Μνήμη Μάριου Τόκα (Πέντε χρόνια απουσίας) - Του Παναγιώτη Δρέλλια
Πρόωρος, απρόσμενος και άδικος ο θάνατος του Μάριου Τόκα (1954-2008)-στην πιο καρποφόρα φάση της δημιουργικής του προσφοράς- προκάλεσε τον Απρίλη του 2008 αισθήματα πανελλήνιας συγκίνησης και γενικής θλίψης στην Ελλάδα, στη γενέτειρά του Κύπρο, σ΄ όλες τις εστίες του Οικουμενικού Ελληνισμού.
Συνθέτης σεμνός, εκλεκτός και σπάνιος ο Μάριος Τόκας μελοποίησε τα όνειρα και τους καημούς των απλών ανθρώπων, ανέδειξε τα πάθη και τις ελπίδες της δοκιμασμένης πατρίδας του.
Η αττική γη με απέραντη οδύνη τον υποδέχτηκε στις 30 Απρίλη 2008 στο ύστατο ταξίδι του και όλοι οι ΄Ελληνες θα σιγοτραγουδούν τα όμορφα άσματά του, τραγούδια αγάπης, νοσταλγίας και κοινωνικού αγώνα που έγραψε στην ολιγόχρονη ζωή του.
Άνθρωπος χαμηλών τόνων, αξιοπρεπής και υπερήφανος, ο Μάριος Τόκας, εμπνεύσθηκε αλησμόνητες μελωδίες, που ερμήνευσαν γνωστά-αναγνωρισμένα ονόματα της σύγχρονης ελαφρολαϊκής μουσικής.
Άξια αναφοράς θεωρούμε και τη θερμή σχέση του με τη Νεοελληνική Ποίηση, που γέννησε τραγούδια σε στίχους αξιόλογων Ελλήνων ποιητών (Γ. Ρίτσου, Κ. Βάρναλη, Κ. Καρυωτάκη, Φ. Λάδη) και σημαντικών Κυπρίων(Κυρ. Χαραλαμπίδη, Κ. Μόντη, Θ. Πιερίδη). Μελοποποίησε επίσης συνθέσεις απαγχονισθέντων αγωνιστών της ΕΟΚΑ (Ευαγόρα Παλληκαρίδη, Ανδρέα Ζάκκου).
Ξεχωριστή καλλιτεχνική οντότητα με έντονες κοινωνικές ανησυχίες, ταύτισε στο έργο του πατρίδα και έρωτα, αφήνοντας παρακαταθήκη ένα- ποιοτικά έντεχνο- λαϊκό οικοδόμημα, καθιστώντας Ελλάδα και Κύπρο πλουσιότερες στον πολιτιστικό τους θησαυρό.
Δείτε καρέ-καρέ τη σφαγή στο Κοντομαρί Χανίων από τους Γερμανούς - Η ιστορία του Franz Peter Weixler
- Δημοφιλέστερα
.jpg&size=summary_medium)
