Και τώρα, το κυνήγι του θησαυρού - Του Τάσου Τέλλογλου
Χθες το βράδυ, την ώρα που η ΚΟ του ΣΥΡΙΖΑ συνεδρίαζε ακόμα -παρουσία του Γ. Βαρουφάκη-, οι άλλοι οικονομικοί υπουργοί υπό τον Γ. Δραγασάκη έψαχναν να βρουν πώς θα επιβιώσει το ελληνικό κράτος το επόμενο δίμηνο. Δεν μάθαμε λεπτομέρειες, μόνο ότι ένα μεγάλο μέρος των ελπίδων τους το στηρίζουν στο γεγονός ότι μπορούν τα κέρδη των κεντρικών τραπεζών (1.9 δισ. ευρώ) να δοθούν πίσω στην ελληνική κυβέρνηση στην αρχή του διμήνου αυτού και όχι τον Ιούνιο μετά το τέλος της αξιολόγησης, όπως ρητά αναφέρει η απόφαση που υπέγραψε η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ. Οι χρηματοδοτικές ανάγκες της ελληνικής κυβέρνησης υπολογίζονται μέχρι το τέλος του τετραμήνου σε 11,5 δισ. ευρώ (1,5 δισ. είναι αμοιβές και επιδόματα κάθε μήνα). Και αν δούλευε η φοροεισπρακτική μηχανή θα δυσκολευόταν αλλά θα τα κατάφερνε μόνη της η κυβέρνηση.
Εδώ, βεβαίως, τίθεται ένα καλόπιστο ερώτημα, αφού δεν μπορεί να συγκεντρώσει τους φόρους τώρα, πώς θα καταφέρει να τους συγκεντρώσει μετά, αλλά η απάντηση μοιάζει εύκολη: Μετά θα έχει στρώσει το μαγαζί. Επιτρέψτε μου να έχω τις αμφιβολίες μου. Το πρόβλημα των φόρων είναι και πρόβλημα νοοτροπίας, παιδείας, κουλτούρας και όχι μόνο πρόβλημα μηχανισμών και όλα αυτά αλλάζουν αργά -πολύ αργότερα από τον χρόνο που έχει ο ΣΥΡΙΖΑ.
Χθες το βράδυ ο Μάριο Ντράγκι από τις Βρυξέλλες απέκλεισε η ελληνική κυβέρνηση να πάρει πιο μπροστά τα κέρδη των κεντρικών τραπεζών. Υπάρχει όμως ένας τρόπος να τα πάρει -και αυτά και άλλα χρήματα από το πρόγραμμα. Να φέρει πιο μπροστά τα αναγκαία νομοσχέδια, να κάνει δηλαδή εκείνο που καταριόταν τις προηγούμενες κυβερνήσεις, τις «πρότερες ενέργειες» (prior actions), ξεκινώντας από εκείνα που της είναι πιο εύκολα, πολιτικά και ιδεολογικά. Είναι έτοιμη όμως;
Δείτε καρέ-καρέ τη σφαγή στο Κοντομαρί Χανίων από τους Γερμανούς - Η ιστορία του Franz Peter Weixler
- Δημοφιλέστερα
