Η ύπουλη τερηδόνα - Του Δημήτρη Μαυραειδόπουλου

Ο υπογράφων δεν έχει καμία πρόθεση να παραβιάσει τον επιστημονικό χώρο της οδοντιατρικής όπου συνοδοιπορεί και βιοπορεί πάνω από τέσσερις δεκαετίες. Αυτό γίνεται περισσότερο από ανάγκη για επικοινωνία στις άνυδρες και πονηρές εποχές που ζούμε.
Όπως αναγράφει και ο τίτλος η τερηδόνα είναι ένας ύπουλος – υποχθόνιος εχθρός που όταν νιώσεις την παρουσία του είναι ήδη πολύ αργά. Παρουσιάζει τη συμπεριφορά των κάστρων που πέφτουν συνήθως από μέσα. Η Τροία παραδείγματος χάριν έπεσε μετά από δέκα χρόνια πολιορκίας ύπουλα  από μέσα με τη γνωστή ιστορία του Δούρειου Ίππου. Αλλά και η Πόλη θα αλωθεί από μέσα με τη γνωστή κερκόπορτα, όπως λέει η παράδοση. Πισώπλατα θα χτυπήσει και ο Εφιάλτης στις Θερμοπύλες και ο Πήλιος Γκούσης αργότερα στο Κούγκι και ουκ έχουν τέλος τα παραδείγματα της Ιστορίας.
Στο θέμα μας πάλι, της τερηδόνας, όπου εκδηλώνεται με πόνο και τις περισσότερες φορές χτυπάει απροειδοποίητα και κάποτε περασμένα μεσάνυχτα τον ύπνο μας. Στα δικά μου επαρχιακά χρόνια στα ορεινά χωριά της Αρκαδίας με την απουσία οδοντιάτρου τρέχαμε για γιατροσόφια, μέθοδοι που χάνονται στα βάθη των αιώνων. Στο σύγχρονο κόσμο ο δεχθείς τον εισβολέα τρέχει έντρομος στο οδοντιατρείο κι εκεί ανακαλύπτει ότι η τερηδόνα έχει δουλέψει ύπουλα στο εσωτερικό του δοντιού δημιουργώντας ολόκληρη κουφάλα. Κουφάλες έχουν και τα γέρικα δέντρα που τις κατασκευάζουν υπομονετικά τα τάγματα των μυρμηγκιών και των τερμιτών. Έτσι η λέξη κουφάλα με τα χρόνια θα γίνει συνώνυμο του ατόμου εκείνου που δουλεύει υποχθόνια και ύπουλα κάτω από τη μύτη μας. Κι όταν τον αποκαλύψουμε και μας πλησιάζει παριστάνοντας το φίλο, αηδιασμένοι τον αποκρούουμε «σαν δε ντρέπεσαι μωρή παλιοκουφάλα».
Μια παλιά γκραβούρα που μου εστάλη προ δεκαετιών από το εργαστήρι Παπαντώνη – Καλιάλη απεικονίζει την τερηδόνα με κάτι διαβολάκια που σκάβουν το δόντι από μέσα κι απ’ την άλλη μεριά οδοντίατρος και οδοντοτεχνίτης συνεργαζόμενοι κάνουν αγώνα να την επισκευάσουν. Το τερηδονισμένο δόντι όσο καλή κι αν είναι η προσπάθεια της ομάδας ποτέ δεν θα είναι αυτό που ήταν. Στο τέλος θα έχει το κουσούρι του.
Η νέα τάξη πραγμάτων μετά την παγκοσμιοποίηση χτυπάει σαν την τερηδόνα. Η Ευρώπη που είναι η φύτρα της επικρατούσας ανθρώπινης κουλτούρας τερηδονίζεται μεθοδικά και ύπουλα με συνθήκες σαν αυτή του Μάαστριχτ. Τερηδονίζουν τις πανανθρώπινες αξίες όπως είναι η γλώσσα, η ιστορία και η παράδοση των λαών, η ανθρωπολογία, η δημοκρατία, οι θεσμοί κ.λ.π. Όποιος μελετήσει τις ντιρεκτίβες του Μάαστριχτ θα παρατηρήσει ότι απουσιάζει παντελώς ο άνθρωπος και κυριαρχούν μόνο τα νούμερα. Λογικό είναι ο απλός πολίτης να αναρωτηθεί με το δίκιο του πώς μπορεί να γίνεται ένα ατόπημα αφού στο ευρωπαϊκό κοινοβούλιο εκπροσωπούνται όλες σχεδόν οι χώρες της Ευρώπης, αισίως είκοσι επτά. Όσο για τις υπόλοιπες χώρες είναι θέμα χρόνου να ενταχθούν. Κι εγώ απαντώ με τη δική μου εμπειρία ότι όλοι αυτοί είναι παρόντες-απόντες. Τραγουδιστές, ποδοσφαιριστές, ηθοποιοί, μοντέλα, ανεπάγγελτοι και διάφοροι παρατρεχάμενοι που καλοτρέφονται για να ψηφίζουν τις ντιρεκτίβες που ετοιμάζει το διευθυντήριο στα εργαστήρια. Εάν κάποτε κάποια ντιρεκτίβα είναι προκλητική και πυροδοτεί αντιδράσεις, την αποσύρουν προσωρινά, την καρυκεύουν έως ότου γίνει εύπεπτη για ψήφισμα. Ούτε λίγο ούτε πολύ το κοινοβούλιο λειτουργεί κάπως ανάλογα με τους κηφήνες στην κυψέλη των μελισσών. Στο Μάαστριχτ έχουν αποφασίσει, για όσους δε γνωρίζουν, οι λαοί του νότου προορίζονται ως τα μελλοντικά γκαρσόνια, όπου θα ξεκαλοκαιριάζουν οι εργαζόμενοι του βορρά και θα ξεχειμωνιάζουν αντίστοιχα οι εύποροι συνταξιούχοι. Μέσω των Μάαστριχτ η νεα τάξη πραγμάτων έχει αποφασίσει να τερηδονιστούν οι τρεις πυλώνες του ευρωπαικού πολιτισμού κι όλου του πλανήτη, που δεν είναι άλλοι από την ιστορία των λαών, την έλλογη γλώσσα και τα θρησκευτικά δόγματα. Έτσι αυτός ο τερηδονισμός θα αρχίσει από χώρες φύτρες αυτών των αξιών, όπως είναι και η δική μας, στέλνοντας δούριους ίππους που σκοπό έχουν να απαξιώσουν την ιστορία, τη γλώσσα, τη θρησκεία. Οι δούριοι ίπποι είναι οι νέοι Εφιάλτες που είναι πρόθυμοι να τερηδονίσουν ιστορία, γλώσσα, ιερά και όσια. Πρώτα έρχεται να τερηδονιστεί η ιστορία. Άλλωστε για το τέλος της ιστορίας έχει μιλήσει και ο Φουκογιάμα. Πρώτα αρχίζουν με τα ανύπαρκτα κρυφά σχολειά, τουλάχιστον για τους τρεις πρώτους αιώνες της τουρκοκρατίας, ο Ζάλογγος είναι ένας μύθος, η Μικρασιατική σφαγή συνωστισμός στα λιμάνια της Σμύρνης, ο ανδροπρεπής Κολοκοτρώνης τοιούτος και ο Αθανάσιος Διάκος δεν θανατώθηκε με ανασκολπισμό (κοινώς παλούκ) αλλά ανακρινόμενος γυμνός πέθανε από πνευμονία. Μετά έρχεται το τερηδόνισμα της γλώσσας, ότι τα αρχαία είναι μια νεκρή γλώσσα και δεν κάνουν τίποτε άλλο από το να βασανίζουν τα ελληνόπουλα. Αρκεί στο σύγχρονο σκλάβο η γλώσσα των sms (τα greeklish). Στους σαρκοφάγους των αρχαίων ελληνικών απαντάμε με τρεις λέξεις που είναι αρχαίες αλλά και τόσο σύγχρονες: «ύβρις, νέμεσις, δίκη»  Τέλος σειρά πήρε η Ορθοδοξία. Τι χρειάζονται να διδάσκεται η ορθοδοξια στα σχολεία, αφού είμαστε όλοι παιδιά του Αδάμ και της Εύας και του Αβραάμ. Αρκεί η βίβλος που είναι και θεόπνευστη. Εάν γνώριζαν οι τερηδονιστές λίγη ιστορία από το παρελθόν, θα διδάσκονταν ότι οι Εβραίοι επέζησαν μικρά έθνη μέσα σε μεγαλύτερα έθνη για είκοσι αιώνες χωρίς κράτος κι αυτό που τους κράτησε δια πυρός και σιδήρου ήταν η πατρογονική θρησκεία και η γλώσσα. Αντίθετα οι Έλληνες της μεγάλης Ελλάδος όταν έχασαν τη μητρικη τους γλώσσα, την Ελληνική, και απομακρύνθηκαν από την Ορθοδοξία, εκλατινίστηκαν χάνοντας κάθετι που τους ένωνε με τον Ελληνισμό. Το ίδιο τέλος θα έχει και ο υπόλοιπος ελληνισμός του εξωτερικού αν αποκοπεί από την ελληνική γλώσσα και τη θρησκεία.


Υ.Γ.  Προκειμένου να μη θεωρηθούμε αιθεροβάμωνες για όσα προαναφέραμε για του λόγου το αληθές θέλω να καταθέσω ένα πρόσφατο συμβάν με το μεθοδευμένο κλείσιμο της ΕΡΤ. Ο εκσυγχρονισμός της ΕΡΤ θα μπορούσε να ρυθμιστεί υπό το φως της ημέρας και όχι του σκότους, όπως έγινε. Υπήρξε ένα προμελετημένο σχέδιο για τη φίμωση της εθνικής φωνής. Η παλιά ΕΡΤ ξανάνοιξε υποβαθμισμένη και από εθνική τηλεόραση μετονομάσθηκε σε δημόσια τηλεόραση, κάτι σαν τα δημόσια ουρητήρια. Τι ενοχλούσε τους νεογενίτσαρους; Η κατάργηση του εθνικού ύμνου από τα πρωινά του τρίτου προγράμματος. Ο αφελληνισμός άρχισε ύπουλα εκ των έσω, όπως η τερηδόνα.


Δημήτρης Μαυραειδόπουλος

pan-arcadios.blogspot.com

Δημοσιεύθηκε στο ΟΔΟΝΤΙΑΤΡΙΚΟ ΒΗΜΑ στο τεύχος 95/Δεκέμβριος 2013