Η «φέτα» είναι η ψυχή μας! - Του Τάκη Μίχα

Οι Ρωμιοί έχουν κάποιο πρόβλημα με τα ονόματα. Σοβαρό πρόβλημα. Σε ορισμένες περιπτώσεις θεωρούν ότι το όνομα που χρησιμοποιεί όλη η ανθρωπότητα για κάτι, αναφέρεται σε ένα ανύπαρκτο αντικείμενο. Κλασσική περίπτωση η μειονότητα της Θράκης. Για όλη την ανθρωπότητα πρόκειται για «Τούρκους», όμως για τους Ρωμιούς δεν υπάρχουν «Τούρκοι» στη Θράκη.

Σε άλλες περιπτώσεις οι Ρωμιοί θεωρούν ότι το όνομα που χρησιμοποιεί όλη η ανθρωπότητα για κάτι είναι δικό τους, τους ανήκει και κατά συνέπεια εμπίπτει στις διατάξεις της νομοθεσίας περί προστασίας πνευματικών δικαιωμάτων. Κάπως έτσι είναι και η ιστορία με τη γειτονική Δημοκρατία. «Μακεδονία» σύμφωνα με την υπόλοιπη ανθρωπότητα, «Σκόπια» σύμφωνα με τους Ρωμιούς.

Το θέμα της φέτας είναι το τελευταίο επεισόδιο στο σήριαλ με τα ονόματα. Το άγχος εδώ είναι μήπως οι Καναδοί, οι νέοι αυτοί εχθροί του Γένους, υποκλέψουν την ονομασία και αρχίσουν να εξάγουν «φέτα». Και μετά τι θα απογίνει, αλήθεια, το έθνος; Έχοντας χάσει τη «Μακεδονία» τι θα μας απομείνει αν χάσουμε και τη «φέτα»;

Για όσους ανησυχούν για την έλλειψη εθνικής σύμπνοιας, η πρόσφατη «Συνεδρίαση της φέτας» στην Βουλή θα πρέπει να τους καθησύχασε. Διότι εκεί για μια ακόμη φορά οι Ρωμιοί στάθηκαν στο ύψος των περιστάσεων για την αντιμετώπιση της νέας εθνικής απειλής. Με γνήσιο αντιιμπεριαλιστικό παλμό οι βουλευτές μας από τον Σύριζα μέχρι το ΠΑΣΟΚ διατράνωσαν την πίστη τους ότι, όπως έλεγε ο Μεγάλος, «το όνομά μας είναι η ψυχή μας». Όπως είπε χαρακτηριστικά ένας βουλευτής συνοψίζοντας τις ανησυxίες (και το IQ…) των 300: «Δεν μπορεί να εκχωρούμε το όνομα και τα εθνικά σύμβολα της ελληνικής φέτας»!

Φυσικά, όλα αυτά είναι ανοησίες. Οι καναδικές εταιρείες έχουν κάθε δικαίωμα να αναγράφουν «φέτα» στα προϊόντα τους όπως οι αμερικανικές και οι φινλανδικές «βότκα» ή οι καλιφορνέζικες Chardonnay ή οι κινέζικες “beer”. Aυτό φυσικά που δεν μπορούν να αναγράφουν στην περίπτωση της φέτας είναι ότι το εν λόγω προϊόν παράγεται στην Ελλάδα - αλλά αυτό είναι άλλη ιστορία.

Παρεμπιπτόντως, είναι ενδιαφέρον ότι οι Ρωμιοί δεν έχουν κανέναν ηθικό ενδοιασμό να αλλοιώνουν οι ίδιοι τις ονομασίες προϊόντων. Κλασσικό παράδειγμα είναι φυσικά το «Ελληνικός καφές» που είναι φυσικά τόσο «ελληνικός» όσο και το σούσι.

Να σημειωθεί ότι η εθνικιστική παράνοια με τα ονόματα είναι ντόπιο φαινόμενο και δεν εντοπίζεται (στον ίδιο βαθμό, τουλάχιστον) στα υπόλοιπα Βαλκάνια. Λίγο μετά το τέλος του εμφυλίου στη γειτονική Γιουγκοσλαβία είχα πάει στη Φότσα, μια από τις πιο σκληροπυρηνικές σερβοβοσνιακές πόλεις. (Ο μουσουλμανικός πληθυσμός είχε εκδιωχθεί, τα τζαμιά είχαν τιναχθεί στον αέρα κ.λπ). Πήγα λοιπόν σε ένα καφενείο να πιω καφέ. Όταν ήρθε το γκαρσόνι, πιστεύοντας ότι και εκεί θα είχαν ανησυχίες ανάλογες με αυτές των Ρωμιών, του ζήτησα «σερβικό καφέ». Με κοίταξε παράξενα. χωρίς να καταλαβαίνει. Του έδειξα λοιπόν τι πίνανε σε ένα γειτονικό τραπέζι. «Α, εννοείς τουρκικό καφέ!» μου είπε με ένα πλατύ χαμόγελο.

Όπως, λοιπόν, λέγαμε η παράνοια, με τα ονόματα είναι καθαρά γένους ελληνικού.

English summary

The Greek-Canadian conflict over the name of the feta cheese presents the Greeks with the opportunity to write a new glorious chapter in the country’s history.

Πηγή: Protagon.gr