ, ότι θα μειώσει το ΦΠΑ στην εστίαση… Με ποιό στόχο; Να αυξήσει την κατανάλωση εγχώριων τροφίμων; (δεν γίνεται) Να αυξήσει τη δυνατότητα απασχόλησης φοροδιαφευγόντων νέων επιχειρηματιών; (γίνεται ). Να τονώσει την τουριστική ζήτηση (μπορεί να γίνει).

Σήμερα ο υπουργός Εξωτερικών κ Αβραμόπουλος θα ακούσει τον γερμανό ομόλογό του κ Βεστερβέλλε να του λέει ότι οι Γερμανοί φορολογούμενοι δεν μπορούν εσαεί να πληρώνουν τους φόρους που αρνούνται να πληρώσουν οι Έλληνες πολίτες.  Όσοι είμαστε μισθωτοί «μοιραζόμαστε» αυτή την μοίρα με τους Ευρωπαίους «χορηγούς» μας καλούμενοι να καταβάλλουμε σε μία εβδομάδα 1-1,5 μηνιαίο εισόδημα για τη φορολογία του 2011 επιπλέον των όσων ήδη έχουμε πληρώσει. Ε, κάποια στιγμή σκέφτεσαι ότι δεν είναι δυνατόν να ανήκεις στην ίδια χώρα με εκείνους της Ύδρας. Που, προφανώς, στέλνουν τα παιδιά τους σε δημόσια σχολεία, χρησιμοποιούν δημόσια νοσοκομεία και παραλαμβάνουν τα προϊόντα τους σε ένα λιμάνι που έχει πληρωθεί από φόρους. Όχι όμως τους δικούς τους.

Protagon.gr