Η νεράιδα και τα παλικάρια - Του Τάκη Θεοδωρόπουλου

Τιμή και δόξα στα παλικάρια που έστειλαν χθες στο νοσοκομείο ένα σπουδαστή ιδιωτικού ιδρύματος επειδή είχε το θράσος να παρακολουθεί καθήμενος την πορεία τους στην οδό Πανεπιστημίου. Δεν ξέρω τι να πρωτοθαυμάσω. Την ανδρεία τους –έξι εναντίον ενός–, το δημοκρατικό τους ήθος ή μήπως το αγωνιστικό τους σθένος, το οποίο στην τρέχουσα ελληνική μεταφράζεται σε τσαμπουκά ή το συνώνυμό του, τον τραμπουκισμό; Και σε τι διαφέρουν αυτά τα παλικάρια από τα μέλη της φυλής των χρυσαυγιτών που επετέθησαν το ίδιο απόγευμα στον Γιώργο Κουμουτσάκο; Μήπως επειδή οι μεν είναι ακροδεξιοί και οι δε αριστεροί, υποψήφιοι «αιώνιοι» φοιτητές του δημοσίου πανεπιστημίου, που θεωρούν ταξικό εχθρό όποιον φοιτά σε ιδιωτικό; Και οι μεν και οι δε είναι αποκαΐδια μιας κοινωνίας που έχει ξεχάσει γιατί είναι κοινωνία.

Ζιζάνια που φύονται στο έδαφος μιας κοινωνίας, το οποίο η απουσία οποιασδήποτε παιδείας έχει αφήσει χέρσο. Στο μεν επεισόδιο του ξυλοδαρμού του φοιτητή η αστυνομία ήταν απούσα – για να μην προκαλέσει, υποθέτω, τα παλικάρια. Στον δε ξυλοδαρμό του κ. Κουμουτσάκου ήταν παρούσα, δεν επεδίωξε όμως να συλλάβει ούτε έναν από τους δράστες, υποθέτω επειδή φοβόταν τους υπόλοιπους. Δεν ξέρω τι είναι χειρότερο; Η απουσία της αστυνομίας ή η επίδειξη της ανικανότητάς της διά της παρουσίας της; Η απουσία κράτους ή η παρουσία ενός κράτους που αυτοακυρώνεται; Περίπου το ίδιο είναι θα μου πείτε, και δεν χρειάζεται να είσαι οπαδός του Χομπς για να το υποστηρίξεις. Φτάνει να είσαι Ελληνας πολίτης.

Λίγο αργότερα, στη Βουλή, ο κ. Φίλης υπερασπίσθηκε τις επιστημονικές του περγαμηνές. Ούτε λίγο ούτε πολύ, μας εξήγησε πως αρνείται να αποκαλέσει γενοκτονία τη σφαγή του ποντιακού ελληνισμού διότι επιστημονικά έχει καταλήξει στο συμπέρασμα πως πρόκειται για εθνοκάθαρση. Αναμένοντας το opus magnum του κ. υπουργού στις σελίδες του οποίου θα του δοθεί η ευκαιρία να αναπτύξει την επιστημοσύνη του και τις βαθιές ιστορικές του γνώσεις, ας αρκεστούμε στις απόψεις της επιστημονικής νεράιδας του ιδίου υπουργείου, της κ. Σίας Αναγνωστοπούλου.

Στην παρουσίαση της έκδοσης για την ιστορία του ΕΚΠΑ –ελπίζω να μην έχουν παραλειφθεί οι ηρωικοί αγώνες των καταληψιών– έβαλε οριστικά τέλος στη σύγχυση που προκάλεσε ο εν επιστήμη συναγωνιστής της. Είπε ότι οι δηλώσεις του βοηθούν να διαχυθεί στην κοινωνία η μεγάλη σκέψη που παράγεται στο πανεπιστήμιο. Αποτελούν δε «πηγή έμπνευσης για περαιτέρω συζητήσεις». «Και όμως γυρίζει», όπως είχε πει ο Γαλιλαίος. Μιλάμε για καθαρή επιστήμη. Μην την μπλέκετε με την πολιτική. Το χειρότερο είναι ότι και η νεράιδα και ο υπουργός της το λένε στα σοβαρά.

Ο κ. Φίλης, με τις κατά καιρούς δηλώσεις του, είτε για τις πενταροδεκάρες, είτε για τα ζυμαρικά, είτε για τους Ποντίους, ως επιστήμων και ως πολιτικός έχει την ικανότητα να σπάει τα νεύρα. Κάποιος θα πρέπει να του πει ότι τα νεύρα μας είναι ήδη σπασμένα και ότι πολλοί δεν χρειάζονται την επιστημοσύνη του για να αναδείξουν τον τραμπουκισμό, που εξελίσσεται στην κυρίαρχη δύναμη της ελληνικής κοινωνίας.

Ας φροντίσει λίγο τα σχολεία για τα παιδιά με ειδικές ανάγκες, ή τα άλλα που υπολειτουργούν και τον ΦΠΑ, έστω και με κίνδυνο να ανασταλούν οι επιστημονικές του έρευνες.

Έντυπη

Η Καθημερινή