Ο Έλληνας γονάτισε, παραδόθηκε - Του Γιώργου Περπινιά

Αγαπητοί μου συμπολίτες, κάθε φορά που γράφω ένα νέο κείμενο, σκέπτομαι πως πρέπει να πάψω να γκρινιάζω και να γίνομαι κουραστικός, με την συνεχή περιγραφή των όσων τρελών και στραβών συμβαίνουν στην χώρα μας κι εξ αυτών στις πλάτες των πολιτών της. Κάτι νέο συμβαίνει πάντα και με ωθεί να επανέρχομαι στα ίδια.

Δεν έχουμε πολιτικούς, το έχετε καταλάβει; Εννοώ πολιτικούς με πυγμή, με οράματα, με ιδέες ανάπτυξης κι εξόδου από την κρίση.

Αντί για πυγμή θα έλεγα κάτι άλλο, που συνηθίζει να λέει ο λαός μας και που εκφράζει πιο σωστά τον ηγέτη, τον άνδρα, αλλά θα κατηγορηθώ για βωμολοχία.

Είναι κυβέρνηση και βουλευτές αυτοί; Κυβερνούν, ή εκτελούν αποφάσεις των τροϊκανών; Μαζί όμως εκτελούν και όλους τους αδύναμους πολίτες. Άνεργους,  χαμηλοσυνταξιούχους, ασθενείς και την νέα γενιά. Γιατί συνεχίζουμε να ψηφίζουμε αποτυχημένους και να μας κυβερνούν συνεχώς οι άνθρωποι που μας έφεραν στην σημερινή κατάσταση;

Είναι όλοι τους παιδιά του κομματικού σωλήνα, ή γόνοι γνωστών πολιτικών. Αυτά είναι τα προσόντα τους. Άεργοι, ανεπάγγελτοι, καμία πείρα από την ζωή των εργαζομένων και των αυτοδημιούργητων στην αρένα της αγοράς, του ιδιωτικού τομέα και του ανταγωνισμού.

Έτσι ψηφίσαμε με 44% το αμερικανάκι, επειδή είχε το επώνυμο του πατέρα και του παππού  του. Τίποτα άλλο, απόδειξη τ’ αποτελέσματα των επιλογών του. Η έννοια του ήταν τα ταξίδια τα σπορ η ανεπανάληπτη και φανταστική αλλαγή της ονομασίας των υπουργείων «δια βίου μάθησης» πόση σκέψη καταναλώθηκε γι αυτό το δια βίου. Και κάτι ακόμη, το βόλεμα της Δαμανάκη, της Μπιρμπίλη  του Δρούτσα, μη μου πείτε πως δεν τον θυμόσαστε; Παπακωνσταντίνου ο φωστήρας επί των οικονομικών. Μόνον τον Πετσάνλικο δεν μπόρεσε να κάνει πρωθυπουργό, αντί του Παπαδήμου και τον έρμο τον Ραγκούση που έμεινε εκτός νυμφώνος. Αυτόν τον άνθρωπο υπάρχουν πολίτες που τον ψηφίζουν ακόμη. Τον πληρώνουμε για να ταξιδεύει και να έρχεται στις ψηφοφορίες των νέων νόμων. Κάνει κι ομιλίες στο Harvard επ αμοιβή. Κάτι μου λέει πως κάποιος χρηματοδοτεί αυτές τις ομιλίες, για να είναι νόμιμες οι αμοιβές. Κάποιος του χρωστάει δεδουλευμένα. Ποιος; Άντε βρες το.

Ο πραγματικός κυβερνήτης είναι ο Herr. Raichenmach, ο τοποτηρητής. Είναι γλυκύτατος, κρατάει και μαστίγιο. Οι δικοί μας κάνουν πως κυβερνούν. Βάζει στο τραπέζι τα θέματα ο Αντώνης, διαφωνεί τάχα ο Ευάγγελος, βάζει πλάτη κι ο μπάρμπα Φώτης, τώρα τι πλάτη να βάλει στον Ευάγγελο, ο Θεός και η ψυχή του. Μας λένε ότι πονάνε και ματώνουν αλλά φταίει η τρόικα. Πληρώνουν ακριβούς συμβούλους, γιατί δεν ξέρουν πώς να τα βγάλουν πέρα. Δεν μπορούν να πιάσουν τους φοροφυγάδες και τα φορτώνουν στα υποζύγια. Τότε γιατί δεν πάνε στο σπίτι τους; Ξέχασα, εμείς δια της ψήφου μας τους προσφέραμε την εξουσία. Να μην μας προσβάλουν, ξέρουν από καλούς τρόπους. Είμαστε μαζόχες.

Οι λαοί της νοτίου Ευρώπης είναι στους δρόμους σε συλλαλητήρια διαμαρτυρίας για τα μέτρα λιτότητας, εκτός από εμάς. Η έννοια μας ήταν να αγοράσουμε ψηφιακούς δέκτες για να μη χάσουμε το μάθημα της ιστορίας, που μας προσφέρουν οι γείτονες. Σουλεϊμάν ο μεγαλοπρεπής. Να μην είμαστε ανιστόρητοι. Μόνο μια παράκληση στους εθνικούς μας ευεργέτες των δύο καναλιών, να μην βάζουν τα δύο τουρκικά σήριαλ μαζί, γιατί δεν τα προλαβαίνουμε. Οι αμερικανοί μας έμαθαν την ιστορία του Αγαμέμνονα, του Μενέλαου, του Αχιλλέα, του Έκτορα, του Πάρι, του Οδυσσέα κλπ με την ταινία για την Τροία και του Λεωνίδα για τις Θερμοπύλες, καιρός είναι να μάθουμε και για τους σουλτάνους της γείτονος. Αυτοί είμαστε, έχουμε λεφτά, έχουμε ηγέτες, έχουμε ελπίδα, έχει ο Θεός.

Θα έχετε ακούσει το περίφημο «του Έλληνος ο τράχηλος ζυγόν δεν υπομένει» θα μπορούσαμε να προσθέσουμε «μον’ δυό σφαλιάρες το πρωί και τρείς το μεσημέρι» μην σας ενοχλεί, αν το καλοσκεφθείτε έτσι είναι.

Οι Ευρωπαίοι, που κακώς οι ηγεσία μας αρέσκεται να τους αποκαλεί εταίρους, (μοιάζουν για εταίροι;) μας είπαν τεμπέληδες, φοροκλέπτες, ασύδοτους, απατεώνες, ακόμη κι ο πρώην πρωθυπουργός μας, είπε πως κυβερνά μια χώρα διεφθαρμένων. Εμείς καμία αντίδραση. Που είναι το περίφημο Ελληνικό φιλότιμο; Φερθήκαμε σαν να μας παίνεσαν.

Και δεν μιλάω για όσους είναι πράγματι διεφθαρμένοι και τους γνωρίζουμε. Η ύβρις όμως δεν αφορούσε μόνον αυτούς, αλλά όλους.

Τώρα μισθοί, συντάξεις, φάρμακα, περίθαλψη τέλος. Οι οργανωμένοι σε θέσεις εξουσίας εκτός πολιτικών, αντιδρούν. Τι μας περιμένει; Μια χώρα χωρίς εθνική άμυνα, χωρίς δικαιοσύνη, δημόσια τάξη, περίθαλψη, παιδεία, τι μέλλον μπορεί να έχει; Μήπως γίνουμε  δυτική επαρχεία της Τουρκίας και γι αυτό μας εξοικειώνουν με την γλώσσα της;

Όλα γίνονται με τα επικοινωνιακά μέσα. Οι εταιρείες δημοσκοπήσεων δεν οδηγούν τους αμνούς στο μαντρί; Πολλοί λένε πως μετά τις εκλογές βγαίνουν τα προγνωστικά τους. Είναι όμως έτσι; Οι άνθρωποι έχουν μια τάση να πηγαίνουν πάντα προς τους νικητές. Ανάλογα με τα ποσοστά που δίνουν προεκλογικά, ποιος μπορεί να πει πως δεν διαμορφώνουν την κοινή γνώμη; τουλάχιστον τους αναποφάσιστους.

Το ίδιο γίνεται με το ποδόσφαιρο. Τους περισσότερους οπαδούς τους έχει ο Ολυμπιακός, ο Θρύλος. Είναι όμως πράγματι μεγάλη ομάδα; ή είναι μόνο για το Ελληνικό πρωτάθλημα. Όταν πηγαίνει στη Ευρώπη τι κάνει; που είναι οι τίτλοι του; Ας με συγχωρήσουν οι οπαδοί του, διότι δεν πρόκειται περί φιλάθλων, απλώς αναφέρομαι στην ομάδα των πολλών τίτλων.

Έτσι διαμορφώνεται η κοινή γνώμη. Είναι πανίσχυροι οι δημοσκόποι, είναι στο πνεύμα της εποχής. Το ίδιο είναι και οι εταιρείες αξιολόγησης τραπεζών και κρατών. Από που αντλούν την εξουσία να ελέγχουν και ν’ ανεβάζουν ή να κατακρημνίζουν οικονομίες κρατών; Τυχαία έχουν την έδρα τους στις ΗΠΑ; Δεν είναι αλάθητοι, παράδειγμα η περίπτωση Lehman Brothers. Κι όμως κάνουν ότι θέλουν. Τίποτα δεν πάει καλά, όχι μόνον εδώ, αλλά παγκοσμίως. Προσέξατε τι συμβαίνει στην μεσόγειο με την αραβική άνοιξη, με το ξεσήκωμα των ισλαμιστών, με την λαθρομετανάστευση σε χώρες σαν την δική μας. Προσέξατε ότι όλες οι χώρες οργανώνουν δυνάμεις καταστολής; Προσέξατε ότι τα δικά μας τα ΜΑΤ έχουν νέες εξαρτήσεις; πολύ πιο ασφαλείς και είναι πιο δύσκολο να τρωθούν. Για φάρμακα λεφτά δεν υπάρχουν, οπλισμό, αυτοκίνητα, δίκυκλα και βενζίνη γι αυτούς που ασχολούνται με την δίωξη του εγκλήματος δεν έχουμε. Για τα ΜΑΤ βρήκαμε. Να είναι σύμπτωση; όποιος θέλει ας το πιστεύει. Πάντως η οργάνωση των δυνάμεων καταστολής σημαίνει πως περιμένουν ανεξέλεγκτες καταστάσεις, άρα σκληρότερα μέτρα. Τίποτα δεν είναι τυχαίο, υπάρχει σχέδιο. Ότι κερδίσαμε κι απολαύσαμε, έως εδώ. Τελείωσε. Επανερχόμαστε σε εποχή δουλείας κι όχι ελευθερίας και δημοκρατίας. Νέος μεσαίωνας.

Αυτά για σήμερα και το βράδυ μην ξεχάσετε, όλοι στο μάθημα της ιστορίας.

Γιώργος Κ. Περπινιάς.                                       19/9/12