Αγαπητοί Βρετανοί

Διευκρίνιση: Η επιστολή που ακολουθεί είναι καθαρά σατιρική και σαρκαστική, προϊόν βαθιάς πικρίας, απογοήτευσης και αγανάκτησης. Σε καμία περίπτωση δεν επιδιώκει να δικαιώσει την κλοπή των Μαρμάρων από τον Έλγιν και την αποδοχή και παρακράτηση των προϊόντων του εγκλήματος από το βρετανικό κράτος. Ο αγώνας για την επιστροφή τους – όσο μάταιος κι αν μπορεί να είναι – συνεχίζεται και, (ας μου συγχωρεθεί η νομική ορολογία), δεν πρόκειται να σταματήσει μέχρις αποκαταστάσεως της βλάβης και επαναφοράς των πραγμάτων στην προτέρα κατάσταση.

Αγαπητοί Βρετανοί,

Δια της παρούσης μου, επιθυμώ κατ’ αρχάς να εκφράσω τη βαθιά ευγνωμοσύνη μου – έστω και όψιμα – στον αείμνηστο Λόρδο Έλγιν για το θεάρεστο έργο του ξηλώματος αρχαιοτήτων από την Ακρόπολη των Αθηνών και διάσωσής τους από τη βαρβαρότητα των Οθωμανών. Εδώ πάντα μπερδεύομαι βέβαια λίγο, καθότι δεν υπήρξα και πολύ δυνατή στην Ιστορία και κάπου διάβασα ότι οι ζημιές στην Ακρόπολη δεν προήλθαν από τους Τούρκους, αλλά από τον Ιταλό Μοροζίνι που βομβάρδισε την Ακρόπολη και από τους τότε κληρικούς που μετέπειτα έχτισαν εκκλησία μέσα στον ίδιο τον Παρθενώνα, αλλά δεν έχει και τόση σημασία. Το σημαντικό είναι ότι εσείς διασώσατε ένα μέρος της πολιτιστικής μας κληρονομιάς και όταν η μικρή Ελλάδα θα έχει σβήσει πια από το χάρτη, θα υπάρχουν τουλάχιστον μερικά ιστορικά απομεινάρια της, για να θυμίζουν στους μεταγενέστερους την ύπαρξή της.

Και το λέω αυτό, αγαπητοί μου, γιατί όπως σίγουρα θα έχετε ακούσει, εμείς εδώ στο Νότο, πεθαίνουμε σαν χώρα. Παγιδευμένοι σε μια κινούμενη άμμο, βυθιζόμαστε ολοένα και περισσότερο, αλλά η διαφθορά καλά κρατεί. Εξακολουθεί να μας τυλίγει με τα πλοκάμια της και σαν Λερναία Ύδρα, ένα κεφάλι κόβουμε δύο ξεφυτρώνουν. Οι επίορκοι δημόσιοι υπάλληλοι – συμπεριλαμβανομένων και δύο καταδικασθέντων δολοφόνων του δημάρχου Παγγαίου – εξακολουθούν να πληρώνονται. Τώρα εσείς εκεί βέβαια, μπορεί να μην καταλαβαίνετε τι είναι οι επίορκοι δημόσιοι υπάλληλοι και κυρίως γιατί εξακολουθούν να πληρώνονται, αλλά ένα θα σας πω: Όλα αυτά – είναι κοινό μυστικό πλέον – δεν είναι τυχαία. Πρόκειται δυστυχώς, για δάκτυλο της Τουρκίας, των Εβραίων, των Μασόνων, της Μέρκελ, των Αμερικανών, της παγκοσμιοποίησης, της νέας Τάξης και των εξωγήινων. Όλες αυτές οι καταχθόνιες δυνάμεις, ζηλεύοντας την πανέμορφη χώρα μας και βλέποντας ότι δεν μπορούν να την υποτάξουν, συνωμότησαν μεταξύ τους και αποφάσισαν να μας εξολοθρεύσουν. Αφήστε που μας ψεκάζουν κιόλας για να μας χειραγωγούν ευκολότερα.

Ούτως εχόντων λοιπόν των πραγμάτων, αγαπητοί και συμπαθέστατοι κάτοικοι της Γηραιάς Αλβιόνος, θα ήθελα να σας ζητήσω μια μεγάλη χάρη. Τους τελευταίους έξι μήνες, οκτώ χάλκινες προτομές έχουν κλαπεί από δρόμους και πάρκα της Αθήνας. Η προτομή του Νίκου Καζαντζάκη, για παράδειγμα, έκανε φτερά από το Πνευματικό Κέντρο του Δήμου Αθηναίων και την ακολούθησε κι εκείνη του πασίγνωστου El Greco (Δομίνικου Θεοτοκόπουλου). Επίσης, όποιο άγαλμα κι αν προσέξετε, ανά την επικράτεια, θα παρατηρήσετε πως είναι μουντζουρωμένο ή γεμάτο συνθήματα. Αυτά τα πράγματα βέβαια, για έναν λαό σας κι εμάς, που σέβεται την πολιτιστική του κληρονομιά, την Ιστορία και τους προγόνους του, είναι απαράδεκτα. Αλλά, ας όψονται οι σκοτεινές δυνάμεις που προανέφερα, που δεν έχουν αφήσει τίποτα όρθιο!

Γι αυτό λοιπόν, σας παρακαλώ θερμά: Ακολουθείστε το παράδειγμα του αείμνηστου προγόνου σας και ξαφρίστε τα όλα! Μην αφήσετε τίποτα εδώ, γιατί όλα κινδυνεύουν και πρώτη και καλύτερη η Ακρόπολη! Φοβάμαι ότι θα ξυπνήσουμε ένα πρωί και δεν θα υπάρχει τίποτα άλλο πάνω στον ιερό βράχο, παρά μόνο πέτρες και πουρνάρια. Σπεύσατε, φίλοι μας! Όχι βραδέως, αλλά ταχέως, τάχιστα! Σηκώστε τον Παρθενώνα, το Ερεχθείο, τη Στοά του Αττάλου, το άγαλμα του Κολοκοτρώνη, του Κοραή, της Λέλας Καραγιάννη, τον Δισκοβόλο και ό,τι άλλο μπορείτε, τέλος πάντων, γιατί μας πήρε και μας σήκωσε. Α, και αν βρεθεί και λίγος χώρος ακόμα, σας θερμοπαρακαλώ, πάρτε και το σπίτι του Κωστή Παλαμά και της Μαρίας Κάλλας κι εγκαταστήστε τα κάπου μεταξύ Hyde Park και Knightsbridge και κάντε τα Μουσεία, να ερχόμαστε κι εμείς καμιά φορά στο Λονδίνο, σαν ξεπεσμένοι Λόρδοι, να τα επισκεπτόμαστε και να αναπτερώνεται η εθνική μας περηφάνια. Τουλάχιστον εσείς θα τα αξιοποιήσετε σίγουρα, γιατί εδώ χαΐρι και προκοπή δεν πρόκειται να δουν.

Αναμένω εναγωνίως τις ενέργειές σας.

Με ιδιαίτερη εκτίμηση,

Χριστιάννα Λούπα,

Ελληνίδα/Νοτιοευρωπαία, ισότιμη συν – εταίρος σας.