Τι κρύβουν οι... χειροπέδες; - Του Νίκου Χατζηνικολάου

Οι νέες «τηλεοπτικές συλλήψεις» επωνύμων οφειλετών του Δημοσίου, πριν από λίγες μέρες, επανέφεραν στην ημερήσια διάταξη των συζητήσεων και των αντιπαραθέσεων το θέμα του τρόπου αντιμετώπισής τους από την κυβέρνηση και συνεπακόλουθα από τη Δικαιοσύνη, στα χρόνια της τρόικας και του μνημονίου. Οι ατυχήσαντες επιχειρηματίες οδηγήθηκαν στο δικαστήριο με αστυνομική συνοδεία και με χειροπέδες, μπροστά σε δεκάδες κάμερες, δηλαδή μπροστά στα μάτια εκατομμυρίων τηλεθεατών, προκειμένου να δικαστούν ή να πάρουν αναβολή και λίγο αργότερα να αφεθούν -όλοι ανεξαιρέτως- ελεύθεροι... Ποιος ήταν λοιπόν ο στόχος του τηλεοπτικού show; Και ποια είναι άραγε τα οφέλη του κράτους από τις εκατοντάδες φυλακίσεις των τελευταίων ετών για χρέη προς το Δημόσιο και τους ασφαλιστικούς οργανισμούς;

ΤΙ ΚΕΡΔΙΣΑΝ μέχρι σήμερα τα δημόσια ταμεία και τι η εθνική μας οικονομία από το γεγονός ότι γέμισαν οι φυλακές με μικρούς και μεσαίους πρώην επιχειρηματίες και επιτηδευματίες; Και ακόμη: Λειτουργεί έστω αποτρεπτικά ή «παιδαγωγικά» για την ελληνική κοινωνία η επιθετική αυτή τακτική; Και επομένως, μήπως έχει νόημα η δημιουργία στρατοπέδων συγκέντρωσης για τον εγκλεισμό των εκατοντάδων χιλιάδων Ελλήνων που αδυνατούν σήμερα να ανταποκριθούν στις φορολογικές τους υποχρεώσεις; Μήπως έχει νόημα να μετατρέψουμε τη... Μακρόνησο ή κάποια βραχονησίδα του Αιγαίου σε... χρεονήσι, σε... Στουρναρονήσι, για να εκτοπίζουμε μαζικά τους οφειλέτες του Δημοσίου, αφού πρώτα τους υποβάλουμε παραδειγματικά στην οδυνηρή διαδικασία της δημόσιας διαπόμπευσης, υπό το φως των τηλεοπτικών προβολέων;

Η ΑΠΑΝΤΗΣΗ είναι προφανώς αρνητική. Κάθε φυλάκιση για χρέη προς το κράτος οδηγεί αυτόματα και σε ένα «νεκρό» ΑΦΜ, δηλαδή σε έναν φορολογικό «θάνατο». Και επομένως, κάθε εγκλεισμός οφειλέτη στερεί πιθανά μελλοντικά έσοδα από τα δημόσια ταμεία. Σημειώστε ότι ήδη οι φυλακές δεν χωρούν άλλους και ότι για κάθε μήνα του 2013 προστίθεται άλλο 1 δισ. ευρώ στις υπάρχουσες ληξιπρόθεσμες οφειλές προς το Δημόσιο, που σήμερα υπερβαίνουν τα 61 δισ. ευρώ! Θέλει, λοιπόν, ιδιαίτερη ευφυΐα, θέλει πολλή σκέψη για να αντιληφθεί η τρόικα και η ηγεσία του υπουργείου Οικονομικών ότι η τακτική με σήμα τις... χειροπέδες δεν αποδίδει τίποτε; Θέλει μεγάλη εξυπνάδα για να καταλάβουν ότι η λύση στο πρόβλημα είναι να υπάρξουν επιτέλους σοβαρές ρυθμίσεις για όσους χρωστούν, που θα τους δίνουν επαρκή χρόνο και δόσεις ανάλογες με το ύψος του εισοδήματός τους, ώστε να μπορούν να ανταποκριθούν στις υποχρεώσεις τους; Και στο κάτω-κάτω της γραφής, τι είναι προτιμότερο; Να ταΐζουν δωρεάν στις φυλακές όσους χρωστούν, κάνοντας δυστυχισμένες χιλιάδες οικογένειες, ή να τους δίνουν την ευκαιρία να αποπληρώσουν τμήμα έστω των υποχρεώσεών τους, με βάση τις οικονομικές τους δυνατότητες και απολαβές, σε ένα λογικό βάθος χρόνου;

ΤΗΝ ΑΥΣΤΗΡΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ας την εξαντλήσει η πολιτεία απέναντι στη φοροδιαφυγή και στον μεγάλο πλούτο που αποκτήθηκε με τέτοιες μεθόδους. Η λίστα Λαγκάρντ, για παράδειγμα, από τον έλεγχο της οποίας δεν έχει εισπραχθεί μέχρι σήμερα ούτε ένα ευρώ, σε αντίθεση με όλες τις άλλες ευρωπαϊκές χώρες, αποτελεί πεδίο δόξης λαμπρόν για την κυβέρνηση και για τα αρμόδια στελέχη του υπουργείου Οικονομικών. Τα εμβάσματα της περιόδου 2009-2011 προς το εξωτερικό, επίσης. Ηδη στους δύο πρώτους ελέγχους που έγιναν μπήκαν στα δημόσια ταμεία 5 εκατ. ευρώ, ενώ εκτιμήσεις ειδικών μιλούν για 7-10 δισ. ευρώ που θα μπορούσαν άμεσα να εισπραχθούν, αν βέβαια προχωρήσει με σοβαρό και αποτελεσματικό τρόπο ο έλεγχος στις εκατοντάδες άλλες περιπτώσεις που εκκρεμούν! Το ίδιο και στις offshore... Επελέγησαν οι πρώτες 322 εταιρείες για «ακτινογραφία». Δόθηκαν εντολές για 163 και ολοκληρώθηκε η διερεύνηση σε 34, για τις οποίες βεβαιώθηκαν περίπου 40 εκατ. ευρώ. Περίπου 1 εκατομμύριο ευρώ, δηλαδή, για κάθε εταιρεία. Υπολογίστε το προς είσπραξη ποσόν, αν σκεφθούμε ότι μιλάμε για 10.000 offshore! Και αυτοί επιμένουν να ταλαιπωρούν ακόμη τον συμπαθή Λάκη Γαβαλά, παρότι προσφέρθηκε να παραχωρήσει στο Δημόσιο ακίνητο μεγάλης αξίας, που υπερβαίνει κατά πολύ τα προσωπικά του χρέη... Ακριβοί στα πίτουρα, δηλαδή, και φτηνοί στο αλεύρι... Ή, αν προτιμάτε, φτηνοί στους εντυπωσιασμούς και ακριβοί στις -ύποπτες;- παραλείψεις...

Real.gr