"Το (παγωμένο) Χαμόγελο του Παιδιού" - Της Έλενας Ακρίτα

Σε περιόδους οικονομικής κρίσης, αρχές, αξιακά συστήματα και ηθικοί κώδικες δοκιμάζονται άγρια. Είτε καταρρέουν, είτε παγιώνονται, σε βάθος χρόνου. Ερήμην μας, βγαίνει στην επιφάνεια το ‘εντός’ της ψυχής μας - μαζί με το φως ή το έρεβος που ελλοχεύει μέσα μας.

Στα χρόνια του τρόμου, υπάρχει εκείνος που αρπάζει την φραντζόλα του διπλανού του κι εκείνος που μοιράζεται την φραντζόλα με τον διπλανό του. Εκείνος που κρύβει το περίσσευμα κι εκείνος που δωρίζει το υστέρημα. Εκείνος που στοιβάζει ό,τι έχει κι εκείνος που μοιράζει ό,τι μπορεί.

Ο καθένας από μας εκποιεί ή προσφέρει την ανθρωπιά του. Κι όταν η ζωή δεν αστειεύεται – αυτόματα οι προτεραιότητες αλλάζουν. Και οι έσχατες ‘έσονται’ πρώτες... Η προσφορά, η συνεισφορά, η αλληλεγγύη, ο αλτρουισμός, ο εγωισμός, η αδιαφορία, η σκληρότητα, η καλοσύνη.

Κάτω από αυτές τις συνθήκες – μέσα σε μια χωρίς προηγούμενο μακροχρόνια ύφεση – πρωτοβουλίες, μονάδες, ομάδες προσφοράς κινδυνεύουν να βάλουν ρολά. Φορείς κι οργανισμοί αλληλεγγύης κλείνουν τις πόρτες τους, πολύ απλά γιατί δεν έχουν φράγκο για να συντηρηθούν και να καλύψουν τις ανάγκες.

SOS εκπέμπει το ‘Χαμόγελο του Παιδιού’ πριν σβήσει για πάντα.

Γιατί, από στιγμή σε στιγμή, μπαίνει λουκέτο.

Τόσο απλά.

Τα παιδιά που αφήνονται εκεί γιατί οι γονείς δεν έχουν τους πόρους να τα ζήσουν – θα μείνουν στο δρόμο... Τόσο απλά.

Τα κακοποιημένα πλασματάκια θα συνεχίσουν να κακοποιούνται. Η πόρτα θα παραμείνει ερμητικά κλειστή.

Τόσο απλά.

(Στην εκπομπή μου ‘Φώτα Πορείας’ θυμάμαι την συνέντευξη του Κώστα Γιαννόπουλου. Του ‘μπαμπά του 10χρονου Ανδρέα’. Που έφυγε απ’ τη ζωή το 1995, από σοβαρό πρόβλημα υγείας.)

Ήταν Απρίλιος του 2011, όταν ο «Το Χαμόγελο του Παιδιού» εξέπεμψε για πρώτη φορά «SOS». Ο σύλλογος, είχε περιέλθει σε δεινή οικονομική κατάσταση. Και θα είχε μόνο λίγους μήνες ζωής αν δεν είχαν κινητοποιηθεί απλοί πολίτες για να μην σβήσει ολότελα το Χαμόγελο.

Σήμερα, τέσσερα χρόνια αργότερα, νέο σήμα κινδύνου: Η ρευστότητα είναι μηδενική, ενώ τα αιτήματα για βοήθεια αυξάνονται ραγδαία.

Λέει ο πρόεδρος του Οργανισμού, Κώστας Γιαννόπουλος:

«Σήμερα ‘Το Χαμόγελο του Παιδιού’ βρίσκεται σε οικονομική ασφυξία! Αγωνιούμε για το αν θα μπορέσουμε να συνεχίσουμε να είμαστε δίπλα στα παιδιά που μέχρι σήμερα στηρίζαμε αλλά και στα παιδιά, που σήμερα μας έχουν ανάγκη. Καλούμαστε να διαχειριστούμε την περικοπή δράσεων, υπηρεσιών και ανθρώπινου δυναμικού. Σήμερα, σε μια Ελλάδα που καταρρέει, καταρρέει και ‘Το Χαμόγελο του Παιδιού’.”

Το πρώτο εξάμηνο του 2015 με υπεράνθρωπη προσπάθεια το ‘Χαμόγελο’ κατέφερε να στηρίξει 60.804 παιδιά και τις οικογένειές τους, σε σχέση με τα 82.802 για ολόκληρο το 2014.

“Ακόμα είμαστε εδώ, αλλά δεν ξέρουμε για πόσο ακόμα. Η πιθανή περικοπή των δράσεων θα έχει τραγικές επιπτώσεις για τα παιδιά και τις οικογένειες στην Ελλάδα.”

Οι υπηρεσίες που παρέχει πανελλαδικά «Το Χαμόγελο του Παιδιού» δεν μπορούν να αναπληρωθούν: Οι Κινητές Ιατρικές Μονάδες εντατικής θεραπείας για νεογνά και παιδιά, το Amber Alert Hellas, η Γραμμή SOS 1056 και τόσες άλλες παρέχουν μέχρι σήμερα ένα δίχτυ προστασίας για τα παιδιά.

Αν δεν θέλουμε να σβήσει για πάντα μια προσπάθεια 20 χρόνων, μπορούμε να βοηθήσουμε, όπως κι όσο μπορεί ο καθένας μας: Στέλνουμε

ένα απλό SMS στο 54020, γράφοντας τη λέξη «ΧΑΜΟΓΕΛΟ».

Επίσης, έχει ξεκινήσει ήδη εκστρατεία ενημέρωσης κι ευαισθητοποίησης του κοινού που έχει εξαπλωθεί σε όλο τον κόσμο, με κορυφαία ειδησεογραφικά μέσα διεθνώς να αναπαράγουν την είδηση και να καλούν τον κόσμο να συνδράμει όπως κι όσο μπορεί.

Έτσι, στα social media στηρίζουμε το hashtag #SaveOurSmile με μότο «κανένα παιδί δεν πρέπει να γίνει θύμα της κρίσης στην Ελλάδα». Παράλληλα, ΄τρέχει’ ειδική καμπάνια με τίτλο «Σώστε το χαμόγελό μας» (http://saveoursmile.net/).

Μπορούμε ακόμα να βοηθήσουμε να φτάσει το «SOS» σε κάθε άκρη της Γης, αλλάζοντας την φωτογραφία του προφίλ μας με την ακόλουθη λεζάντα: «Save the Children in Greece! ‪#‎SOS‬ #SaveOurSmile No child in Greece should become a victim of this crisis! SaveOurSmile.net».

Ας βοηθήσουμε όλοι… Για τα παιδιά που πρέπει πάντα να βρίσκουν μια πόρτα ανοιχτή, μια αγκαλιά ανοιχτή…

Και μαζί με ένα Κάποιο Χαμόγελο…

Που δεν πρέπει ποτέ να παγώσει.

Δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα ΤΑ ΝΕΑ στις 25/7/2015