Η Ελλάδα της τεχνολογίας και της κομματικής μούχλας - Του Πάνου Αμυρά

Οι αυτοδημιούργητοι επιχειρηματίες που κατακτούν τις διεθνείς αγορές και οι παρατρεχάμενοι των κομματικών γραφείων που βαφτίζονται «μάνατζερ»

Πολλοί ήταν αυτοί που λοιδόρησαν την υπόσχεση του πρωθυπουργού ότι σε ένα χρόνο η Ελλάδα θα έχει παντού δωρεάν ασύρματο Ιντερνετ. Είναι οι ίδιοι που πιστεύουν ότι η ανάπτυξη μπορεί να έρθει από την επανακρατικοποίηση των δημοσίων επιχειρήσεων, την αύξηση της φορολογίας στις επιχειρήσεις και το διορισμό όσων υπαλλήλων τεθούν σε καθεστώς διαθεσιμότητας.

Λίγοι είναι αυτοί που γνωρίζουν ότι στην Ελλάδα της τρομακτικής ύφεσης και ανεργίας αναπτύσσεται αθόρυβα αλλά με ταχύτατους ρυθμούς ένας κλάδος υψηλής τεχνολογίας, που πλέον προσελκύει διεθνή κεφάλαια. Ευτυχώς, ακόμη το Δημόσιο δεν έχει ανακαλύψει τη νέα γενιά αυτοδημιούργητων επιχειρηματιών για να τους επιβάλει φόρο «καινοτομίας» ή όπως αλλιώς θα μπορούσε να ονομάσει το hi-tech χαράτσι.

Συγκρατήστε νούμερα: Οι εταιρίες τεχνολογίας που ασχολούνται με τις εφαρμογές κινητής τηλεφωνίας έχουν κύκλο εργασιών 900 εκατομμύρια ευρώ, απασχολούν 4.000 εργαζομεέους και τρέχουν με ρυθμό αύξησης παραγωγής 30% ετησίως! Οπως δήλωσε σε μία πολύ ενδιαφέρουσα συνέντευξη στο euroday.gr ο κ. Μάρκος Βερέμης, ιδρυτής της Upstreamsystems, που είναι μία από τις πέντε μεγαλύτερες επιχειρήσεις παγκοσμίως στον τομέα του mobile marketing, οι περισσότερες εταιρίες του κλάδου, αν και έχουν διεθνή δραστηριότητα, επιλέγουν ως έδρα την Ελλάδα γιατί το κύριο αντικείμενο είναι η παραγωγή λογισμικού και η χώρα μας διαθέτει καλούς μηχανικούς και προγραμματιστές.

Οι περισσότεροι μέτοχοι των εταιριών ξεκίνησαν από τα «υπόγεια» των σπιτιών τους έχοντας μία καλή ιδέα, την οποία έσπευσαν να χρηματοδοτήσουν επενδυτικά κεφάλαια, που ποντάρουν στην έρευνα και την καινοτομία. Ετσι δημιουργούνται ευκαιρίες απασχόλησης για τους νέους επιστήμονες, που σήμερα ψάχνουν την τύχη τους στις αγγελίες για δουλειές του εξωτερικού. Να, λοιπόν, μία φωτεινή εξαίρεση στην οικονομία του Μνημονίου, αλλά και μία μοναδική ευκαιρία για την κυβέρνηση να στρέψει τους εθνικούς και κοινοτικούς πόρους σε τομείς υψηλής προστιθέμενης αξίας όπως είναι οι τεχνολογικές εφαρμογές. Αυτή είναι η Ελλάδα που χρειαζόμαστε.

Υπάρχει, όμως, και η άλλη πλευρά. Την προηγούμενη εβδομάδα ανακοινώθηκαν οι νέοι διοικητές νοσοκομείων. Αυτή την περίοδο η ηγεσία του υπουργείου Υγείας καλείται να πραγματοποιήσει την πιο δύσκολη μεταρρύθμιση του ΕΣΥ σε συνθήκες οικονομικής ασφυξίας. Θα περίμενε κανείς ότι τα επιτελεία των δύο μεγάλων κομμάτων που χειρίσθηκαν τις τοποθετήσεις των νέων διοικητών θα επέλεγαν τους καλύτερους. Αυτούς που έχουν εμπειρία σε διοίκηση επιχειρήσεων εν μέσω κρίσης. Το αποτέλεσμα των κομματικών διεργασιών ήταν θλιβερό.

Οι νέες διοικήσεις επιβεβαιώνουν την κυριαρχία της κομματικής μούχλας έναντι της αξιοκρατίας. Αντικαταστάθηκαν ακόμη και στελέχη που προσέφεραν έργο στα νοσοκομεία τα οποία υπηρέτησαν. Αλήθεια, η κυβέρνηση δεν μπορούσε να βρει μία ντουζίνα νέων ανθρώπων από την αγορά που θα έμπαιναν στη μάχη για να πετύχουν το σχεδόν ακατόρθωτο. Να καταφέρουν τα νοσοκομεία να παρέχουν στοιχειώδεις υπηρεσίας Υγείας με μειωμένα κονδύλια. Αντί για μάνατζερ, επελέγησαν συνταξιούχοι των ΔΕΚΟ και παρατρεχάμενοι των κομματικών γραφείων. Θα είχε ενδιαφέρον να αναρτηθούν όλα τα βιογραφικά των υποψηφίων για να δούμε τα κριτήρια με τα οποία επελέγησαν οι νέοι διοικητές.

Και αυτό δυστυχώς δεν συνέβη μόνο στα νοσοκομεία, αλλά, όπως πληροφορούμαι, σε όλες σχεδόν τις θέσεις ευθύνης του κρατικού μηχανισμού. Γιατί όμως επικρατούν οι μέτριοι;

Δύο είναι οι βασικοί λόγοι, όπως τους εξήγησε κυβερνητικό στέλεχος. Ο πρώτος είναι η αδυναμία της Νέας Δημοκρατίας (γιατί το ΠΑΣΟΚ διαθέτει επαγγελματικό στρατό) να βρει στελέχη που να μπορούν να προχωρήσουν το μεταρρυθμιστικό της έργο. Ο δεύτερος είναι ότι αυτοί που αποφασίζουν τις τοποθετήσεις έχουν βιογραφικά χειρότερα από τα πρόσωπα που επιλέγουν. Ετσι όμως σαμποτάρεται το έργο της κυβέρνησης.

Κάθε αναξιοκρατική επιλογή θα συνοδευθεί από άστοχες και δαπανηρές αποφάσεις. Κάποτε πρέπει να θριαμβεύσουν η λογική και η αξιοκρατία από την κομματική επιρροή. Οπως συμβαίνει με τον κλάδο υψηλής τεχνολογίας, που δικαίως επιδοκιμάζει ο κ. Σαμαράς και τις πρακτικές του πρέπει να υιοθετήσει ο δημόσιος τομέας.

Ελεύθερος Τύπος