Η Ιστορία, είναι ο καλλίτερος Δάσκαλος για όλους - Του Θεόδωρου Μεσσηνέζη

Η Ιστορία, είναι ο καλλίτερος Δάσκαλος για όλους

Ιδίως για τους Νέους!!

Όλως τυχαίως σήμερα έπεσε στα χέρια μου μια εφημερίδα απ’ το παρελθόν. Είναι ο Οικονομικός Ταχυδρόμος της  22ας  Μαΐου 1986 και διάβασα το κύριο άρθρο της, γραμμένο από τον τότε Διευθυντή της κ. Γιάννη Μαρίνο .  Ο Άνθρωπος δεν γράφει! Ζωγραφίζει με ξεκάθαρες πινελιές, μια εικόνα που για χρόνια είχαμε μπροστά μας αλλά που δεν τη προσέξαμε ποτέ! Μια εικόνα, που έδειχνε τους λόγους που φθάσαμε μέχρι εδώ που έχουμε φθάσει! Μια εικόνα που οι σημερινοί Κυβερνήτες μας πρέπει να τη μελετήσουν με προσοχή, λέξη προς λέξη, αν θέλουν να μην πάθουμε πάλι τα ίδια, γιατί πάντοτε η «Δευτέρα πλάνη , είθισται να είναι χειροτέρα της πρώτης»!!

Αντιγράφω:

Προτιμούμε να πνιγούμε χορεύοντας όπως οι επιβάτες του Τιτανικού ;

Αντί να δουλεύουμε για να παράγουμε εισόδημα, τρωμε από τα έτοιμα και από τα δανεικά! Αντί να φτιάχνουμε νέα εργοστάσια, κλείνουμε και αυτά που υπάρχουν! Αντί να εκσυγχρονίζουμε τις υφιστάμενες εγκαταστάσεις, τις αφήνουμε βαθμιαία, να καταντήσουν παλιοσίδερα! Αντί να προωθούμε τις εξαγωγές μας με καλά και φθηνά προϊόντα, τα υπονομεύουμε εισάγοντας άλλα ανταγωνιστικά ,με αποτέλεσμα να μην μπορεί να πουληθεί η Ελληνική παραγωγή, ούτε  μέσα στην Ελληνική αγορά!

Αντί να ενθαρρύνουμε το κέρδος, ώστε να περισσεύουν χρήματα για νέες επενδύσεις και καλύτερες αμοιβές των εργαζομένων ,το εμποδίζουμε με κάθε τρόπο, με αποτέλεσμα το πολλαπλασιασμό των προβληματικών επιχειρήσεων και την απειλή μαζικών απολύσεων , αφού οι βιομηχανικές επιχειρήσεις μας δεν μπορούν πια να επιβιώσουν!

Αντί να στηρίξουμε με κάθε τρόπο την εγχώρια παραγωγή, τη καταδιώκουμε με κάθε θεμιτό και αθέμιτο τρόπο, διευκολύνοντας έτσι τις εισαγωγές και τη κυριαρχία των ξένων στην Ελληνική αγορά! Αντί οι εργαζόμενοι να υπερασπίζονται την Εθνική παραγωγή με την εργατικότητά και τη συμπαράστασή τους προς τις Ελληνικές επιχειρήσεις, πολλοί από αυτούς, τις υπονομεύουν με απεργίες, στάσεις εργασίας, καταλήψεις, κοπάνες, νωθρότητα, τσαπατσουλιά και πολλάκις εκδηλώσεις μίσους κατά των ντόπιων παραγωγικών μονάδων, ανοίγοντας έτσι το δρόμο στα ξένα προϊόντα και στη δική μας μιζέρια!

Αντί το Δημόσιο να διαχειρίζεται με σύνεση και πόνο τα έσοδα από τη φορολογία, τα διασπαθίζει ασύστολα σε καταναλωτικές δαπάνες, σε έργα βιτρίνας, σε αθρόες προσλήψεις ημετέρων και υποαπασχολουμένων, σε μη ελεγχόμενες επαρκώς επιδοτήσεις, σε χαρισμούς  οφειλών, σε δανεικά και αγύριστα και σε διαιώνιση της αντιπαραγωγικής  δομής της Δημόσιας Διοίκησης και της χρονοβόρας και δαπανηρότατης γραφειοκρατίας!

Αντί να αναπτύσσουμε τη παραγωγή και να ενισχύουμε την αυτοδυναμία της οικονομίας μας, το έχουμε ρίξει στο δανεισμό , τον εσωτερικό και κυρίως από το εξωτερικό, με αποτέλεσμα να έχομε φθάσει στο τραγικό σημείο να δανειζόμαστε πια κάθε χρόνο 2-3 δισεκατομμύρια δολάρια από τους ξένους για να εξοφλούμε προηγούμενα δανεικά! Αντί να διευκολύνεται η εισαγωγή νέας τεχνολογίας και η ευελιξία των επιχειρήσεων ώστε να αποφεύγουν τα οικονομικά αδιέξοδα και το μοιραίο κλείσιμο τους, αντί να ενθαρρύνεται η υλική επιβράβευση των προκομμένων και ευσυνείδητων, επιβάλλεται με κάθε τρόπο το αντίθετο!

Αυτή είναι η πραγματικότητα της Ελληνικής Οικονομίας. Και αυτοί που αντιδρούν στην απαιτούμενη θεραπευτική αγωγή, φαίνεται οτι προτιμούν να καταποντισθούμε όλοι ,χορεύοντας και τραγουδώντας όπως οι επιβάτες του Τιτανικού! Και αυτό σχεδόν σίγουρα θα συμβεί,   (και να επαναληφθεί, συμπληρώνω) αφού τα σωστικά μέσα ολοένα και περισσότερο περιορίζονταί!

-----------------------

Το πάθημα ας μας γίνει μάθημα και κυρίως σ’ όλους αυτούς που λένε ότι θέλουν να βγάλουν τη Χώρα μας από το «λούκι» που οι προηγούμενοι με τόση ανεμελιά την έβαλαν  Είθε !

Θ.Σ.Μ. 10/03/2015