Ιδού η Ρόδος,..ιδού και το πήδημα! - Του Θεόδωρου Μεσσηνέζη

Ήρθε!  Νέος, ενθουσιώδης, συμπαθής εύγλωττος, πολλά υποσχόμενος!

Βρήκε μια ξερή χώρα που διψούσε για λίγη δροσιά! Βρήκε ψυχές απελπισμένες που λαχταρούσαν λίγη ελπίδα, λίγο φως, μια ενθαρρυντική κουβέντα για ένα αύριο πιο φωτεινό , πιο ελπιδοφόρο πιο βιώσιμο! Πάτησε πάνω σ’ αυτή τη λαχτάρα του ταλαιπωρημένου Λαού! Του υποσχέθηκε πολλά! Τον έκανε να πιστέψει , ότι με το δυναμισμό του θα γκρέμιζε τα τείχη  που τον κρατούσαν φυλακισμένο στη φτώχια και τη κακομοιριά!  Κουβέντες, όμορφες , γλυκές, εύπεπτες , που πέφτανε στη ψυχή του Λαού σαν τη πρωινή δροσιά στα διψασμένα απ’ τη καλοκαιρινή ζέστη , φύλλα της τριανταφυλλιάς! Καλοδεχούμενα! Τα δεχτήκαμε, οι περισσότεροι με ανακούφιση. Τα πιστέψαμε! Δεν μας ένοιαξε αν είχαν στέρεες βάσεις , αν ήταν απόσταγμα εμπειρίας ή ενθουσιασμού! Τον ακολουθήσαμε, αν και αρκετοί αναρωτιόnταν, « Πώς θα γκρεμίσει αυτά τα τρομερά τείχη; Με τι δυνάμεις; Με ποιους συνεργάτες; Στην ομάδα του υπήρχαν και υπάρχουν άτομα αξιόλογα, άτομα έμπειρα, άτομα σοβαρά ,που θα μπορούσαν να τον βοηθήσουν. Αλλά υπήρχαν και άλλα, «Μαζώματα», όπως τα αποκαλεί ο Λαός, που στο πίσω μέρος του μυαλού τους είχαν τη προσωπική τους προβολή, και άλλα τη προώθηση των κομματικών τους ιδεοληψιών και συμφερόντων, περισσότερο παντός άλλου και που καθ οδών αποδείχτηκαν  όχι «αερόλιθοι» αλλά «ογκόλιθοι» που θα μπορούσαν να συντρίψουν ή να αναστείλουν κάθε προσπάθειά του, πραγματώσεως των τόσο ωραίων υποσχέσεών του, με τις λανθασμένες ή και ανόητες κουβέντες ή πράξεις τους!

Αυτά δεν τα προσέξαμε! Τον εμπιστευθήκαμε! Του δώσαμε το τιμόνι της Χώρας! Ξεκίνησε κάτι να κάνει. Τα τείχη όμως δεν πέφτανε! Αντιδρούσανε με πείσμα και γινόντουσαν ακόμα πιο σκληρά από όσο ήταν στην αρχή! Δεν τα σκλήρυνε καμιά παγωνιά, ούτε κανένα ξεροβόρι. Τα σκλήρυνε η ανικανότητα και η εγωιστική προσέγγιση με την οποία οι βοηθοί αλλά και ο ίδιος προσπάθησαν να τα πλησιάσουν και να τα γκρεμίσουν!  «Ανόητο και σκληρό το προς πέτραν λακτίζειν» έλεγαν οι Αρχαίοι πρόγονοί μας. Κάτι που περισσότερο από το φίλο μας και τους συνεργάτες του το γνώριζαν οι Αρχαίοι!  Τη «κλώτσησαν τη πέτρα»! Δεν γκρεμίστηκε! Κόντεψε να γκρεμιστούν οι «λακτίζοντες»! Και κάποια στιγμή , απηυδισμένοι και φοβούμενοι , ότι μπορούσε, αντί των τειχών να πέσουν εκείνοι , παράτησαν τις προσπάθειες και προκειμένου να μεταφέρουν στις πλάτες του Λαού κάθε ευθύνη ολικής αποτυχίας, του έθεσαν , υπό μορφή Δημοψηφίσματος, ένα ερώτημα, παρόμοιο με τους «χρησμούς της πάλαι ποτέ Πυθίας» . ένα ερώτημα που μπερδευόταν στο αν θα δεχόταν ο Λαός τις απόψεις των δανειστών μας ήτοι της Ευρώπης , με ένα απλό ΝΑΙ ή ένα ΟΧΙ , Πόσοι κατάλαβαν ξεκάθαρα ότι το ΟΧΙ δεν εννοούσε τη συνεργασία μας με την Ευρωπαϊκή ένωση αλλά αφορούσε, τις προτάσεις της για τη λύση του προβλήματός μας και όχι για τη συνέχιση της σχέσης μας μαζί της! Ή ότι το ΝΑΙ σήμαινε το

Αντίθετο,  δηλαδή, ότι  αποδεχόμαστε  απριόρι τις προτάσεις τους , και  ότι δηλώνουμε πως θέλουμε να συνεχίσουμε τη σχέση μας μαζί της; Στο ψηφοδέλτιο, ήταν διατυπωμένο το ερώτημα . Και στα λίγα δευτερόλεπτα που θα το έπιανε στα χέρια του ο οιοσδήποτε ψηφοφόρος μορφωμένος ή και αγράμματος θα μπορούσε να καταλάβει επ ’ ακριβώς τη σημασία του , να μορφώσει μια γνώμη ατομική και να την εκδηλώσει με έναν σταυρό;  Και όλα αυτά μέσα  σε τέσσερις μόνον μέρες από τη κήρυξη του δημοψηφίσματος μέχρι της πραγματοποιήσεως του; Κι τι μέρες; Μέρες που κυριαρχούσε η απελπισία και το άγχος της σύνταξης και του μισθού λόγο του κλεισίματος των Τραπεζών;

Πάντως ο εν λόγω φίλος και ηγέτης μας, ως και οι περί αυτόν κατόρθωσαν να πείσουν το Λαό να υπερψηφίσει  το ΟΧΙ, συνειδητά ή παρασυρόμενος από ωραία λόγια, όπως στην αρχή.

Το ευτύχημα, επί του παρόντος πάντως ήταν και όλοι εύχονται να παραμείνει, αυτό το ΟΧΙ ή το ΝΑΙ μακριά από διασπαστικά αποτελέσματα ως προς τη συνοχή του Λαού!

Το ΟΧΙ που η κυβερνητική παράταξη επεδίωκε, για δικούς της λόγους, υπερίσχυσε. Τόνωσε το ηθικό της και το ηθικό των υποστηρικτών του,

Αλλά οι της Ευρώπης το κατάλαβαν σωστά ότι αφορούσε αποκλειστικά και μόνον τις προτάσεις τους , ή μήπως ,έστω και κακοβούλως σκεπτόμενοι το εξέλαβαν σαν ένα ΟΧΙ με τη σχέση μας με την Ευρώπη;

Αυτό θα το διαπιστώσουμε πολύ σύντομα και εύχομαι προτού είναι αργά! Επί του παρόντος αναμένουμε τις ενέργειες του Κυβερνήτη μας για να δούμε που βαδίζει και για που θα βαδίσουμε!

Εδώ που φθάσαμε  δεν χωρούν ούτε παρεμβάσεις, ούτε υποθέσεις! Το μόνο που μας μένει βαθιά μέσα στο νου, είναι τα ωραία του λόγια και οι υποσχέσεις του, ότι έρχεται για να απαλλάξει τη Πατρίδα από τα δεινά που άλλοι, προκάτοχοί του, είχαν συσσωρεύσει στις πλάτες του Λαού. Αυτό λοιπόν που πρέπει να του πούμε, ευχόμενοι να το εκπληρώσει, είναι  και πάλι ένα Αρχαίο ρητό: «Ιδού η Ρόδος, ιδού και  κτλ.κτλ.»

Θ.Σ.Μεσσηνέζης.- 06/07/2015