Τρώγονται αντί να αδελφωθούν και να ξεκινήσουν νέα αντίσταση - Του Χρήστου Πασαλάρη

Με την ψήφο εμπιστοσύνης στο ένα χέρι, τον νέο προϋπολογισμό στο άλλο, το βλέμμα στραμμένο στην προεδρική εκλογή και τις ελπίδες στην ταχεία έξοδο από την κρίση, η κυβέρνηση Σαμαρά - Βενιζέλου τρέχει ασθμαίνουσα προς το αίσιο τέλος της: Κύριοι στόχοι να κλαδέψει τις 4-5 (ή μήπως 10;) μονάδες που τη χωρίζουν από τον καλπάζοντα Τσίπρα και να «κλειδώσει» τους 180 βουλευτές ώστε να εξαντλήσει την τετραετία...

Η ANTIΠΟΛΙΤΕΥΣΗ, εκνευρισμένη από τα πρόσφατα επιτεύγματα της κυβέρνησης (η οποία… δεν εννοεί να «καταρρεύσει» εδώ και τώρα, αλλά πέφτει σαν τη γάτα, με τα πόδια κάτω), ξέσπασε στη Βουλή σε οργισμένες επικοινωνιακές αντιπαραθέσεις. Με τους Δραγασάκη και Καμμένο να υπαινίσσονται μεγάλα ρουσφέτια και με τους καπεταναίους της να «σκεπάζουν» στα «παράθυρα» κάθε αντίθετη φωνή και να εξαπολύουν εξαγγελίες της... σχολής «λεφτά υπάρχουν»!..

ΟΛΑ ΑΥΤΑ δείχνουν στους σκεπτόμενους πολίτες ότι η πολιτική ηγεσία πέταξε πάλι στα σκουπίδια μια καλή ευκαιρία να συνενωθεί και να δράσει αντιστασιακά τις μέρες που ήταν στην Αθήνα η «τρόικα» και που κορυφαία θέματα, όπως η ανεργία, τέθηκαν στη σύνοδο κορυφής του Μιλάνου. Αντί αυτού, οι σκεπτόμενοι πολίτες είδαν στη Βουλή τούς (αγρίως σφαζόμενους, αλλά... ηγεμονικά αμειβόμενους) ηγέτες τους να χαιρεκακούν οι μεν εναντίον των δε και να εύχονται αποτυχία σε κάθε τους προσπάθεια… Γιατί μόνο αυτό τους ενδιαφέρει, πώς θα χάσει ο αντίπαλος, για να καθίσουν αυτοί στην καρέκλα του!..

ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΑ, εντελώς διαφορετικά, ήσαν εδώ και 70 χρόνια τα αισθήματα των αγωνιστών της εθνικής αντίστασης: Του Γλέζου, του Θεοδωράκη, του Χατζηδάκη, της Γλύκατζη και χιλιάδων άλλων. Θα θυμίσω ότι σαν σήμερα, στις 12 Οκτώβρη του 1944, η Αθήνα ελευθερωνόταν από τη γερμανική κατοχή, την πιο βάρβαρη και απάνθρωπη κατοχή που γνώρισε ο κόσμος. Αρκεί να μνημονεύσω ότι μια εβδομάδα πριν ξεκουμπιστούν οι ναζί από την Αθήνα εκτέλεσαν στο Δαφνί, με διαταγή του θηριώδους στρατηγού Σιμάνα, 72 πατριώτες, ανάμεσά τους και τη μεγάλη Ελληνίδα Λέλα Καραγιάννη, την ηρωική «Μπουμπουλίνα»…

ΓΙΑ ΝΑ ΞΕΡΟΥΜΕ με τι είδους γερμανική κατοχή έχουμε να κάνουμε σήμερα (για την οποία κατοχή περιέργως δεν έγινε από καμιά πλευρά συζήτηση στη Βουλή), θα θυμίσω ότι καλό δεν είδε ούτε βλέπει η δόλια πατρίδα από την... «υπεράνω όλων» Γερμανία. Από τα χρόνια του Οθωνα, με σκιώδη πρωθυπουργό και τότε κάποιον Ράιχενμπαχ (ο οποίος, μεταξύ άλλων, κατάργησε τον φοίνικα και καθιέρωσε αυταρχικά τη δραχμή), η χώρα δεν γνώρισε παρά φοβερές πτωχεύσεις, θηριώδεις υπερδανεισμούς και απάνθρωπα μνημόνια, όπως εκείνο του ΔΟΕ (Διεθνούς Οικονομικού Ελέγχου) που κράτησε μισόν αιώνα.

Η ΓΕΡΜΑΝΙΑ του Μπίσμαρκ, του Κάιζερ, του Χίτλερ (και τώρα της Μέρκελ) είναι εκείνη που υπονόμευσε τον Τρικούπη και τον Βενιζέλο, έσπρωξε τους Τούρκους εναντίον μας σε όλους τους πολέμους, κατέκτησε, κατέστρεψε και καταλήστεψε την πατρίδα μας το 1941-44, με αποτέλεσμα να χαθούν 700.000 Ελληνες. Και τώρα δεν δέχεται ούτε να ακούσει για αποζημιώσεις και κατοχικά δάνεια, αξίας πολύ μεγαλύτερης των 110 δισεκατομμυρίων ευρώ που της ζητά το ελληνικό κράτος.

...ΚΑΙ ΟΧΙ ΜΟΝΟ, αλλά τώρα που ξεθάβονται οι θησαυροί της Αμφίπολης και των Αντικυθήρων βάζει και τις φυλλάδες της να γράφουν ότι από μέρα σε μέρα «η Ακρόπολη καταρρέει» - προφανώς για να φοβίσει τους Γερμανούς τουρίστες που την επισκέπτονται… Εξακολουθεί όμως να λαδώνει τους δικούς μας Τσοχατζόπουλους, είτε για να ξεφορτώνεται ελαττωματικά υποβρύχια, είτε για και να μας πουλάει πανάκριβα «Λέοπαρντ»… Οσο για τα μνημόνια, η Γερμανία της Μέρκελ είναι η πιο κερδισμένη από όλους τους «προστάτες» μας, αφού δανείζεται με τόκους-ψίχουλα, για να μας δανείζει με τόκους παντεσπάνης!.. Αρα, δόξα και μακροημέρευση να έχει η κατοχή!!!

ΟΛΑ ΑΥΤΑ σημαίνουν ότι είναι, το λιγότερο, «δωσίλογοι», όποιοι και όσοι κάνουν τεμενάδες στην καγκελάριο Μέρκελ αντί να κουρελιάζουν τη σημαία της, όπως έκανε τον Μάη του1941 ο Μανώλης Γλέζος, που όχι μόνον ο υπεράνω όλων ηγέτης του ΣΥΡΙΖΑ θα έπρεπε να είναι με τις 500.000 ψήφους του, αλλά και ο πρώτος που θα καλείτο να υψώσει σημαία εθνικής αδελφοσύνης και να πηγαίνει αγκαζέ με τον εκάστοτε πρωθυπουργό στις συνόδους κορυφής για μεγάλες εθνικές υποθέσεις…

ΑΛΛΑ ΕΙΠΑΜΕ: Δεν ζούμε πια στις μέρες που οι Ελληνες πολεμούσαν αδελφωμένοι τον ξένο κατακτητή. Και που, αν σήμερα ήσαν ενωμένοι, θα κατακτούσαν τον κόσμο, όπως έλεγε ο καγκελάριος Μπίσμαρκ!.. Αρα; Ωρα για νέο αντιστασιακό ξεκίνημα, με άλλα μέσα και άλλους καπεταναίους. Το λέει η ψυχούλα μας;

Real.gr