Οι φυλές των κακομαθημένων - Του Τάκη Θεοδωρόπουλου
Στη χρυσή δεκαετία του ογδόντα το υπουργείο Πολιτισμού μοίραζε χρήματα. Με δημοκρατικό τρόπο, για να γλιτώσουν από τις φωνές όσων δεν είχαν εισπράξει αυτά που θεωρούσαν ότι αντιστοιχούσαν στο ταλέντο τους και το έργο τους. Η πολιτεία τούς χρωστούσε, διότι αυτοί προωθούσαν τον πολιτισμό. Συνήθως ήσαν άνθρωποι του θεάτρου και του κινηματογράφου. Η μουσική και το τραγούδι ζούσαν από τις περιοδείες και τους δίσκους, οι δε συγγραφείς και εκδότες φρόντιζαν να τα βγάλουν πέρα όπως όπως μόνοι τους. Η εθνική Μελίνα μοίραζε ό,τι μπορούσε δεξιά κι αριστερά για να μην μείνει κανείς δυσαρεστημένος, η Αθήνα γέμισε θεατράκια με περισσότερο κόσμο επί σκηνής, παρά στις αίθουσες, η επαρχία με ΔΗΠΕΘΕ, ιδρύθηκαν σχολές θεατρολογίας και κάθε χρόνο στη Θεσσαλονίκη συνωστίζονταν οι κινηματογραφικές προβολές του νέου ελληνικού κινηματογράφου. Η λέξη «πολιτισμός» ταυτίσθηκε με τα φεστιβάλ, κυρίως δε με τις επιδοτήσεις.
Οι περισσότεροι δήλωναν αριστεροί, καθ’ ότι πίστευαν ότι ο κόσμος τούς χρωστάει, ελάχιστοι δε ήσαν όσοι θεωρούσαν ότι, εκτός από τις επιδοτήσεις, έπρεπε να αναλάβουν και την ευθύνη του έργου τους. Συμπεριφέρονταν σαν κακομαθημένα παιδιά, ούτε λίγο ούτε πολύ σαν γνήσια ελληνόπουλα που μεγάλωσαν στη χώρα όπου η ευθύνη αντιμετωπίζεται σαν ξενόφερτη ιδιοτροπία. Ας μην ξεχνάμε ότι το υπουργείο Πολιτισμού δημιουργήθηκε από τη δικτατορία ως υπουργείο προπαγάνδας. Με τον ίδιο τρόπο προπαγάνδισε τον ελληνικό σοσιαλισμό αργότερα.
Ποιος είναι ο λόγος ύπαρξης του υπουργείου σήμερα; Οι αρχαιολογικοί χώροι και τα μουσεία μας είναι τόσο σημαντικά που θα μπορούσαν να έχουν ένα δικό τους υπουργείο. Ο «πολιτισμός» όμως; Και ποιος πολιτισμός; Πέρυσι φάνηκε το πρόβλημα σε όλο του το μεγαλείο. Με αφορμή το καρναβάλι που οργανώθηκε για τη διοίκηση του Ελληνικού Φεστιβάλ αποδείχθηκε ότι ο μόνος λόγος ύπαρξής του είναι να φροντίζει για την ανεργία των ηθοποιών. Οσες ελληνικές ταινίες έχουν καταφέρει να σταδιοδρομήσουν απέδειξαν ότι δεν χρειάζονται υπουργείο για να υπάρξουν. Ο Χατζιδάκις έλεγε ότι η ύπαρξη υπουργείου αποδεικνύει ότι δεν έχουμε πολιτισμό. Να προσθέσω ότι η ύπαρξη του συγκεκριμένου υπουργείου οφείλεται σε μια μεταφραστική παρεξήγηση. Μεταφράσαμε λάθος στα ελληνικά τη λέξη culture.
Αντιλαμβάνομαι, ως εκ τούτου, την αδυναμία της κ. Κονιόρδου να παρουσιάσει κάποιο σχέδιο τέσσερις μήνες μετά την ανάληψη των καθηκόντων της. Οταν όμως είπε ότι δεν θεωρεί πως αυτό έχει πολιτικό κόστος διότι η ίδια δεν είναι πολιτικός καριέρας, μου θύμισε πως είναι κι αυτή μέλος της φυλής των κακομαθημένων. Αναλαμβάνει την ευθύνη ενός υπουργείου όμως η ίδια θεωρεί ότι δεν έχει πολιτική ευθύνη, προφανώς διότι η ίδια είναι ηθοποιός. Πιο άμεσος επικήδειος στο υπουργείο Πολιτισμού δεν θα μπορούσε να γραφτεί.
Έντυπη
Δείτε καρέ-καρέ τη σφαγή στο Κοντομαρί Χανίων από τους Γερμανούς - Η ιστορία του Franz Peter Weixler
- Δημοφιλέστερα
