Reinhard Heydrich - Ο Δήμιος της Πράγας - Του Σπύρου Γκάρου, Νυρεμβέργη

REINHARD HEYDRICH – Ο ΔΗΜΙΟΣ ΤΗΣ ΠΡΑΓΑΣ

27 Μαρτίου 1942 η δολοφονία του.

Το πρωί, στις 27 Μαρτίου 1942, μία σπορ Mercedes 320, ανοιχτή με πινακίδα SS 3, κατηφόριζε με χαμηλή ταχύτητα, στο προάστιο Λίμπεν της Πράγας, μία στενή στροφή του δρόμου. Μπροστά, ο Γερμανός σωφέρ (όνομα: Κλάϊν - Klein), και στο πίσω κάθισμα ο αρχηγός της Γκεστάπο ανώτερος ομαδάρχης των ΕΣ -ΕΣ και διοικητής του προτεκτοράτου της Βοημίας /Πράγα, Ράινχαρτ Χάϊντριχ (*).

Ο Χάϊντριχ ήταν γνωστός στην Τσεχοσλοβακία, με την χαρακτηριστική επωνυμία, ο “δήμιος της Πράγας”. Ακριβώς στη στροφή, κρύβονταν τρεις Τσέχοι κομάντο, ο Γιόσεφ Γκάτσιπκ, ο Γιαν Γκούβις και ο Γιόσεφ Βάλτσικ, οι οποίοι  περίμεναν να εμφανιστεί η Mercedes με τον Χάϊντριχ. Ο Γκάτσιπκ είχε ένα αυτόματο όπλο “ Sten Gun” κρυμένο κάτω από το παλτό, ενώ ο Γκούβιτς κρατούσε μία χειροβομβίδα, ο Βάλτσικ από την απέναντι πλευρά του δρόμου, με ένα καθρεφτάκι στο χέρι, θα έδινε σινιάλο, ότι η Mercedes πλησιάζει.

Οι τρεις Τσέχοι κομάντος είχαν πέσει, το Δεκέμβριο 1941, με αλεξίπτωτα έξω από την Πράγα. Είχαν την εντολή, από την εξόριστη κυβέρνηση της Τσεχοσλοβακίας στο Λονδίνο, να δολοφονήσουν τον Χάιντριχ,τον δήμιο της Πράγας.

Η επιχείρηση είχε τον κωδικό, “ το ανθρωποειδές”. Σύμφωνα  με τη Γκεστάπο, όταν το όχημα του Χάιντριχ έφτασε στο ύψος των Τσέχων, ο Γκάτσιπκ, από απόσταση ενάμισι μέτρου, προσπάθησε να πυροβολήσει, πλην όμως το όπλο έπαθε εμπλοκή. Εκείνη τη στιγμή ο Γερμανός οδηγός της Μercedes, αντιλήφθηκε ότι επρόκειτο για απόπειρα δολοφονίας και φωνάζοντας, “... προσοχή δολοφόνοι...” ανέπτυξε ταχύτητα, ο Χάντριχ τον διέταξε αμέσως να σταματήσει, βγήκε από το αμάξι και προσπάθησε με το πιστόλι να πυροβολήσει τους κομάντο. Το πιστόλι πιθανώς δεν ήταν οπλισμένο και δε λειτούργησε. Αμέσως ο δεύτερος των κομάντος, ο Γκούβιτς, πέταξε στο πίσω μέρος του αμαξιού τη χειροβομβίδα η οποία εξερράγει και ορισμένα θραύσματα από τη λαμαρίνα και το κάθισμα τραυμάτισαν σοβαρά τον αρχηγό της Γκεστάπο. Οι τρεις κομάντος ετράπησαν σε φυγή.

Ο Χάιντριχ, βαριά τραυματισμένος, μεταφέρθηκε με ένα φορτηγό από Τσέχους αστυνομικούς στο πλησιέστερο νοσοκομείο. Εκεί αμέσως τον εγχείρησαν. Είχε τραύματα στα πλευρά και εσωτερικά στην κοιλιακή χώρα. Ενώ μετά την εγχείρηση πήγαιναν όλα καλά, λίγες ημέρες αργότερα ένεκα μιας εσωτερικής αιμορραγίας έπεσε σε κώμα και στις 4.Ιουνίου 1942 πέθανε.

Η ταφή του έγινε στις 7.Ιουνίου 1942 στην αυλή του πύργου της Πράγας. Την ίδια ημέρα στο Βερολίνο, στην αίθουσα των μωσαϊκών του Χίτλερ, οργανώθηκε μια πομπώδης επιμνημόσυνος τελετή, αυτή ήταν από τις μεγαλύτερες στην εποχή του ΙΙΙ Ράιχ.

Οι κτηνωδίες των ΕΣ-ΕΣ απέναντι στον λαό της Τσεχίας.

Η δολοφονία του Χάϊντριχ ήταν η αρχή του τέλους για το προτεκτοράτο της Böhmen (Βοημίας). Το μεγάλο ανθρωποκυνηγητό, για την ανακάλυψη και σύλληψη των δραστών, ξεκίνησε αμέσως την επόμενη ημέρα της δολοφονίας.

Τα ΕΣ -ΕΣ μαζί με τους Τσέχους δωσίλογους άρχισαν να χτενίζουν την περιοχή προβαίνοντας σε αντίποινα και κτηνωδίες. Τις πρώτες κιόλας ημέρες, συνέλαβαν 3 000 ύποπτους. Από αυτούς, τους 1 300 τους εκτέλεσαν. Στις 10. Ιουνίου 1942 το χωριό Lidice (Λιντίτσε), μεταξύ Πράγας και Κλάντνο, μέσα σε μία νύχτα τα ΕΣ -ΕΣ το ισοπέδωσαν. Αυτόπτες μάρτυρες ανέφεραν: Δυνάμεις των ΕΣ -ΕΣ και της Γκεστάπο περικύκλωσαν το βράδυ το χωριό και συνέλαβαν τους 500 περίπου κατοίκους, τους οποίους συγκέντρωσαν στο κτίριο του σχολείου. Τους άνδρες, από 16 ετών και άνω,τους εκτέλεσαν. Τις 194 γυναίκες και τα 100 περίπου παιδιά,τις μετέφεραν με λεωφορεία στη γειτονική πόλη Κλάντνο, εκεί τις έκλεισαν στο γυμναστήριο του σχολείου, απομάκρυναν με βία τα παιδιά τους και τις έβαλαν στο τρένο για να τις μεταφέρουν και να τις μοιράσουν στα διάφορα ΚΖ (στρατόπεδα συγκέντρωσης). Στο χωριό έβαλαν φωτιά και το έκαψαν.

Η τραγωδία των παιδιών του χωριού Λίντιτσε /Lidice.

Από τα παιδιά, το μικρότερο ήταν μόλις 1 έτους και έξη ημερών και το μεγαλύτερο 16 ετών. Αυτά τα μετέφεραν στην πόλη Lodz. Τα κράτησαν τρεις εβδομάδες κλειδωμένα σε ένα παλατάκι. Στις 2. Ιουλίου πήραν την απόφαση να απαλλαχτούν και από αυτά. Κατ΄ αρχήν τους μοίρασαν ταχυδρομικές κάρτες για να γράψουν στους συγγενείς τους, και κατόπιν τους έδωσαν από μία πετσέτα και σαπούνι να κάνουν ντους. Ήταν ακριβώς 105 παιδιά, από αυτά τα 7 μικρότερα τα υιοθέτησαν γερμανικές οικογένειες, το πιο μικρό που ήταν 1 έτους το παρέδωσαν σε έναν παιδικό σταθμό, το οποίο αργότερα πέθανε. Τα υπόλοιπα τα φόρτωσαν σε μία, ειδικά κατασκευασμένη για 80 -90 άτομα, κλούβα ενός φορτηγού, στην οποία επί 8 λεπτά διοχέτευαν καυσαέρια από τη μηχανή, έτσι τα δηλητηρίασαν με φρικτό θάνατο. Από τα 105 παιδιά θανάτωσαν τα 82 με καυσαέρια, 6 πέθαναν σε παιδικούς σταθμούς και μόνο 17 επέζησαν αυτήν την τραγωδία.

Σήμερα ένα μνημείο με ομοιώματα των 105 παιδιών έχει αναγερθεί στο κέντρο του καμένου χωριού “Λιντίτσε – Lidice“,για να θυμίζει με ποιον απάνθρωπο τρόπο πλήρωσαν αθώοι άνθρωποι και παιδιά τα αντίποινα για τη δολοφονία του ανώτατου αρχηγού της Γκεστάπο και των ΕΣ-ΕΣ,  Ράινχαρτ Χάϊντριχ.

Στις 18. Ιουνίου, οι τρεις Τσέχοι κομάντος, μαζί με άλλους τέσσερις συντρόφους τους, που κρύβονταν στην κρύπτη της εκκλησία “Κύριλλος και Μεθόδιος”, περικυκλώθηκαν, από ένα τάγμα της Γκεστάπο και των ΕΣ-ΕΣ. Έδωσαν ηρωική μάχη για να διαφύγουν, αλλά όταν διαπίστωσαν, ότι δεν υπήρχαν ελπίδες, αυτοπυροβολήθηκαν.

Ο ραδιοφωνικός σταθμός της εξόριστης κυβέρνησης της Τσεχίας στις 4.Ιουνίου 1942, στις 18 ώρα το βράδυ μετάδωσε την ακόλουθη είδηση: Ο Χάϊντριχ είχε στο ΙΙΙ Ράιχ πολλές εξουσίες, ήταν ο φόβος και ο τρόμος για την κατεχόμενη Ευρώπη. Η δολοφονία του ήταν μία δίκαια τιμωρία απέναντι στις κτηνωδίες που διέπραττε.

Η δικές μας Lidice, που ποτέ δεν πρέπει να λησμονούμε είναι: τα Καλάβρυτα, το Δίστομο, το Κομμενό και τόσα άλλα χωριά που τα τάγματα των ΕΣ -ΕΣ μαζί με τους Έλληνες δωσίλογους έκαψαν και σκότωσαν τους κατοίκους. Όποιος την ιστορία του ξεχνάει... αυτή επαναλαμβάνεται.

(*) Reinhard Heyndrich: Ο Χίτλερ, ο Χίμμλερ και ο Χάϊντριχ ήταν η σκληρή τριανδρία στο ΙΙΙ Ράϊχ. Ο Χάϊντριχ ήταν ομαδάρχης των ΕΣ-ΕΣ, Αρχηγός της Γκεστάπο, διοικητής του γραφείου RSHA (Σ΄αυτό υπάγονται όλες οι μυστικές υπηρεσίες). Υπεύθυνος για την μεταφορά των Εβραίων της Γερμανίας και Αυστρίας στο Γκέτο. Υπεύθυνος για την “τελική λύση”, δηλαδή του σχεδίου για την εξόντωση 10. εκατομμυρίων Εβραίων της Ευρώπης. Υπεύθυνος, για το στρατόπεδο του Νταχάου κ. α. Μετά τη δολοφονία του, τον διαδέχτηκε ο Άϊχμαν.

Σπύρος Γκάρος