Ταξίδι στη μακρινή Ισλανδία - Της Έφης Αγραφιώτη

Πέντε χιλιάδες χιλιόμετρα και λίγο περισσότερο, για το Ρέυκιαβικ. Έτσι …για να εκτιμήσουμε την τεχνολογία που μας συνδέει σε δυο δευτερόλεπτα!

Ανυπόφορο να ταξιδεύεις δώδεκα σχεδόν ώρες συνολικά, αλλά ευγνωμονώ το ιντερλούδιο στο Charles de Gaulle. Άλλες πέντε, άλλες τέσσερις, άντε άλλες τρεις ώρες, σκεφτόμουν συνεχώς, αλλά το απελάμβανα παράλληλα, προσπαθώντας να διαβάσω, να δω βιτρίνες, να χαζεύω τα αεροπλάνα, να συγκινούμαι με την πολιτισμική συνάθροιση, ενθουσιάστηκα ιδιαίτερα όταν έφτασε το μικρό αεροσκάφος της εταιρίας των Ισλανδών, που μας μετέφερε με ιδανικό τρόπο και σέρβις κι ας ήμασταν 36 όλοι κι όλοι…

"Si le temps ne te plait pas, attends cinq minutes, et il aura changé!" Το θυμήθηκα καθώς το σχολίαζε η αεροσυνοδός. Ισχύει στο Ρέυκιαβικ. Δεν σου αρέσει ο καιρός; Περίμενε, σε λίγο θα αλλάξει! Μέσα στη μια μέρα άλλαξε δέκα φορές. Οι θερμοκρασίες σαν βεντάλια ανοιγοκλείνουν με την… επίσημη υπογραφή της υγρασίας. Το καλοδεχούμενο φως, η ομίχλη και το γκρίζο εναλλάσσονται, ο πολικός δυνατός αέρας, σε διαπερνάει, το χιόνι και το όχι χιόνι, η βροχή και η βροχούλα, όσο άνθρωποι ευγενικοί, ήρεμοι, μετακινούνται, με τα πόδια ή με τα μέσα, στους δρόμους. Υπάρχουν και πολλοί ξένοι που γεύονται την εμπειρία της ονειρεμένης -έως τρομακτικής- φύσης εδώ πάνω.

Οι θερμοκρασίες μας, μου λένε, πηγαίνουν “από 24 σε 24”, η διαφορά είναι ότι άλλο κάτω, άλλο πάνω από το μηδέν.. Το πάνω το βλέπουν σπάνια. Κι όμως, τώρα πια μπορώ να το ισχυρίζομαι: το μείον 5 δεν είναι περισσότερο παγερό από το συν 5! Ο πολικός αέρας είναι δύσκολος αντίπαλος. Φέτος, μου λένε, δεν έχει χειμώνα. Χιονίζει ελάχιστα, βρέχει πολύ, δεν κατεβαίνει η θερμοκρασία πολύ.

Tο Ρέικιαβικ, στο νοτιοδυτικό τμήμα της Ισλανδίας, διαθέτει ισθμούς, νησιά, χερσονήσους. Έχει κι ένα μεγάλο ποταμό αυτή η πόλη, τον λένε  Ελιδάα, αλλά δυστυχώς για τους κατοίκους δεν είναι πλωτός. Ευτυχώς όμως τους προσφέρει νοστιμότατο σολομό. Βέβαια με χαρά και περισσή ευγένεια προτείνουν οι εστιάτορες να δοκιμάσετε φάλαινα ή καρχαρία, παραδοσιακά μαγειρεμένα, αλλά εγώ δεν έχω περιέργεια και δεν θα έχω γνώμη, ας είναι.

Η πόλη είναι σχετικά αραιοκατοικημένη. Μαζί με τα προάστια φτάνει τους διακόσιες χιλιάδες κατοίκους. Νιώθεις αμέσως όμορφα, περπατάς και δεν χρειάζεσαι να ανησυχείς ότι θα βρεθείς σε άσχετο σημείο χωρίς..πυξίδα. Όλα πηγαίνουν οριζοντίως και καθέτως, υπάρχουν σημεία αναφοράς για να βάζουμε σημάδι, όσο για τους κατοίκους, στις ερωτήσεις των ξένων χαμογελούν και απαντούν με αμεσότητα.

Το αεροδρόμιο Keflavík (το προφέρουν σχεδόν Κέπλαβικ), υποδέχεται περί τα 5 εκατ. ταξιδιώτες που έχουν ενδιάμεσο ή τελικό προορισμό την Ισλανδία. Τα ταξίδια για τη χώρα αυτή δεν είναι ό,τι συντομότερο και ούτε φτηνότερο, αλλά η εμπειρία του μη καθημερινού είναι πολύ σημαντική στη ζωή μας, ας μη το ξεχνάμε.

Το αεροδρόμιο βρίσκεται πενήντα χλμ έξω από την πρωτεύουσα, σε ένα σημείο που μοιάζει να μην έχει δυναμική ζωή αλλά έχει και μάλιστα οικονομικά ανθηρή. Απλώς δέκα χιλιάδες κάτοικοι είναι εξαπλωμένοι σε μια μεγάλη έκταση. Μιλάμε για την τρίτη μεγαλύτερη πόλη της Ισλανδίας! Προσωπικά με ενδιέφερε πολύ η πληροφορία ότι εδώ γεννήθηκαν και έπαιξαν μουσική σχεδόν όλοι οι Ισλανδοί μουσικοί! Για τους εντόπιους το καμάρι τους είναι η σπουδαία ποδοσφαιρική τους ομάδα.

Και σαν γνήσιος ανικανοποίητος άνθρωπος κάνω τη σκέψη: γιατί να μην έχω και μια συναυλία στη Γροιλανδία; ένα τσιγάρο δρόμος είναι…νάτη! απέναντι!

Είμαι όμως ευγνώμων. Βρίσκομαι για δεύτερη φορά χαμένη στο βόρειο Ατλαντικό, μεταξύ του Καναδά, της Γροιλανδίας και της Ευρώπης, σχεδόν στον Αρκτικό Κύκλο, σε μια χώρα που έχει όλα όσα η θέση της δικαιολογεί, γεωθερμικά φαινόμενα, εξωπραγματικά τοπία,  παγετώνες, λιβάδια, και θυμωμένα ποτάμια, φαράγγια, καταρράκτες και ηφαίστεια, λίμνες, θαλασσοπούλια και θαλάσσια θηλαστικά. Οι κάτοικοι μιλούν εκτός από την δύσκολη και βαριά τοπική γλώσσα σε μεγάλο ποσοστό άλλες ευρωπαϊκές γλώσσες,  είναι συμπαθείς, αγαπούν την τέχνη μέσα στη ζωή και στην πόλη. Η πόλη είναι γεμάτη με γλυπτά που στέλνουν μηνύματα, σαρκάζουν την πολιτική και την ιστορία  και φιλοσοφούν με τον τρόπο τους. Υπέροχη μουσική ακούγεται στα εστιατόρια, στις στάσεις των λεωφορείων, στο αεροδρόμιο, στο λόμπυ των τεράστιων και όχι τόσο ακριβών ξενοδοχείων.

Τολμήστε λοιπόν, με πρώτη ευκαιρία!!! Κι αν αναρωτιέστε τι σημαίνει κορώνα Ισλανδική, τα 100 ευρώ είναι 142 κορώνες αλλά με εκατό ευρώ, όπως διαπιστώνω, ζουν πολύ καλύτερα από όσο στην ευρωπαϊκή κοινότητα -συγκρίνοντας όμοια.