Ο εκδότης Παναγιώτης Μαυρίκος φέρεται ως ο νεκρός της Αττικής Οδού
Ο εκδότης Παναγιώτης Μαυρίκος φέρεται ως οδηγός που απανθρακώθηκε στην Αττική Οδό, όταν το αυτοκίνητο που οδηγούσε τυλίχθηκε στις φλόγες. Αδιευκρίνιστα τα αίτια της ανάφλεξης στην Πόρσε Καγιέν που οδηγούσε - Δείτε τις πρώτες φωτογραφίες από το περιστατικό
Ο εκδότης Παναγιώτης Μαυρίκος είναι, όπως όλα δείχνουν, ο άνθρωπος που κάηκε ζωντανός το μεσημέρι της Πέμπτης στην Αττική Οδό. Η σύζυγος του αναγνώρισε αντικείμενα και τιμαλφή που βρέθηκαν πάνω στην απανθρακωμένη σορό. Τα αίτια της ανάφλεξης στην Porsche Cayenne, που βρισκόταν στην αριστερή λωρίδα, του δρόμου, δεν έχουν γίνει ακόμα γνωστά. Σίγουρα πάντως δεν προηγήθηκε πρόσκρουση στο στηθαίο του δρόμου, αφού το αμάξωμα δεν ήταν παραμορφωμένο κατά τη διάρκεια της πυρκαγιάς. Επίσης θεωρείται πιθανό ο οδηγός να εγκλωβίστηκε και να μην μπορούσε να ανοίξει την πόρτα που «έβρισκε» στο στηθαίο.
Οπως όμως έγινε γνωστό από αρμόδιο αξιωματικό, στο βίντεο από την κάμερα της Αττικής Οδού φαινόταν ότι το πολυτελές αυτοκίνητο, που άνηκε στη σύζυγο του εκδότη, σταμάτησε στην άκρη του δρόμου, στην αριστερή πλευρά του ρεύματος κυκλοφορίας προς Ελευσίνα, ενώ είχε τυλιχθεί στις φλόγες.
Σύμφωνα με τις μαρτυρίες, το αυτοκίνητο σταμάτησε στην αριστερή λωρίδα και ανεφλέγη. Το όχημα εξετάζεται από συνεργείο του Τμήματος Εξουδετέρωσης Εκρηκτικών Μηχανισμών, προκειμένου να εξακριβωθεί τι προκάλεσε την πυρκαγιά και εάν πρόκειται για δολιοφθορά ή άλλη αιτία, ενώ την έρευνα για την υπόθεση έχει αναλάβει η Ασφάλεια Αττικής.
Ο ποινικολόγος Αλέξης Κούγιας μιλώντας στα parapolitika.gr, ανέφερε ότι ο απανθρακωμένος άνδρας στην Αττική Οδό είναι ο Παναγιώτης Μαυρίκος. Σύμφωνα με τον κ. Κούγια, ο εκδότης, αναζητούνταν τόσο από τον ίδιο -καθώς είχαν ραντεβού- όσο και από τους συνεργάτες του αλλά και την οικογένειά του, χωρίς αποτέλεσμα. Ο ίδιος όπως λέει προσπάθησε να μεταβεί στο σημείο, χωρίς να τα καταφέρνει γιατί όλοι οι δρόμοι στη γύρω περιοχή είναι αποκλεισμένοι.
Τις φωτογραφίες μάς παραχώρησε η κυρία Δώρα Σαββίδη
Ποιος ήταν ο Παναγιώτης Μαυρίκος
Αν τυς τύποηρήσουμε απολύτως τους και τα προσχήματα, τότε η ιδιότητα του εκδότη δεν θα αποδίδει πλήρως την ιδιότητα του ανδρός. Ο Παναγιώτης (Τάκης) Μαυρίκος ήταν και πολιτικός αρχηγός. Μπορεί να μην το έχετε ακούσει ποτέ, ίσως να το ήξεραν παρά μόνο ελάχιστοι άνθρωποι. Όμως ναι, ο Παναγιώτης Μαυρίκος ίδρυσε πρόσφατα το πολιτικό κόμμα «Δεξιά», απαντώντας, πολιτικά, στην κίνηση του Γιώργου Καρατζαφέρη και του Τάκη Μπαλτάκου. Τι ακριβώς αντιπροσώπευε το κόμμα; Κατά τον ιδρυτή του, αποτελούσε τον μοναδικό γνήσιο εκπρόσωπο του ελληνικού ευρωσκεπτικισμού. «Η Δεξιά θα είναι παρούσα σε μια πραγματική νέα μεταπολίτευση. Και δεν θα είναι παρούσα, ως τσόντα οποιασδήποτε αντεθνικής κυβέρνησης. Θα είναι παρούσα ως κυρίαρχος εθνικός πόλος. Ως πρωταγωνιστής των πολιτικών δυνάμεων εκείνων που είναι ταγμένες να παλέψουν για την εθνική κυριαρχία και αξιοπρέπεια.» Αλλά ο Παναγιώτης Μαυρίκος δεν πρόλαβε να καταγραφεί στην κοινή γνώμη ως πολιτικός αρχηγός. Στην τελευταία δημόσια εικόνα που άφησε πίσω του, φορούσε χειροπέδες. Αλλά εκεί δεν ήταν πολιτικός αρχηγός. Ηταν εκδότης.
Ο Παναγιώτης Μαυρίκος όταν οδηγήθηκε στον εισαγγελέα για την υπόθεση των εκβιασμών
Την ώρα που ο Παναγιώτης Μαυρίκος θα οδεύει προς τους αιώνιους λειμώνες, μερικοί δικαστικοί φάκελοι θα θάβονται στη λήθη του αρχείου. Ο Μαυρίκος καλείτο να αντιμετωπίσει ουκ ολίγες αγωγές για συκοφαντική δυσφήμηση από τα φύλλα που κρεμούσε στα μανταλάκια. Με τον έναν ή τον άλλον τρόπο κάτι θα έκανε με αυτές τις υποθέσεις. Δεν ήταν ο πρώτος ούτε ο τελευταίος εκδότης που βρέθηκε κατηγορούμενος ως λιβελλογράφος. Ωστόσο ο Μαυρίκος ήταν κατηγορούμενος και ως εκβιαστής. Του κοινού ποινικού δικαίου. Εγινε αντικείμενο πολιτικής αντιπαράθεσης, το όνομα του ακούστηκε στη Βουλή ακόμα και από τον Πρωθυπουργό. Σύμφωνα με τη δίωξη που αντιμετώπιζε, χρησιμοποίησε τις εφημερίδες του ως εργαλεία εκβιασμών προκειμένου να αποσπά κρατική διαφήμιση και, πιθανώς, άλλα ωφελήματα. Όμως ποιος, στην πραγματικότητα, ήταν ο Παναγιώτης Μαυρίκος; Πώς από υπάλληλος της ΔΕΗ και ρεπόρτερ στο κανάλι του Γιώργου Καρατζαφέρη βρέθηκε ιδιοκτήτης εφημερίδων και σφοδρός πολιτικός αντίπαλος του πρώην εργοδότη του; Και πώς ένας εκδότης εφημερίδων με μηδενική κυκλοφορία καταφέρνει να κυκλοφορεί με «Καγιέν»;
Ο Μαυρίκος έκανε την εμφάνιση του στα εκδοτικά πράγματα πριν από μία δεκαετία, όταν στα περίπτερα εμφανίστηκαν τίτλοι γνωστών εφημερίδων που είχαν «πεθάνει» προ ετών. Στην κυβέρνηση ήταν η Νέα Δημοκρατία στην οποία, όπως αποδείχθηκε στη συνέχεια, ο 32χρονος, τότε, Μαυρίκος διέθετε αρκετά και ισχυρά ερείσματα. Πώς πήρε τους τίτλους; Παρακολουθούσε το Γραφείο Σημάτων ώστε να κάνει χρήση τίτλων μόλις εκπνέει το διάστημα κατοχύρωσης τους. Ο αρχικός ιδιοκτήτης έχει στη διάθεση του ένα εύλογο διάστημα για την ανανέωση. Μετά, όμως, χάνει το δικαίωμα χρήσης του τίτλου. Κάπως έτσι, κάποια στιγμή είδαμε να κυματίζει στα μανταλάκια η «Μεσημβρινή». Και μετά η «Ακρόπολη», η «Επικαιρότητα», οι «24 ώρες». Η «Μεσημβρινή» αποσύρθηκε γρήγορα καθώς η οικογένεια Βαρδινογιάννη (που ήταν οι τελευταίοι εκδότες του τίτλου) κινήθηκε δικαστικά και, ασφαλώς, δεν είναι και ο αντίδικος που ονειρεύεται κάποιος. Το ίδιο ισχύει και για την «Επικαιρότητα» που είχε ως εκδότη τον Σωκράτη Κόκκαλη. Αντιθέτως, ο Δημήτρης Κοντομηνάς, που ήταν ο τελευταίος εκδότης της «Ακρόπολης», δεν ασχολήθηκε αν και αργότερα το περιβάλλον του κατήγγειλε ότι ο Μαυρίκος επιχείρησε να τον εκβιάσει.
Ο Παναγιώτης Μαυρίκος ως πολιτικός αρχηγός
Η καλή σχέση που διατηρούσε ο επιχειρηματίας με τη Νέα Δημοκρατία φέρεται ότι λειτούργησε αποδοτικά για το λογιστήριο του «εκδοτικού ομίλου Μαυρίκου». Ούτως ή άλλως, ο ίδιος ήταν ιδιαίτερα πιεστικός, στέλνοντας επιστολές προς υπουργούς και διοικητές οργανισμών, ζητώντας να εντάξουν τις εφημερίδες του στο πρόγραμμα κρατικής διαφήμισης. Για παράδειγμα, ο Μιχάλης Λιάπης, υπουργός Μεταφορών της κυβέρνησης Καραμανλή, πείστηκε και έδωσε εντολή ώστε η «Ολυμπιακή Αεροπορία» να περιλαμβάνει τα έντυπα του ομίλου Μαυρίκου σε αυτά που μοίραζε κατά τις πτήσεις της. Επίσης γρήγορα αποδείχθηκε ότι ο Παναγιώτης Μαυρίκος ήταν πολύ κοντά, πολιτικά, στον Δημήτρη Αβραμόπουλο. Οι τίτλοι της «Ακρόπολης» που έβλεπαν στο πρόσωπο του σημερινού Επιτρόπου τη λύση για τη σωτηρία της χώρας είχαν γίνει παροιμιώδεις, λαμβάνοντας διαστάσεις ανεκδότου. Ασφαλώς μπορεί να επρόκειτο για σύμπτωση, όμως επί θητείας Αβραμόπουλου στο υπουργείο Υγείας, ο Παναγιώτης Μαυρίκος διορίστηκε αντιπρόεδρος του Ψυχιατρικού Νοσοκομείου. Η «Ακρόπολη», πάντως, δεν έμεινε πάντα πιστά προσηλωμένη στη Νέα Δημοκρατία καθώς τα πρωτοσέλιδα της ήταν αρκετές φορές φίλα προσκείμενα προς τη Χρυσή Αυγή. Συχνά δε, στόχευαν εναντίον συγκεκριμένων επιχειρηματιών ή και οργανισμών του δημοσίου. Μέχρι που ήρθε στη δημοσιότητα η υπόθεση των εκβιασμών.
Όλα άρχισαν τον Φεβρουάριο, όταν μία υπάλληλος της ΕΥΔΑΠ κατήγγειλε ότι δεχόταν εκβιαστικές πιέσεις προκειμένου να εγκρίνει διαφημιστικά κονδύλια. Χρησιμοποιήθηκε ο «κοριός» της ΕΥΠ και ι Παναγιώτης Μαυρίκος, συνελήφθη, με άλλους δύο δημοσιογράφους, για τη σύσταση εγκληματικής οργάνωσης που εφέρετο να διαπράττει εκβιασμούς σε βάρος ΔΕΚΟ, τραπεζών και επιχειρήσεων. Λίγο αργότερα, αφέθηκε ελεύθερος με τους περιοριστικούς όρους της απαγόρευσης εξόδου από τη χώρα και της χρηματικής εγγύησης ύψους 50.000 ευρώ.
Αν τηρήσουμε απολύτως τους τύπους και τα προσχήματα, τότε η ιδιότητα του εκδότη δεν θα αποδίδει πλήρως την ιδιότητα του ανδρός. Ο Παναγιώτης (Τάκης) Μαυρίκος ήταν και πολιτικός αρχηγός. Μπορεί να μην το έχετε ακούσει ποτέ, ίσως να το ήξεραν παρά μόνο ελάχιστοι άνθρωποι. Όμως ναι, ο Παναγιώτης Μαυρίκος ίδρυσε πρόσφατα το πολιτικό κόμμα «Δεξιά», απαντώντας, πολιτικά, στην κίνηση του Γιώργου Καρατζαφέρη και του Τάκη Μπαλτάκου. Τι ακριβώς αντιπροσώπευε το κόμμα; Κατά τον ιδρυτή του, αποτελούσε τον μοναδικό γνήσιο εκπρόσωπο του ελληνικού ευρωσκεπτικισμού. «Η Δεξιά θα είναι παρούσα σε μια πραγματική νέα μεταπολίτευση. Και δεν θα είναι παρούσα, ως τσόντα οποιασδήποτε αντεθνικής κυβέρνησης. Θα είναι παρούσα ως κυρίαρχος εθνικός πόλος. Ως πρωταγωνιστής των πολιτικών δυνάμεων εκείνων που είναι ταγμένες να παλέψουν για την εθνική κυριαρχία και αξιοπρέπεια.» Αλλά ο Παναγιώτης Μαυρίκος δεν πρόλαβε να καταγραφεί στην κοινή γνώμη ως πολιτικός αρχηγός. Στην τελευταία δημόσια εικόνα που άφησε πίσω του, φορούσε χειροπέδες. Αλλά εκεί δεν ήταν πολιτικός αρχηγός. Ηταν εκδότης.
To τελευταίο πρωτοσέλιδο της «Ακρόπολης» με τον εκδότη εν ζωή
Την ώρα που ο Παναγιώτης Μαυρίκος θα οδεύει προς τους αιώνιους λειμώνες, μερικοί δικαστικοί φάκελοι θα θάβονται στη λήθη του αρχείου. Ο Μαυρίκος καλείτο να αντιμετωπίσει ουκ ολίγες αγωγές για συκοφαντική δυσφήμηση από τα φύλλα που κρεμούσε στα μανταλάκια. Με τον έναν ή τον άλλον τρόπο κάτι θα έκανε με αυτές τις υποθέσεις. Δεν ήταν ο πρώτος ούτε ο τελευταίος εκδότης που βρέθηκε κατηγορούμενος ως λιβελλογράφος. Ωστόσο ο Μαυρίκος ήταν κατηγορούμενος και ως εκβιαστής. Του κοινού ποινικού δικαίου. Εγινε αντικείμενο πολιτικής αντιπαράθεσης, το όνομα του ακούστηκε στη Βουλή ακόμα και από τον Πρωθυπουργό. Σύμφωνα με τη δίωξη που αντιμετώπιζε, χρησιμοποίησε τις εφημερίδες του ως εργαλεία εκβιασμών προκειμένου να αποσπά κρατική διαφήμιση και, πιθανώς, άλλα ωφελήματα. Όμως ποιος, στην πραγματικότητα, ήταν ο Παναγιώτης Μαυρίκος; Πώς από υπάλληλος της ΔΕΗ και ρεπόρτερ στο κανάλι του Γιώργου Καρατζαφέρη βρέθηκε ιδιοκτήτης εφημερίδων και σφοδρός πολιτικός αντίπαλος του πρώην εργοδότη του; Και πώς ένας εκδότης εφημερίδων με μηδενική κυκλοφορία καταφέρνει να κυκλοφορεί με «Καγιέν»;
Ο Μαυρίκος έκανε την εμφάνιση του στα εκδοτικά πράγματα πριν από μία δεκαετία, όταν στα περίπτερα εμφανίστηκαν τίτλοι γνωστών εφημερίδων που είχαν «πεθάνει» προ ετών. Στην κυβέρνηση ήταν η Νέα Δημοκρατία στην οποία, όπως αποδείχθηκε στη συνέχεια, ο 32χρονος, τότε, Μαυρίκος διέθετε αρκετά και ισχυρά ερείσματα. Πώς πήρε τους τίτλους; Παρακολουθούσε το Γραφείο Σημάτων ώστε να κάνει χρήση τίτλων μόλις εκπνέει το διάστημα κατοχύρωσης τους. Ο αρχικός ιδιοκτήτης έχει στη διάθεση του ένα εύλογο διάστημα για την ανανέωση. Μετά, όμως, χάνει το δικαίωμα χρήσης του τίτλου. Κάπως έτσι, κάποια στιγμή είδαμε να κυματίζει στα μανταλάκια η «Μεσημβρινή». Και μετά η «Ακρόπολη», η «Επικαιρότητα», οι «24 ώρες». Η «Μεσημβρινή» αποσύρθηκε γρήγορα καθώς η οικογένεια Βαρδινογιάννη (που ήταν οι τελευταίοι εκδότες του τίτλου) κινήθηκε δικαστικά και, ασφαλώς, δεν είναι και ο αντίδικος που ονειρεύεται κάποιος. Το ίδιο ισχύει και για την «Επικαιρότητα» που είχε ως εκδότη τον Σωκράτη Κόκκαλη. Αντιθέτως, ο Δημήτρης Κοντομηνάς, που ήταν ο τελευταίος εκδότης της «Ακρόπολης», δεν ασχολήθηκε αν και αργότερα το περιβάλλον του κατήγγειλε ότι ο Μαυρίκος επιχείρησε να τον εκβιάσει.
Η καλή σχέση που διατηρούσε ο επιχειρηματίας με τη Νέα Δημοκρατία φέρεται ότι λειτούργησε αποδοτικά για το λογιστήριο του «εκδοτικού ομίλου Μαυρίκου». Ούτως ή άλλως, ο ίδιος ήταν ιδιαίτερα πιεστικός, στέλνοντας επιστολές προς υπουργούς και διοικητές οργανισμών, ζητώντας να εντάξουν τις εφημερίδες του στο πρόγραμμα κρατικής διαφήμισης. Για παράδειγμα, ο Μιχάλης Λιάπης, υπουργός Μεταφορών της κυβέρνησης Καραμανλή, πείστηκε και έδωσε εντολή ώστε η «Ολυμπιακή Αεροπορία» να περιλαμβάνει τα έντυπα του ομίλου Μαυρίκου σε αυτά που μοίραζε κατά τις πτήσεις της. Επίσης γρήγορα αποδείχθηκε ότι ο Παναγιώτης Μαυρίκος ήταν πολύ κοντά, πολιτικά, στον Δημήτρη Αβραμόπουλο. Οι τίτλοι της «Ακρόπολης» που έβλεπαν στο πρόσωπο του σημερινού Επιτρόπου τη λύση για τη σωτηρία της χώρας είχαν γίνει παροιμιώδεις, λαμβάνοντας διαστάσεις ανεκδότου. Ασφαλώς μπορεί να επρόκειτο για σύμπτωση, όμως επί θητείας Αβραμόπουλου στο υπουργείο Υγείας, ο Παναγιώτης Μαυρίκος διορίστηκε αντιπρόεδρος του Ψυχιατρικού Νοσοκομείου. Η «Ακρόπολη», πάντως, δεν έμεινε πάντα πιστά προσηλωμένη στη Νέα Δημοκρατία καθώς τα πρωτοσέλιδα της ήταν αρκετές φορές φίλα προσκείμενα προς τη Χρυσή Αυγή. Συχνά δε, στόχευαν εναντίον συγκεκριμένων επιχειρηματιών ή και οργανισμών του δημοσίου. Μέχρι που ήρθε στη δημοσιότητα η υπόθεση των εκβιασμών.
Όλα άρχισαν τον Φεβρουάριο, όταν μία υπάλληλος της ΕΥΔΑΠ κατήγγειλε ότι δεχόταν εκβιαστικές πιέσεις προκειμένου να εγκρίνει διαφημιστικά κονδύλια. Χρησιμοποιήθηκε ο «κοριός» της ΕΥΠ και ο Παναγιώτης Μαυρίκος, συνελήφθη, με άλλους δύο δημοσιογράφους, για τη σύσταση εγκληματικής οργάνωσης που εφέρετο να διαπράττει εκβιασμούς σε βάρος ΔΕΚΟ, τραπεζών και επιχειρήσεων. Λίγο αργότερα, αφέθηκε ελεύθερος με τους περιοριστικούς όρους της απαγόρευσης εξόδου από τη χώρα και της χρηματικής εγγύησης ύψους 50.000 ευρώ.
Δείτε καρέ-καρέ τη σφαγή στο Κοντομαρί Χανίων από τους Γερμανούς - Η ιστορία του Franz Peter Weixler
- Δημοφιλέστερα