Δεν γνώριζα τον Παύλο Φύσσα - Της Ελένης Λιντζαροπούλου

Όπως οι περισσότεροι Έλληνες δεν τον γνώριζα ούτε ως μουσικό ούτε ως κοντογείτονα. Την φωτογραφία του πρώτη φορά την είδα με τον θάνατό του. Το πρώτο που σκέφτηκα ήταν: Έχει δίκιο η μάνα μου. «Παλίκαρος. Ένας άντρακλας ίσα μ’ εκεί πάνω. Αυτούς τρώνε.», έτσι μου είπε μόλις έμαθε τα κακά νέα.

Τους έκατσε καλά των ΜΜΕ. Έχει την όψη που γουστάρουν να σκυλεύουν τα σκυλιά της ενημέρωσης και οι φίλοι τους…

Ήρθε και σήμερα το πρωτοσέλιδο του Πρώτου Θέματος με την φωτογραφία ενός ζευγαριού που, αν δεν γνωρίζεις ποιο είναι, νομίζεις ότι χαμογελά στη ζωή. Δεν δημοσιεύεται ως ντοκουμέντο για ν’ αποδείξει κάτι ή να συμβάλλει στην δημοσιογραφική έρευνα… όχι. Μόνο να δείξει θέλει. Όπως θα έδειχνε σελέμπριτις σε διακοπές.

Τα σκυλιά της ενημέρωσης το ξέρουν το παιχνίδι. Μας εξοικειώνουν με την θέα του αίματος, με τη βία, με τις κάθε λογής δικαιολογίες… και φυσικά πουλάνε το θάνατο με εκπτωτικά κουπόνια και δωροεπιταγές. Κάνουν τον θάνατο αναλώσιμο.

Για να μην πω για το δήμαρχο της πόλης του με το ατσαλάκωτο κουστούμι… πήγε στη Στεφανίδου και καθόταν εκεί να την ακούει να λέει ότι στα τραγούδια του ο Killah P έβαζε λέξεις ακατάλληλες για ανηλίκους και γι αυτό δεν μπορούν να μεταδώσουν κάποιο video του. Κι ο δήμαρχος… ούτε κουβέντα δεν είπε γα τη Χρυσή Αυγή.

Μετά όλη αυτή η φλυαρία για τις αφορμές του φόνου.

Μετά τα μπάχαλα σε μια μεγάλη αντιφασιστική συγκέντρωση…

Και οι συμψηφισμοί και οι αναλύσεις…. «Μήπως δεν είναι Φασισμός αυτό που ζούμε, μήπως αυτό μήπως εκείνο…»

Τα σκυλιά της ενημέρωσης ακονίζουν τα αντανακλαστικά των νοικοκυραίων να είναι σε ετοιμότητα…

Ξεδιπλώνουν σαν κουβάρι, όποτε τους βολεύει, την θεωρία των δύο άκρων. Παλιά δουλειά… ίδιο δηλαδή ο Παπαδόπουλος και ίδιο ο Παναγούλης που, μην το ξεχνάμε, αποπειράθηκε να τον δολοφονήσει.

Είτε μας αρέσει είτε όχι, είτε εξεγείρει τα πολιτισμένα αντανακλαστικά μας είτε όχι…

Άλλο η βία του κυνηγού και άλλο του θηράματος. Η νομιμοποιημένη βία της εξουσίας κάποτε γεννούσε την αντίσταση σήμερα γεννά απλώς βία. Μάλιστα ο θάνατος των αξιών και των ιδεών, ο θάνατος κάθε ελπίδας, γεννούν την άστοχη και αστόχαστη βία όπως επίσης εκτρέφουν το φαινόμενο της ανάπτυξης των ακροδεξιών ομάδων με αποτέλεσμα και την νόμιμη είσοδό τους στη Βουλή. Και γι αυτό φυσικά και έχει ευθύνες όλο το πολιτικό φάσμα όμως…

Ο Φασισμός δεν είναι μόνο κοινωνικό φαινόμενο, το οποίο φυσικά και θα εμφανίζεται παντού όσο εξοικειωνόμαστε μαζί του, είναι και ιδεολογία. Μια ιδεολογία απάνθρωπη. Την πιστεύουν κάποιοι και με σθένος μάλιστα. Μην κοιτάτε που θα λουφάξουν λόγω της δολοφονίας του Παύλου Φύσσα (και ίσως μόνο για λίγο). Το να συμψηφίζουμε λοιπόν τα αποτελέσματα της διακυβέρνησης της χώρας με την δράση των Φασιστών, το να εξισώνουμε τις καταστροφές που κάνουν οι κάθε λογής μπαχαλάκιδες με τέτοιες δολοφονίες, είναι νερό στο μήλο της δράσης αυτού που σήμερα λέγεται Χρυσή Αυγή και αύριο ή χθες είχε και θα έχει άλλα ονόματα. Βεβαίως βρίσκουν έδαφος να δράσουν γιατί τους ευνοούν οι εποχές αλλά είναι Φασίστες, μην το ξεχνάμε. Πιστεύουν ότι είναι ανώτεροι και άρα γι αυτούς υπάρχουν άνθρωποι κατώτεροι. Πιστεύουν στην καθαρότητα της ράτσας. Στην ανωτερότητα της φυλής (και του φύλου ενίοτε). Απαξιώνουν κάθε τι το διαφορετικό. Ιεροποιούν την ομοιομορφία. Δεν πιστεύουν στη βία, μην επικεντρωνόμαστε σ’ αυτό. Χρησιμοποιούν τη βία για την υπακοή και την υποταγή κι αυτό είναι απότοκο της ιδεολογίας τους. Είναι Φασίστες, αυτό είναι όλο. Κάποτε ντρέπονταν να το παραδεχτούν… αυτό είναι όλο.

«Κρατάω απόσταση από τα χαλασμένα… μόνο για αλήτες γράφει η δική μου πένα.»

K.P

Αυτά και πολλά είπα.

Ελένη Λιντζαροπούλου

Υ.Γ. Μιαν ευχή…

Ας μην αναλώσουμε και αυτόν τον θάνατο.

Ο Πίνακας είναι έργο του Νίκου Κεσανλή

Το Video του Killah P

Πηγή: Ζάχαρη άχνη