Δυο άρθρα - Του Θεόδωρου Μεσσηνέζη

Διαβάζοντας τα άρθρα που δημοσιεύονται στον Palmografo, η σκέψη μου σταμάτησε σε δυο απ’ αυτά και διάφορες σκέψεις και συλλογισμοί πέρασαν απ’ το μυαλό μου που θα προσπαθήσω να τους εξωτερικεύσω, όσο μπορέσω καλλίτερα στη συνέχεια.

Α. Στο άρθρο της 9ης/3ου  διάβασα ότι επιτέλους η κα Lagard είδε που μας οδήγησε και που μας οδηγεί η συνέχιση του συστήματος Merkel ήτοι η «λιτότητα» και απεφάσισε να «φωνάξει» στους εταίρους της της Ευρώπης «stop» > Σταματήστε και επιτρέψτε την αύξηση του πληθωρισμού και των μισθών! Πολύ σωστά. Θα το δεχθεί όμως αυτό, Ο , ή μάλλον Η οραματιζόμενη τον εαυτό της ως «Τσέλιγκα» της Ευρώπης,  Γερμανίδα Angela που θέλει ή μάλλον επιδιώκει να μετατρέψει την Ευρώπη και ιδίως τη Νότια πλευρά της ,σε κοπάδι πειθήνιων προβάτων που χωρίς διαμαρτυρία θα ακολουθούν τα προστάγματά της και τη πορεία που εκείνη θέλει να τους επιβάλει ; Αν όντως η φίλτατη Angela ονειρεύεται μια τέτοια θέση , θα έπρεπε τουλάχιστον , έστω και για λίγο να σκέπτεται σαν πραγματικός «Τσέλιγκας».  Αν όχι, ας έρθει εδώ στις πλαγιές της Πίνδου μας και θα βρει πολλούς απ’ αυτούς και ας τους ρωτήσει. «Πως διατηρείται και πως κουμαντάρετε ένα κοπάδι για να είναι γερό και αποδοτικό ;» Θα της πούνε τότε ότι ο καλός Τσέλιγκας φροντίζει πρώτα πρώτα όλο το κοπάδι να είναι γερό κι όχι να το αποδεκατίζουν αρρώστιες και πείνα ή άγριοι λύκοι απ’ όλες τις μεριές . Δεύτερον φροντίζει να το οδηγεί πάντοτε, όχι σε ξεροβούνια αλλά σε εύφορες πεδιάδες όπου υπάρχει άφθονο χορτάρι για να φάνε τα «ζα». Δεν τα βάζει «φίμωτρα ούτε τα περιορίζει στο πόσο θα φάνε. Όταν τα πρόβατα φάνε καλά, τότε κι οι μάνες θα γεννήσουν διπλά αρνιά και θα βγάλουν μπόλικο γάλα που θα γίνει νόστιμο και πολύτιμο τυρί γεμίζοντας έτσι το πουγκί του Τσέλιγκα με παρά ! Αν τα περιορίσει στο πόσο θα φάνε κι αν δε τα δώσει και έξτρα τροφή, Εεε! Τότε όχι μόνον παρά δεν θα δει αλλά και τα πρόβατα του θα ψοφήσουν και θα τα χάσει. Και Τσέλιγκας χωρίς πρόβατα Δεν είναι Τσέλιγκας ...αλλά λούστρος! Πολύ καλά λοιπόν έκανε η Κα Lagard και της τα φώναξε αυτά , αλλά θα έπρεπε ή πρέπει να τα πει και στα «τσιράκια τους» της Τρόικας , που έχουν κολλήσει μια «ψαλίδα» στο χέρι τους , πιο μεγάλη κι απ’ αυτήν που κουρεύουν τα πρόβατα και συνέχεια κόβουν ότι τους κατέβει : μισθούς, συντάξεις, επιδόματα, θέσεις και δεν συμμαζεύεται. Εεεεε! Παλικάρια, όπως πάτε δε θα κόψετε μόνον το μαλλί των αρνιών, αλλά και τα κεφάλια τους και τότε τα αρνάκια θα ψοφήσουν. Τότε θέλω να δω τι θα πείτε στα αφεντικά σας. Τότε κανονικά θα πρέπει κι αυτά, τα αφεντικά σας, να κόψουν και τα δικά σας τα αγύριστα κεφάλια , αν ακόμα βρίσκονται στον τόπο τους και δεν σας τα έχει σπάσει κανένα «κριάρι» που του διαλύσατε το κοπάδι. Τη Χώρα θέλω να πω!

Β.-  Στο δεύτερο, Το της 11ης /03ου, ήταν για τη φωτιά που έπιασε σε μια πολυκατοικία της Στουτγάρδης , όπου κάηκαν επτά άτομα, εκ των οποίων τρία παιδιά , και όπου ένας Έλληνας αψηφώντας κάθε κίνδυνο να καεί κι αυτός, όρμισε μέσα στις φλόγες και αφού απεγκλώβισε μια μάνα έσωσε κι έβγαλε έξω απ’ το φλεγόμενο κτήριο μια Τουρκάλα Γιαγιά μαζί με δυο Τουρκόπουλα, τα εγγόνια της. Αυτά κατά την Τουρκική εφημερίδα Huriyet.

Και αυτομάτως το μυαλό μου πήγε σε δυο άλλες φωτιές που συμπτωματικά έχουν μια κάποια , έστω και μακρινή, σινάφια  με τούτη. Η σχέσης είναι ότι τη μία τη βάλανε Γερμανοί, όχι στη Γερμανία αλλά στα Ελληνικά Καλάβρυτα και την άλλη οι Τούρκοι στη Σμύρνη μας.

Στα Καλάβρυτα όπως ξέρουμε, όταν οι γερμανικές κατοχικές δυνάμεις εκτελέσανε όλους τους άνδρες και τα αγόρια από 17 χρονών και πάνω, μάζεψαν όλα τα γυναικόπαιδα στην εκκλησιά του χωριού κι αφού αμπάρωσαν τις πόρτες έβαλαν φωτιά για να τα κάψουν ζωντανά . Ευτυχώς, όπως λέγεται ένας Αυστριακός στρατιώτης , τη τελευταία στιγμή άνοιξε μια πόρτα ή ένα παραθύρι και σώθηκαν όσοι μερικοί.

Στη Σμύρνη μας , οι Τούρκοι στρατιώτες και οι άτακτοι , αφού έσφαξαν όσους έσφαξαν ,έβαλαν φωτιά και στα σπίτια, όπου κρυβόντουσαν πολλοί για να γλιτώσουν τη σφαγή και όσοι τολμούσαν να βγουν απ’ τα φλεγόμενα σπίτια ή τους σφάζανε ή τους ξαναγυρνούσαν μέσα όπου καιόντουσαν.

Και λεω. Στη Γερμανία , σε μια τυχαία φωτιά , ένας κακομοίρης Έλληνας μετανάστης, αψηφώντας τον θάνατο όρμισε κι έσωσε τρις ή και τέσσερις ψυχές ,καθ’ ήν στιγμήν οι Γερμανοί θεατές απλώς κοιτούσαν . Η φωτιά  των Καλαβρύτων όμως δεν ήταν τυχαία. Πατεράδες ή και παππούδες των σημερινών Γερμανών θεατών της Στουτγάρδης, ήταν αυτοί που την άναψαν για να κάψουν αθώα Ελληνόπουλα και Ελληνίδες μάνες. Και τότε κανένας Γερμανός δεν όρμισε να τα /τις σώσει. Όπως και στη Στουτγάρδη. Εκεί καλά που βρέθηκε ο τρελοΈλληνας και στα Καλάβρυτα ο τρελο Αυστριακός και σώθηκαν όσοι σώθηκαν.

Λέγοντας «τρελοΈλληνας , συλλογίζομαι : Μπορεί κανείς να αποκλείσει τη περίπτωση, τότε στη σφαγή της Σμύρνης να μην έίχαν σφαχτεί και μερικοί πρόγονοι , παππούδες και γιαγιάδες αυτού του τρελοέλληνα και μήπως αυτοί που τους έσφαξαν, δε θα μπορούσε να είναι πρόγονοι, παππούδες ή πατεράδες της Τουρκάλας γιαγιάς και των Τουρκόπουλων που έσωσε απ’ τις φλόγες με κίνδυνο της δικής του ζωής ο Έλληνας ; Και όμως, αν και γνώριζε ποιοι κατοικούσαν στη πολυκατοικία που καιγόταν, καμιά τέτοια σκέψη δεν πέρασε απ’ το νου του. Καμιά κακία ή κανένα παλιό μίσος δεν ξύπνησε μέσα του για να τον σταματήσει . αλλά πρυτάνευσε μέσα του η σκέψη και μόνον ότι άνθρωποι κινδύνευαν και έπρεπε να προσπαθήσει να τους σώσει έστω αν πάθαινε κι αυτός. Τρέλα ; Όχι φίλοι μου , αλλά το Ελληνικό φιλότιμο που είναι μέσα μας ριζωμένο μαζί με το DNA μας. Ένα DNA που μπορεί να έχει πολλά στραβά αλλά είναι γεμάτο με «ανθρωπιά» που πηγάζει από κάποιους Περικλήδες, Σωκράτηδες, Αριστοτέληδες και Παρθενώνες . Ενώ των άλλων , και Τούρκων και Γερμανών το DNA πούθε βασίζεται ; Που βρίσκεται η ρίζα του ; Των μεν στους ημιάγριους Τατάρους που για να βρουν τροφή παράτησαν τις άγονες στέπες της Σιβηρίας και με φωτιά και αίμα κατέβηκαν στις εύφορες κοιλάδες της Ανατολής , όπου με τον ίδιο τρόπο στέριωσαν, των δε στους βάρβαρους Βίκινγκς της Βόρειας παγωμένης Ευρώπης που ζούσαν σε σπηλιές, όταν στη Αθήνα λαμποκοπούσε πάνω στην ολόλευκη από μάρμαρο Ακρόπολη το Χρυσελεφάντινο άγαλμα της Θεάς Αθηνάς.  Πως να ψάξεις σε τέτοια DNA  για ανθρωπιά ; Όσο κι αν έχουν περάσει τα χρόνια και μεσουρανεί κάποιος πολιτισμός και πρόοδος, όλα αυτά είναι επιφανειακά, είναι εξωτερικά στολίδια ή αν θέλετε ¨μασκαρέματα» Το DNA μένει αναλλοίωτο στο εσωτερικό των ατόμων και τα οδηγεί αναλόγως. Ας μην μας διαφεύγει αυτό και ας προσαρμόζουμε κι εμείς τη στάση μας απέναντί τους αναλόγως.- Διαφορετικά θα μας θεωρούν , και δικαίως πειθήνια προβατάκια που μπορούν να τα οδηγήσουν ανά πάσα στιγμή «ως αμνούς επί σφαγή».-

Θ.Σ.Μ.-Αθήνα.-13/03/2013