Αγαπητοί φίλοι, Μπορείτε να στέλνετε τα κείμενά σας στο palmografos@gmail.com - Δωρεάν δημοσίευση Αγγελιών στο palmografos@gmail.com

Σινεμά: "Το κορίτσι από τη Δανία" - Κριτική Χρήστου Μήτση

Αρχική | Ελεύθερος χρόνος | Κινηματογράφος | Νέες Ταινίες | Σινεμά: "Το κορίτσι από τη Δανία" - Κριτική Χρήστου Μήτση

Οσκαρικής κοπής (τέσσερις υποψηφιότητες ), αλλά μάλλον ψυχρή και ακαδημαϊκή αναπαράσταση μιας αληθινής ιστορίας από το σκηνοθέτη του «Λόγου του Βασιλιά».

Δεν είναι σωστό να κρίνει κάποιος μια ταινία από εξωκινηματογραφικά στοιχεία, αλλά πολλές φορές οι ιστορικές πληροφορίες βοηθούν. Στη συγκεκριμένη περίπτωση έχουν να κάνουν με την πραγματική ιστορία του Άιναρ Βέγκενερ, γνωστού ως Λίλι Έλμπε, ενός από τους πρώτους άντρες που προχώρησαν προπολεμικά σε εγχείρηση αλλαγής φύλου. Γραμμένη το 2000 από τον Ντέιβιντ Έμπερσοφ, η εξαμερικανισμένη, καλλωπισμένη και εν πολλοίς μυθοπλαστική εκδοχή της ζωής του (η σύζυγός του γίνεται από Δανή… Καλιφορνέζα, ενώ αποσιωπάται ότι ήταν λεσβία και οι δυο τους σε διάσταση για σχεδόν μία δεκαετία ) γνώρισε εκδοτική επιτυχία και, ως ατόφιο οσκαρικό υλικό, πέρασε μια δεκαπενταετή περιπέτεια μεταφοράς της στη μεγάλη οθόνη: Νικόλ Κίντμαν, Σαρλίζ Θερόν, Γκουίνεθ Πάλτροου, Ούμα Θέρμαν, Μαριόν Κοτιγιάρ και Ρέιτσελ Βάις παρέλασαν από τους δύο πρωταγωνιστικούς ρόλους, μέχρι που το σχέδιο ανέλαβε ο Τομ Χούπερ («Ο Λόγος του Βασιλιά», «Οι Άθλιοι» ) και αυτοί κατέληξαν στους Έντι Ρεντμέιν (Όσκαρ για τη «Θεωρία των Πάντων» ) και Αλίσια Βικάντερ («Από Μηχανής», «Κωδικό Όνομα: U.N.C.L.E.» ).

Δύο ιδανικές ερμηνευτικές επιλογές, όπως κι αυτές της μόνιμης συνεργάτιδας του Χούπερ production designer Ιβ Στιούαρτ και του κορυφαίου Ισπανού ενδυματολόγου Πάκο Ντελγάδο («Κακή Εκπαίδευση», «Χιονάτη», «Οι Άθλιοι» ), οι οποίες όλες ανταμείφτηκαν με οσκαρικές υποψηφιότητες. Οι υπόλοιπες δεν προέκυψαν, διότι παρά την πολύ ενδιαφέρουσα σεναριακή διασκευή της θεατρικής συγγραφέως Λουσίντα Κόξον, η οποία προσπαθεί διακριτικά, μα επίμονα να τονίσει τις επώδυνες και σκοτεινές πλευρές μιας ερωτικής ιστορίας, ο Τομ Χούπερ ενορχηστρώνει το όλο εγχείρημα με μια συγκαταβατική κινηματογραφική ψυχρότητα.

Κρατώντας θαρρείς τους ήρωές του σε μια διαρκή απόσταση ασφαλείας, διηγείται τις συναισθηματικές συγκρούσεις τους διεκπεραιωτικά, αν όχι κοινότοπα, καταφεύγοντας σε «καλλιτεχνικά πλάνα»-απλοϊκές μεταφορές του προβληματικού εσωτερικού κόσμου τους (ηλιοβασιλέματα, νοτισμένα τζάμια, φουλάρια που πετούν στο άνεμο… ) για να εκμαιεύσει ένταση, πάθος ή συναίσθημα. Αυτά όμως μοιάζουν να κυκλοφορούν στην οθόνη στεγνωμένα και δύσκαμπτα, προϊόντα ενός ντιζαϊνάτου, μα άψυχου και προκάτ concept.

Μ. Βρετανία, ΗΠΑ. 2015. Διάρκεια: 119΄. Διανομή: UIP.

Αθηνόραμα





Πρόσθεσέτο στο Facebook Πρόσθεσέτο στο Twitter

Σινεμά: "Το Κοστούμι" - Κριτική Ελισσαίου Βγενόπουλου

29 Μαϊου 2022, 21:11
Πρόβα επιβίωσης -Δεν είναι τέχνη είναι τεχνική, ψιθυρίζει ο ήρωας μας και εννοεί ότι χρειάζεται, ...

Σινεμά: Οι ταινίες της εβδομάδας από 28/4/22 - Κριτική Γιάννη Ζουμπουλάκη

29 Απριλίου 2022, 20:37
 – Λίαμ Νίσον χωρίς μνήμη Μια μόνο νέα ταινία ξεχωρίζει από σήμερα στις αίθουσες όπου ...

Όσκαρ 2022*: Οι ταινίες που πρωταγωνίστησαν - Του Ελισσαίου Βγενόπουλου

01 Απριλίου 2022, 20:44
Η «έκπληξη» που όλοι είχαν προβλέψει. Σε μια επιτυχημένη τελετή,  η ταινία  CODA  της Apple ...


Σχολιάστε το άρθρο:



συνολικά: | προβολή:

Newsletter
Email:
Λέξεις κλειδιά
Αξιολογήστε αυτο το άρθρο
0