Λυκοφιλία !! - Του Θεόδωρου Μεσσηνέζη

Από την ακριτική Λέσβο: Κάτι που δεν άκουσα να αναφέρεται από κανένα Αθηναϊκό κανάλι, μια και όλα, όσα μεταδίδουν ειδήσεις, έχουν βρει τη χρυσή τους ευκαιρία με τη χρυσή αυγή. Τα άλλα συνεχίζουν με τα .μαγειρέματα,  τα (με το παρντόν) …. Ξεβρακώματα και αλλού βρέχει….

Τη Κυριακή που μας πέρασε επρόκειτο να γίνει στο Αϊβαλί,  ή (καθ’ημας Κυδωνία) της Μ. Ασίας η επίσημη ενθρόνιση του νέου Μητροπολίτου Κυδωνιών και Έξαρχου πάσης Αιολίδος  Κυρίου Κυρίου Βαρθολομαίου, εις τον εκεί Ιερό Ναό των Παμμεγίστων Ταξιαρχών, ο οποίος και θα ήταν πλέον ο μητροπολιτικός Ναός της πόλεως, παρουσία μάλιστα του Οικουμενικού Πατριάρχου Κωνσταντινουπόλεως .

Η είδηση χαροποίησε όλους τους κατοίκους του Νησιού μας καθώς πάρα πολλοί εκ των κατοίκων του, όπως και των γειτονικών μας νησιών, προέρχονται από την ιστορική αυτή πόλη της Αιολίδας, όταν την εγκατέλειψαν κατά το γενικό διωγμό των Χριστιανών κατοίκων της το 1922, παίρνοντας μαζί τους μόνον «μνήμες» και τίποτα άλλο. Τις μνήμες

Όμως αυτές, που ήταν ο μοναδικός θησαυρός τους και ο χρυσός κρίκος που τους έδενε με την «αλησμόνητη Πατρίδα» τις φύλαξαν με ευλάβεια βαθειά κρυμμένες στις καρδιές τους και στις καρδιές των παιδιών τους, ελπίζοντας ότι κάποτε θα ερχόταν μια βλογημένη μέρα να μπορέσουν να ξαναδούν τα μέρη τους και χωρίς φόβο να προσκυνήσουν στις εκεί επί χρόνια «αλειτούργητες» εκκλησιές τους. Και η μέρα αυτή νόμισαν ότι έφθασε, όταν άκουσαν για την ενθρόνιση του νέου ιεράρχη παρουσία του πατριάρχου μας, στον ιερό ναό των Παμμεγίστων Ταξιαρχών. Έτσι όλοι σχεδόν ξεσηκώθηκαν και την συγκεκριμένη Κυριακή , αψηφώντας το αρκετά υπολογίσιμο για τη παρούσα περίοδο κόστος, βρέθηκαν σχεδόν ομαδικά , «συν γυναιξί και τέκνοις» όπως λέγεται, στο όμορφο Αϊβαλί, οραματιζόμενοι μια εορταστική θρησκευτική τελετή, όπως είναι η ενθρόνιση ενός νέου Αρχιεπισκόπου στην  αγαπημένη τους εκκλησία , που θα τους αποζημίωνε από κόπους και έξοδα και θα τους ξαναζωντάνευε γλυκές ιερές αναμνήσεις. Αυτές σκεφτόντουσαν οι ταξιδιώτες πηγαίνοντας, αλλά αυτές φαίνεται σκεφτόντουσαν και οι εκεί τοπικές αρχές και δεν τους άρεσε να συμβεί κάτι τέτοιο. Έτσι απαγόρευσαν η τελετή της ενθρόνισης να γίνει στο Ναό, Αντ’ αυτού υπέδειξαν και επέβαλαν να  πραγματοποιηθεί σε μια μεγάλη αίθουσα ενός ξενοδοχείου. Όποιος έτυχε να παρακολουθήσει ενθρόνιση Ιεράρχου, μόνον αυτός μπορεί να καταλάβει το αλλοπρόσαλλο της όλης προταθείσης αλλαγής! Στο Ναό, εκτός από τα ιερά σκεύη ,της Ιερής Τράπεζας και των ιερών εικόνων που το κάθε ένα εξ αυτών παίζει το ρόλο του και έχει και την δική του σημασία κατά τη τελετή, στο Ναό υπάρχει και ο ιερός Θρόνος για την ενθρόνιση. Στην αίθουσα του ξενοδοχείου όσο και αν προετοιμάζετο, δεν θα υπήρχαν όλα αυτά, αλλά πρωτίστως δεν θα υπήρχε ο Ιερός Θρόνος με την εικόνα του Ιησού, ‘όπως όλοι οι Θρόνοι των Ιεραρχών. Που θα γινόταν λοιπόν η ενθρόνιση; Σε μια απλή ή έστω πολυτελείας καρέκλα, που πριν από λίγο μπορεί να καθόταν ένας οιοσδήποτε πάμπλουτος μεν αλλά αμφιβόλου εντιμότητας …κύριος; Αποτέλεσμα: Ο οικουμενικός Πατριάρχης που επρόκειτο να παρίσταται, δεν παρευρέθη. Και γι’ Αυτόν ελέχθη ότι δεν τον επέτρεψαν οι εκεί αρχές να απομακρυνθεί από την έδρα του. (Αυτό αδιευκρίνιστο)!

Η τελετή, μια τελετή «καρικατούρα», έγινε με ελαχίστους πιστούς.

Οι υπόλοιποι επέστρεψαν «οίκαδε» απογοητευμένοι. Αυτή η συμπεριφορά των ….φίλων και συμμάχων μας μπορεί να χαρακτηρισθεί «φιλική συμπεριφορά» να μην επιτρέψουν μια απλή τελετή ενθρόνισης να γίνει κανονικά στον αρμόζοντα χώρο τη στιγμή που μας ζητούν να τους φτιάσουμε με δικά μας έξοδα μεγάλο «τζαμί» στην Αθήνα για να προσεύχονται οι πιστοί τους; Ή τη στιγμή που δικές μας χριστιανικές εκκλησίες στη χώρα τους τις έχουν μετατρέψει σε μουσεία (το καλλίτερο) και εισπράττουν χρήματα απ’ αυτά, άλλες τις έχουν μετατρέψει σε αποθήκες και άλλες ακόμη και σε στάβλους; Αν αυτό λέγεται φιλική συμπεριφορά, τότε οι λέξεις έχουν χάσει εντελώς τη σημασία τους . Αν επιμένουν, και εκείνοι και οι δικοί μας να μιλάνε για «φιλία» Εεεε! Αυτή είναι ξεκάθαρα «Λυκοφιλία»!! Τι κι αν τα χρόνια περνούν και προοδεύουμε σε όλα. Οι φίλοι μας στο σημείο της « νοοτροπίας παραμένουν προσηλωμένοι στα παλιά, κάτι που στο νησί το εκφράζουμε με δυο ξεχωριστά ρητά  το πρώτο , γενικό και αρκετά ευγενικό « Ο Λύκος κι αν εγέρασε κι’ άλλαξε το μαλλί του, ούτε τη σκέψη άλλαξε κι ούτε τη κεφαλή του»  και το δεύτερο πολύ πιο τσουχτερό αλλά και κυριολεκτικό.» Του γουρουνιού τη μύτη και την ουρά αν κόψεις, πάντα γουρούνι θε νάναι»!  και ο νοών νοήτω.

Θ.Σ.Μ. 01/10/2013