Πότε πότε αποκαρδιώνομαι ! - Του Θεόδωρου Μεσσηνέζη
Πίνακας: Ivan Aivazovsky, 1887
Έρχονται μέρες που’ μαι στις μαύρες μου όπως λένε. Τις μέρες αυτές ότι κι αν ακούσω, το φτωχό μου μυαλό προσπαθεί να το ξεψαχνίσει . Θα μου πείτε : Κακώς! Άστα τα πράγματα να πάνε όπως έρχονται. Σωστά! Φαίνεται πως είχαν δίκιο όσοι βγάλανε τη παροιμία που λέει « Μη σκαλίζεις τα σκ...... γιατί βρωμούν.» Ναι αλλά καθώς αποδείχτηκε , για χρόνια αποφεύγαμε να τα σκαλίσουμε και γδέστε που φτάσαμε ! Ή μάλλον που μας φτάσανε!
Έχουμε καταντήσει ρεζίλι των σκυλιών, όπως λεει ο Λαός. Τρία χρόνια τώρα, δεν μας έφτανε το δικό μας χάλι, η φτώχια μας , η ανεργία μας , η αβεβαιότητα του αύριο, και κυρίως η αβεβαιότητα του τι θα γίνουν μελλοντικά τα παιδιά μας , αλλά είχαμε κι απανοπρούκι τη χλεύη ,τη κοροϊδία, και τη κριτική των φίλων μας, αλλά και δικών μας, ότι όλοι μαζί (το θυμάστε αυτό;) φταίγαμε. Η πραγματικότητα όμως ήταν άλλη! Όταν ένα καράβι πέσει στα βράχια και τσακιστεί, δεν φταινε οι επιβάτες αλλά ο καπετάνιος κι αυτός που κρατά το τιμόνι! Αν αυτός που κρατά το τιμόνι αποκοιμιέται , ο καπετάνιος πρέπει να τον αλλάξει. Στη περίπτωσή μας όμως όχι μόνον ο τιμονιέρης κοιμόταν αλλά καθώς φαίνεται κι οi καπεταναίοι ! Στο μόνο που φταινε οι επιβάτες είναι που δεν φροντίσανε να μάθουνε τι σόι καπετάνιος ήταν αυτός που κουμαντάριζε το πλοίο και εμπιστεύθηκαν έτσι άφρονα τις τύχες τους σ’ αυτόν ή σ’ αυτούς . Τώρα του να τους κρίνουμε είναι αργά! «Ω γέγονε ,γέγονε» Από δω και μπρος όμως τι κάνουμε : Εδώ είναι που αποκαρδιώνομαι όταν άκουω ότι όλα άρχισαν και πάνε καλά (??) και το 14 θα βγούμε «στις Αγορές!» Με ποιους στο τιμόνι: Δυστυχώς όποια νοικοκυρά ή μάγειρα ρωτήσεις, θα σου πουν ότι με μπαγιάτικα και ξαναχρησιμοποιημένα υλικά, «κέικ» της προκοπής δεν γίνεται. Μπομπότα ίσως ναι, μαύρη καμένη! Λοιπόν τι περιμένουμε εμείς να βγει το καινούριο κατασκεύασμα, όποιο κι αν είναι αυτό , αφού θα είναι καμωμένο με μπαγιάτικα υλικά , μπλε, πράσινα, κόκκινα ή παρδαλά : Θα μου πείτε ότι μπορεί να έχουμε και κάτι νέα! Κάτι Αλαβανοειδή, κάτι Λομβερδοειδή ή κάτι Διαμαντοπουλοειδή. Αλλά αυτά αποκαλείται μήπως «νέα» : Αυτά είναι κι αν είναι μπαγιάτικα και χιλιοδουλεμένα !Εδώ και τώρα χρειαζόμαστε «Νέο αίμα» Παρθένο ! και όχι από μετάλλαξη ούτε μπασταρδεμένο από άλλες παρεμβολές και βλέψεις. Χρειαζόμαστε έναν καπετάνιο ΤΙΜΙΟ, ΑΚΕΡΑΙΟ ,ΕΥΣΥΝΕΙΔΗΤΟ και ΚΥΡΙΩΣ ΕΛΛΗΝΑ ! Έναν ΚΑΠΕΤΑΝΙΟ με γερή ΡΑΧΟΚΟΚΑΛΙΑ ! Όπως πολύ σωστά σημειώνει ο Καθηγητής Χρήστος Γιανναράς στο άρθρο του της 26ης τ.μ. στο Palmografo !
Δείτε καρέ-καρέ τη σφαγή στο Κοντομαρί Χανίων από τους Γερμανούς - Η ιστορία του Franz Peter Weixler
- Δημοφιλέστερα
.jpg&size=summary_medium)
