Έλληνες που κερδίζουν την παγκόσμια αγορά

H ΕΠΙΤΥΧΙΑ ΠΕΡΝΑΕΙ ΑΠΟ ΤΟ... ΣΤΟΜΑΧΙ

Ντολμαδάκια και αμπελόφυλλα Χαλκιδικής ταξιδεύουν μέχρι την Ιαπωνία. Μπάρες από σύκο Εύβοιας καταναλώνονται στον Καναδά, ενώ η φέτα Κιθαιρώνα κατακτά το Πεκίνο και τη Σαγκάη.

Η παγκόσμια τάση για ευζωία, την οποία καλύπτει απόλυτα η ελληνική μεσογειακή διατροφή, ευνοεί τις εξαγωγές των προϊόντων, εξηγεί ο Αρης Κεφαλογιάννης, ιδρυτής εταιρείας που εδώ και 17 χρόνια προωθεί ελαιόλαδο κυρίως στο εξωτερικό

Η ελληνική γαστρονομία γίνεται της... μόδας στο εξωτερικό και αναδεικνύεται σε ισχυρό πυλώνα εξωστρέφειας της ελληνικής οικονομίας.

Ολοένα και περισσότερες εταιρείες μπαίνουν στο παιχνίδι προωθώντας σε αγορές της Ευρώπης, της Αμερικής και της Ασίας υψηλής ποιοτικής αξίας αγροτοδιατροφικά προϊόντα. «Ελληνικό μέλι γίνεται γαμήλιο δώρο στην Ιαπωνία, πεπόνια δωρίζονται σε συσκευασίες κοσμημάτων στην Ασία, ελληνικά ψάρια εμπλουτίζουν το μενού γκουρμέ εστιατορίων στις πιο αναπτυγμένες οικονομίες του κόσμου, την ώρα που το ελληνικό ελαιόλαδο πωλείται μαζί με ακριβά καλλυντικά», σχολιάζει η πρόεδρος του Πανελλήνιου Συνδέσμου Εξαγωγέων, Χριστίνα Σακελλαρίδη. «Τα ελληνικά αγροτικά προϊόντα έχουν αποσπάσει σημαντικά μερίδια σε αναπτυγμένες οικονομίες, υπό αυστηρούς όρους ποιότητας, τυποποίησης και ασφάλειας», προσθέτει η ίδια.

Το λένε και οι αριθμοί. Οι εξαγωγές αγροτικών προϊόντων αυξήθηκαν 24,9% το πρώτο δίμηνο του 2013, ενώ είχαν αυξηθεί 10,5% το 2012. Στη λίστα, μάλιστα, των 100 πιο εξαγώγιμων προϊόντων της χώρας τα 27 ήταν πέρυσι αγροτικά. Οσα ενσωματώνουν τεχνογνωσία και καινοτομίες κερδίζουν συνεχώς πόντους στην ίδια λίστα.

Ελληνικά προϊόντα γίνονται ανάρπαστα από τον Καναδά μέχρι τη Σανγκάη

«Υπάρχει ευνοϊκό περιβάλλον σήμερα στο εξωτερικό για δύο λόγους: Η παγκόσμια τάση για ευζωία, καλή υγεία και απόλαυση του φαγητού, την οποία καλύπτει απόλυτα η ελληνική μεσογειακή διατροφή συνδυάζεται με μια αυξημένη αναγνωρισιμότητα της Ελλάδας, που προήλθε από την κακή δημοσιότητα που προηγήθηκε. Τώρα που τα κακά νέα υποχωρούν η αναγνωρισιμότητα παραμένει», εξηγεί ο Αρης Κεφαλογιάννης, διευθύνων σύμβουλος και ιδρυτής βραβευμένης ελληνικής εταιρείας που εδώ και 17 χρόνια προωθεί κυρίως στο εξωτερικό και σε χώρες της βόρειας Ευρώπης και βόρειας Αμερικής ελαιόλαδο, ελιές, σάλτσες και διάφορα άλλα προϊόντα υψηλής ποιότητας.

Ο ίδιος διαπιστώνει μεγάλη ζήτηση για το ελληνικό διατροφικό προϊόν στο εξωτερικό, αν και δυστυχώς -όπως λέει- οι περισσότεροι Ελληνες εξάγουν ακόμη και σήμερα με όπλο τη χαμηλή τιμή.

Δεν είναι τυχαίο πως το 27% των πλέον εξαγώγιμων προϊόντων που είναι αγροτικά αντιπροσωπεύουν μόλις το 11,26% της συνολικής αξίας των ελληνικών εξαγωγών.

Το ελληνικό ελαιόλαδο πωλείται σε πολλές χώρες μαζί με ακριβά καλλυντικά

«Το μόνο ανταγωνιστικό πλεονέκτημα που έχουμε είναι η ποιότητα. Δεν μπορούμε να ανταγωνιστούμε στην τιμή την Ισπανία, που παράγει 1,5 εκατ. τόνους ελαιόλαδο τον χρόνο», εξηγεί ο κ. Κεφαλογιάννης και προσθέτει: «Εμείς πρέπει να ποντάρουμε με μεγάλη συνέπεια και σταθερότητα στην ποιότητα και παράλληλα να επενδύσουμε σε μια συστηματική και γενικότερη προβολή της ελληνικής μεσογειακής διατροφής. Οι μεμονωμένες προωθητικές δράσεις που κάνει ο καθένας σε μεγάλες διεθνείς αγορές είναι σταγόνα στον ωκεανό».

Ο δυναμικός αυτός κλάδος της ελληνικής οικονομίας αλλάζει σταδιακά μορφή και στρέφεται από τη λογική του χύμα στο... αμπαλάζ του απαραίτητου μάρκετινγκ, ώστε να χτυπήσει αγορές που πριν μονοπωλούσαν Ιταλοί, Ισπανοί κ.ά. Πρώην μάνατζερ και έμπειρα στελέχη που εγκατέλειψαν πολυεθνικές ελέω κρίσης ή παιδιά αγροτών με σπουδές στο μάρκετινγκ είναι το νέο αίμα πίσω από το success story της ελληνικής γαστρονομίας.

Στη λίστα των πιο εξαγώγιμων ειδών της χώρας τα 27 ήταν πέρυσι αγροτικά

Οικογένεια Καζάκη

Ενα success story σε... βαζάκια

«Η ιστορία ξεκίνησε όταν ο παππούς μου χάρισε στους γονείς μου ένα αμπελάκι. Η μητέρα μου συσκεύασε κάποια από τα αμπελόφυλλα με βάση συνταγές από τη γιαγιά της. Οι φίλες της έφτιαξαν ντολμαδάκια κι ενθουσιάστηκαν. Σήμερα παράγουμε 150.000 βαζάκια αμπελόφυλλα τον χρόνο, αλλά και πετιμέζι, ντολμαδάκια, πίτες κ.ά.». Η ιστορία της Μαριάννας Καζάκη από τη Νέα Γωνιά Χαλκιδικής είναι ένα success story της βόρειας Ελλάδας.

Οι δύο γιοι της πάντρεψαν τις σπουδές τους στο μάρκετινγκ και στη γεωπονία με τη δική της πείρα και δημιούργησαν μια καταξιωμένη γκουρμέ εταιρεία, που τώρα κοιτά ακόμη πιο έντονα εκτός συνόρων.

«Αντιμετωπίσαμε την εσωτερική κρίση με έμφαση στις εξαγωγές. Και σε αυτό μας έχει βοηθήσει πολύ η άνοδος της ελληνικής γαστρονομίας στο εξωτερικό», παρατηρεί ο Θανάσης Καζάκης, ένας εκ των υιών της κ. Μαριάννας.

Οι εξαγωγές αντιπροσωπεύουν το 30% της δραστηριότητάς τους. Εξάγουν ντολμαδάκια, πίτες, συσκευασμένα αμπελόφυλλα κ.ά. σε όλη την Ευρώπη από τη Σουηδία μέχρι την Ισπανία, αλλά και στην Ιαπωνία και τη βόρεια Αμερική.

Επιμένουν, λένε, στην ποιότητα για να αυξήσουν την εξωστρέφειά τους.

Τις πίτες τους, για παράδειγμα, τις φτιάχνει ο συνεταιρισμός γυναικών του χωριού και οι αδελφοί Καζάκη τις προωθούν στο εξωτερικό.

«Δεν αισθανόμαστε πια τη μοναξιά που είχαμε παλιότερα, όταν ήμαστε σχεδόν μόνοι στην παραγωγή παραδοσιακών, χειροποίητων προιόντων με όμορφη συσκευασία. Τώρα υπάρχει μεγάλη κίνηση».

Παρ' όλα αυτά ο ανταγωνισμός από άλλες χώρες, όπως η Ιταλία, είναι σκληρός. «Η ελληνική γαστρονομία ανθίζει τώρα σε παγκόσμιο επίπεδο. Είναι εκεί όπου βρισκόταν η αγγλική πριν από 30 χρόνια. Γι' αυτό και χρειάζεται ιδιαίτερη προσοχή, για να μη χαλάσει και αυτή η προσπάθεια».

Απόστολος Αθανασόπουλος

Γκουρμέ «επίθεση» στην Κίνα

Ελαιόλαδο από τη Μεσσηνία, ελιές Χαλκιδικής και Καλαμών, αβγοτάραχο από το Αιτωλικό και φέτα από ένα τυροκομείο του Κιθαιρώνα Αττικής εξάγει ο Απ. Αθανασόπουλος, οικονομολόγος και πρώην στέλεχος πολυεθνικών εταιρειών.

Τον Μάρτιο του 2011, κι ενώ η κρίση χτυπούσε ανηλεώς τη χώρα, εκείνος άλλαξε καριέρα και μαζί με τη γυναίκα του Τόνια Παπαδογεώργου δημιούργησαν μια εταιρεία εξαγωγής ελληνικών προϊόντων. Στις αρχές Απρίλη επέκτειναν τις εξαγωγές τους στην Κίνα. «Η Κίνα είναι μεγάλο κεφάλαιο. Μια τεράστια χώρα με έξαρση της κατανάλωσης προς όλες τις κατευθύνσεις, ειδικά προς τη διατροφή. Δημιουργείται εκεί μια ιδιαιτέρως εύρωστη μεσαία τάξη, που προσέχει τον εαυτό της και καταναλώνει ποιοτικά προϊόντα διατροφής. Συνολικά οι εκπρόσωποι της μεσαίας τάξης υπολογίζονται γύρω στα 25 εκατομμύρια, δηλαδή 2,5 Ελλάδες, χωρίς να συμπεριλαμβάνουμε την ελίτ», παρατηρεί ο κ. Αθανασόπουλος. Εκτός από την Κίνα, ο ίδιος εξάγει σε Ρωσία, σε Ισπανία και οσονούπω Αγγλία σε γκουρμέ καταστήματα.

Το φετινό καλοκαίρι θα προωθήσει τα προϊόντα του και σε θαλαμηγούς Ρώσων, Κινέζων, Αμερικανών και άλλων βαθύπλουτων που θα ελλιμενιστούν στην Ελλάδα, ενώ σε συνεργασία με την Ιντερκοντινένταλ το ελαιόλαδο και οι ελιές του θα φτάσουν σε 6στερο resort στο Βιετνάμ. Οι εξαγωγές αντιπροσωπεύουν το 90% του τζίρου της εταιρείας του.

«Υπάρχει βήμα για την ελληνική γαστρονομία στο εξωτερικό. Μπαίνουν στο παιχνίδι νέοι Ελληνες εξαγωγείς, με διεθνείς εμπειρίες και φρέσκες ιδέες». Δεν το έχει μετανιώσει καθόλου που εγκατέλειψε την παλιά του καριέρα. «Με τη γυναίκα μου είμαστε πεπεισμένοι πως αυτή είναι η μόνη επαγγελματική δραστηριότητα που μπορεί να μας κρατήσει στην Ελλάδα και να μας κάνει ταυτόχρονα περήφανους σαν Ελληνες».

Αράμ Κονταξιάν

Μοντέρνα σνακ από... σύκο

Συκοφάντης σημαίνει ετυμολογικά αυτός που φανερώνει τα σύκα. Μία από τις ιστορικές εξηγήσεις που συνοδεύει την ετυμολογία της λέξης είναι πως στην αρχαία Αθήνα απαγορευόταν διά ροπάλου να εξαχθούν ωμά σύκα. Οσοι κατέδιδαν τους παρανομούντες ονομάστηκαν συκοφάντες. Πολλοί, όμως, το έκαναν επάγγελμα για να βγάλουν λεφτά ή να εκδικηθούν εχθρούς τους...

Ο Αράμ Κονταξιάν, Θεσσαλονικιός αρμενικής καταγωγής, είναι ένας σύγχρονος Ελληνας συκοφάντης, αλλά με την κυριολεκτική έννοια. Εδώ και 2,5 χρόνια εγκατέλειψε τη 17χρονη καριέρα του ως στέλεχος πολυεθνικής εταιρείας και αφιερώθηκε σε ένα κτήμα στην Εύβοια. «Επιλέξαμε το σύκο επειδή είναι ένα καθαρά παραδοσιακό ελληνικό προιόν από την αρχαιότητα». Δημιούργησε μία μονάδα μεταποίησης και παράγει μοντέρνα σνακ από σύκο, όπως μπάρες κ.ά., τα οποία εξάγει στη Βόρεια Ευρώπη, στις ΗΠΑ, στον Καναδα και στην Κίνα. Πάνω από το 90% του τζίρου του είναι εξαγωγές. «Υπάρχει πολύς κόσμος που τον ενδιαφέρει το ευ ζην. Η Ελλάδα ήταν απούσα από αυτήν την αγορά. Τώρα γίνονται προσπάθειες να τοποθετηθούμε». Διέκρινε, λέει, την ευκαιρία μέσα στην κρίση. «Οι κρίσεις συχνά σε βάζουν στη διαδικασία να αναθεωρήσεις πράγματα. Απλώς θα πρέπει να έχει κανείς όραμα και ξεκάθαρη στρατηγική. Η Ελλάδα, τα προϊόντα της και οι ελληνικές πρώτες ύλες αποτελούν γόνιμη βάση για να δημιουργήσει κανείς, αν δώσει σε αυτά προστιθέμενη αξία. Τελικός κριτής είναι πάντα ο καταναλωτής. Αυτό που υπόσχεσαι στον καταναλωτή σου θα πρέπει 100% να το προσφέρεις. Ο ανταγωνισμός είναι ιδιαίτερα σκληρός και τον καταναλωτή πρέπει να τον σέβεσαι. Και, επίσης, δεν πρέπει να ξεχνάμε πως βασική προϋπόθεση για μια υγιή ανάπτυξη είναι τα κεφάλαια από τράπεζες ή τα κοινοτικά κονδύλια που πρέπει να στηρίξουν τέτοιες προσπάθειες. Η περίοδος της φιλοσοφίας έχει τελειώσει. Οφείλουμε να μπούμε στις πράξεις».

ΓΙΑΝΝΗΣ ΦΩΣΚΟΛΟΣ

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ: ΧΑΡΗΣ ΓΚΙΚΑΣ

ΕΘΝΟΣ