Ένας Έλληνας φοιτητής καταγράφει τα όσα ένιωσε βλέποντας από κοντά το «ντου» στον Α.Γεωργιάδη (video)

Του Θράσου Κηπουργού*

Η κοινότητα των Ελλήνων του Λονδίνου μεγαλώνει με γοργούς ρυθμούς τα τελευταία 3 χρόνια. Τα τελευταία 2 χρόνια οι ‘Ελληνες νέοι του Λονδίνου καταβάλουν προσπάθειες ώστε να οργανώσουν εκδηλώσεις στις οποίες η ελληνική κοινότητα μπορεί να προβληματιστεί για την Ελλάδα, τις οικονομικές, κοινωνικές και πολιτικές πτυχές της επικρατούσας κατάστασης στην χώρα.

Όσο και αν κάποιοι πιστεύουν ότι ο Έλληνας που φεύγει στο εξωτερικό ρίχνει μαύρη πέτρα πίσω του, η πραγματικότητα που βιώνουμε στο Λονδίνο (πρώτο προορισμό για σπουδές και εύρεση εργασίας) είναι πολύ διαφορετική.

Στα πλαίσια αυτών των προσπαθειών έγινε και προσκληση στον υπουργό υγείας Ά.Γεωργιάδη να παρευρεθεί σε εκδήλωση του Imperial College του Λονδίνου, να εκπροσωπήσει την κυβέρνηση και να μιλήσει για το πρόγραμμα αλλαγών που προωθείται. Η εκδήλωση ήταν ανοιχτή σε όλους.

Λίγο πριν τη έναρξη της εκδήλωσης μια ομάδα ατόμων μοίρασε μια επιστολή που εξέφραζε την αντίθεση της ομάδας με τον υπουργό και με την συγκεκριμένη εκδήλωση. Στη σύνεχεια με διακοπή της ομιλίας του υπουργου, παραχωρήθηκε βήμα σε εκπρόσωπο της ομάδας να αναγνώσει την επιστολή στο κοινό.

Έχοντας παρευρεθεί σε παρόμοιες εκδηλώσεις διαμαρτυρίας, πίστευα ότι έπειτα από τα παραπάνω θα προχωρούσαμε σε μια επικοδομιτκή συζήτηση όπου θα μπορούσαν να ακουστούν όλες οι απόψεις. Παρόλα αυτα όμως, με το που ο υπουργός ανεβαίνει στο βήμα και επικρατεί πανζουρλισμός. Η όμαδα των ατόμων μετατρέπουν την αίθουσα σε μπάχαλο και γρήγορα η κατάσταση βγαίνει εκτός ελέγχου.

Αμέσως έρχονται στο μυαλό μου σκηνές από τους πρώτους μήνες της φοιτητικής μου ζωής στο Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο το 2008, οι οποίες ήταν και ο λόγος που μαζί με άλλους αποφασίσαμε να ολοκληρώσουμε τις σπουδές μας στο εξωτερικό...

Η αλήθεια είναι οτι ο υπουργός παρέμεινε στην αίθουσα και άνοιξε «διάλογο» με τους παρευρισκόμενους, απαντώντας με «το δικό του τρόπο» σε όλες τις ερωτήσεις, αλλά η ατμόσφαιρα που επικρατούσε ήταν τριτοκοσμική.

Η παρακάτω σκηνή είναι ίσως η πιό έντονη στιγμή από τα χθεσινά γεγονότα και συνοψίζει τον πολιτικό πολιτισμό που μας διακρίνει και έχει γίνει μέρος της παιδείας μας.

Από την χθεσινή μου εμπειρία, μπορώ με βεβαιότητα να διαπιστώσω δυο πράγματα:

1. Η πολιτικοποίηση – κομματικοποίηση στα ελληνικά πανεπιστήμια λειτουργεί σε μεγάλο βαθμό ως το εργαστήριο αλλοίωσης του Έλληνα νέου και αυριανού πολίτη. Ο μέσος Έλληνας μαθητής μπαίνει με πολύ καλύτερα εφόδια από το μέσο Βρετανό στο πανεπιστήμιο. Η έξοδος του καθενός από το ακαδημαϊκό ίδρυμα της χώρας του βρίσκει τη ζυγαριά να γέρνει επικίνδυνα εις βάρος του ελληνόπουλου.

2. Στην πολιτική αρένα της τελευταίας δεκαετίας δεν υπάρχει χώρος για εποικοδομητικό διάλογο. Οι περισσότεροι πολιτικοί απαντούν με υπεκφυγές και οι κανόνες της συζήτησης είναι άγνωστοι από τα τηλεοπτικά παράθυρα μέχρι τα πολιτικά συμβούλια, πόσο μάλλον σε συνελεύσεις πανεπιστημιακών σχολών. Ο πολιτικός πολιτισμός των άκρων του πολιτικού κόσμου είναι ο λόγος που αρκεί για να μην αξίζουν της ψήφου μας.

*Απόφοιτος του Imperial College του Λονδίνου.
Πηγή: Παραπολιτική