Στα Μέγαρα αδερφές μου, στα Μέγαρα! - Του Γ. Παπαδόπουλου-Τετράδη

Η επιλογή του μεγάρου Μουσικής για την Κεντρική Επιτροπή του ΣΥΡΙΖΑ και την ομιλία του πρωθυπουργού δεν ήταν τυχαία. Το Αίθριο των Μουσών ήταν το κατάλληλο σημείο για να ανακοινωθούν τα μούσια του κ Τσίπρα. Αλλά και να σηματοδοτήσουν την επίσημη ταξική μετακόμιση των στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ. Από τα Μέγαρα στα μέγαρα. Όπως είχε γίνει το ’80 με το ΠΑΣΟΚ.

Επειδή μας έχουν πρήξει τα σκώτια ο πρωθυπουργός προχτές στο μέγαρο Μουσικής και οι κατά φαντασία αριστεροί υπουργοί του με το ταξικό πρόσημο που έχει για πολιτική του ο ΣΥΡΙΖΑ, ας δούμε πόσο παραμύθι είναι και αυτό το πυροτέχνημα.

Κατ' αρχήν ο πρωθυπουργός και σχεδόν όλοι οι υπουργοί και τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ είναι μικροαστοί. Πολλοί από τους οποίους, μεταξύ των οποίων ο κ Τσίπρας, έχουν για αντικείμενο εργασίας τέτοιο που θριάμβευσε διαχρονικά με τη φοροδιαφυγή και την κλοπή του δημόσιου χρήματος. Η εργολαβία κάθε είδους.

Άλλοι διέπρεψαν σαν ελεύθεροι επαγγελματίες, σε εργασίες που φημίζονται για τη φοροαποφυγή, όπως η δικηγορία και η ιατρική. Άλλοι, τέλος ανήκουν στη συμπαθή τάξη των κρατικοσυνδικαλιστών, για την οποία δεν έχουμε να πούμε τίποτε που δεν ξέρει ο λαός. Πολλοί άλλοι είναι της κρατικής και της τραπεζικής υπαλληλίας, που υπήρξε διαχρονικά προνομιούχος τάξη μέσα στις τάξεις. Προλετάριοι, μόνο με το κανοκιάλι…

Είπε ο πρωθυπουργός λοιπόν, στο Αίθριο των Μουσιών, ότι η πολιτική και το όραμα του ΣΥΡΙΖΑ έχουν πρόσημο το ιδεολογικό και ταξικό της Αριστεράς. Όσοι καταπιάνονται με τον μαρξισμό ξέρουν ότι η αριστερά έχει για στόχο την υπεράσπιση των συμφερόντων της εργατικής τάξης, που χάνει την υπεραξία της εργασίας της σε όφελος των εργοδοτών της. Αυτό, όπως καταλαβαίνει κι ένα μωρό ισχύει μόνο στον ιδιωτικό τομέα. Γιατί μόνο εκεί παράγεται υπεραξία που καρπούται εργοδότης!

Σ' αυτό το κεφάλαιο, ο κ. Τσίπρας περηφανεύτηκε χωρίς ίχνος ντροπής ότι η κυβέρνησή του μειώνει τα ποσοστά ανεργίας, χωρίς να πει κουβέντα για τη ντροπή, μια «αριστερή κυβέρνηση» να έχει δημιουργήσει νομοθετικά στρατιές εργαζόμενων δούλων, με προσωρινές εργασίες και χωρίς συμβάσεις, παρά εκείνες του γούστου των εργοδοτών! Και με μεροκάματα ντροπής.

Ταξικά, λοιπόν, ο Μαρξ δεν είχε υπολογίσει ποτέ ότι κάποτε θα κυριαρχούσε η μικροαστική τάξη σε ποσοστά 70%- 80% των εργαζόμενων και ότι οι εργαζόμενοι στον πρωτογενή τομέα (οι προλετάριοι) θα ήταν μειοψηφία του 10%- 20%. Ούτε είχε υπολογίσει την όλο και μικρότερη συμμετοχή των αγροτών (που δεν έχουν υπεραξία) στον παραγόμενο πλούτο! Το κυριότερο, δεν είχε υπολογίσει ότι θα υπήρχε κάποτε μια ευμεγέθης τάξη εργαζόμενων, που δεν θα παρήγαγε υπεραξία σε κανέναν! Δεν φανταζόταν ότι οι δημόσιοι υπάλληλοι (η κατ' αυτόν γραφειοκρατία) θα ήταν 10%- 15% του εργασιακού πληθυσμού! Ούτε φανταζόταν ότι ο καπιταλισμός θα δημιουργούσε τόσες θέσεις εργασίας για κοινωνική εργασία, όπως είναι η δημοσιοϋπαλληλία!

Και ο μεν Μαρξ δικαιούταν να μην τα είχε υπολογίσει όλα αυτά πριν από την εποχή τους. Το πρόβλημα ξεκινάει από τη στιγμή που δεν τα έχουν υπολογίσει οι οπαδοί του που τα ζουν καθημερινά. Και που κυβερνάνε μια χώρα! Και που αμολάνε αμορφωσιές και μπαρουφολογίες για ταξικά πρόσημα, με τα οποία θα διαχειριστούν τον πλούτο του κράτους, τους νόμους και τον τρόπο που λειτουργεί η ιδιωτική οικονομία!

Μπαρουφολογίες, γιατί όταν θέλεις να δείς τη ζωή με τάξεις πρέπει πρώτα να ξέρεις τι και ποιες είναι οι τάξεις! Δεύτερο, και κυριότερο, πρέπει να ξέρεις ότι οι κυβερνήσεις κυβερνάνε με ένα και μοναδικό κριτήριο: Την ευημερία ΟΛΟΥ ΤΟΥ ΠΛΗΘΥΣΜΟΥ! Κάθε άλλη οπτική λέγεται δικτατορία.

Μία τάξη, δύο ταχύτητες!

Στην Ελλάδα σήμερα υπάρχει μία τάξη, που ασχολείται (όσοι δεν είναι άνεργοι) κυρίως με την παροχή υπηρεσιών (άλλη μια κατάσταση που δεν είδε ο Μαρξ) και που είναι μισθοσυντήρητη. Αποτελεί τα 3/5 του πληθυσμού και είναι μικροαστοί. Είναι η πλειονότητα των Ελλήνων. Αυτή η τάξη απασχολείται στον ιδιωτικό και στον δημόσιο τομέα.

Στον ιδιωτικό τομέα, οι εργαζόμενοι παράγουν πολύ περισσότερο πλούτο από όσο πληρώνονται, με τις ευλογίες του ΣΥΡΙΖΑ! Το πολλά τα καρπούνται οι εργοδότες. Παράλληλα, οι πραγματικοί πάνω από 1,5 εκατομμύριο άνεργοι της χώρας προέρχονται από τον ιδιωτικό τομέα.

Στον δημόσιο τομέα δεν υπάρχει εργοδότης και δεν υπάρχει υπεραξία. Το κράτος δεν δουλεύει με ποσοστά κέρδους σ' αυτά που προσφέρει στους πολίτες. Τιμολογεί το νερό και το ρεύμα όσο κοστίζουν (υποτίθεται, γιατί υπάρχει η διαφθορά υπερτιμολογήσεων, μιζών, φακέλων κλπ) και πληρώνει τους υπαλλήλους του με βάση το (υποτιθέμενο) κόστος ζωής και το ποσοστό αξιοπρεπούς διαβίωσης. Αυτά (πρέπει να) είναι τα κριτήριά του.

Στη χώρα υπάρχει μια τάξη αγροτών, που είναι το 15%- 20% του πληθυσμού και μια τάξη εργατών σε εργοστάσια και στον πρωτογενή τομέα, που δεν είναι ούτε το 10% του ενεργού πληθυσμού. Οι προλετάριοι.

Επίσης, υπάρχει μια τάξη περίπου 1.500.000 πολιτών που είναι συνταξιούχοι. Ούτε αυτό το πρόβλεψε ο Μαρξ. Με το δίκιο του.

Αυτές είναι οι τάξεις στη χώρα. Όταν ο ΣΥΡΙΖΑ λέει ότι θα ασκήσει κριτική με ταξικό πρόσημο, δηλαδή με ταξικά κριτήρια είναι σαφές ότι έχει μπλέξει το αμπέλι με το κουνέλι.

Γιατί, αν εξαιρέσει κανείς τους πραγματικά μεγάλους εργοδότες, εμπόρους και βιομήχανους και τραπεζίτες, που δεν ξεπερνάνε τις 10.000- 15.000 ανθρώπους ΚΑΙ τους λίγους εργάτες προλετάριους του ιδιωτικού τομέα, ΟΛΟΙ οι υπόλοιποι Έλληνες ανήκουν σε μία και την ίδια τάξη: Είναι ΜΙΚΡΟΑΣΤΟΙ. Και δεν είναι απλώς μικροαστοί. Είναι μικροαστοί ΔΥΟ ΤΑΧΥΤΗΤΩΝ!

Από τη μία πλευρά είναι οι άνεργοι, οι συνταξιούχοι και οι εργαζόμενοι στον ιδιωτικό τομέα, που υφίστανται όλες τις επιλεκτικές πολιτικές των ξένων δανειστών και των εγχώριων εργοδοτών κάθε μορφής.

Και από την άλλη είναι η δημοσιοϋπαλληλία, που δεν της κλέβει κανείς την υπεραξία, που πηγαίνει στο κράτος, δηλαδή πάλι στο κοινωνικό σύνολο (εκτός από τις υπερτιμολογήσεις, τις μίζες, τα φακελλάκια…) και η οποία προστατεύεται  σκανδαλωδώς από το κράτος σε σχέση με όλους τους άλλους. Για την ακρίβεια από όλες τις κυβερνήσεις και φυσικά και του ΣΥΡΙΖΑ.

Με βάση ποια τάξη θα κάνει την πολιτική με ταξικό πρόσημο ο ΣΥΡΙΖΑ; Ανάθεμα κι αν ξέρει κι ίδιος! Για έναν απλό λόγο:

Στην πράξη, ποτέ καμιά κυβέρνηση στη χώρα δεν εφάρμοσε πολιτική τέτοια που να ευνοεί τόσο πολύ τα συμφέροντα των εργοδοτών και τόσο λίγο των εργαζομένων. Όλα όσα έχει υπογράψει και εφαρμόζει από τις απαιτήσεις των δανειστών δεν είναι για τώρα. Έχουν υποχρέωση εφαρμογής τουλάχιστον 40ετίας! Επιπλέον, το Φθινόπωρο θα υπογράψει και θα εφαρμόσει υποχρεωτικά την κυριαρχία της υποαμειβόμενης εργασίας ως προαπαιτούμενο του ΔΝΤ. Χωρίς αντίσταση!

Ο ΣΥΡΙΖΑ επισφράγισε και έκανε ακόμα σκληρότερους τους νόμους που έχουν διασπείρει τη χαμηλόμισθη εργασία σε όλο τον ιδιωτικό τομέα. Παράλληλα, υπέγραψε για πολλά χρόνια την καθιέρωση των ατομικών συμβάσεων και την εξάπλωση της part time εργασίας, όπως απαιτούσαν και επέβαλαν οι δανειστές και οι εγχώριοι εργοδότες.

Από τα στοιχεία της πραγματικής οικονομίας στον ιδιωτικό τομέα, έχουμε πέσει από τα 750- 600 ευρώ του βασικού μισθού με πλήρη εργασία του 2014, στα 240 ευρώ περιστασιακή εργασία των 18χρονων και 400 ευρώ ημιαπασχόλησης των 25χρονων το 2017! Μετά από 2,5 χρόνια διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ, με ταξικό πρόσημο!

Όπως ομολόγησε ο ίδιος ο πρωθυπουργός, χωρίς να το διαψεύσει, έδωσε στους δανειστές πολύ περισσότερα από όσα τους έδωσε ο Σαμαράς στα οικονομικά και στα εργασιακά.

Έτσι, ποτέ καμιά κυβέρνηση δεν χαντάκωσε τόσο πολύ για τις επόμενες δεκαετίες τους πραγματικούς προλετάριους και τη μικρομεσαία τάξη, ευνοώντας σκανδαλωδώς το πιο συντηρητικό και αντιπαραγωγικό κομμάτι των απασχολούμενων: Τους δημόσιους υπάλληλους! Με εξαίρεση νοσοκομειακό προσωπικό, κάποιους ήρωες δάσκαλους, υπηρέτες της αεροπορίας και υποχρεωτικώς είλωτες των δημόσιων υπηρεσιών για να λουφάρουν οι υπόλοιποι.

Το οξύμωρο είναι ότι ο ΣΥΡΙΖΑ που τάχα πολιτεύεται με ταξικό πρόσημο, πέρα που δεν έχει ιδέα τι είναι τάξεις στην πραγματική Ελλάδα, έχει συντρίψει για πολλά χρόνια άνεργους, συνταξιούχους και ιδιωτικό τομέα, δηλαδή τους σύγχρονους προλετάριους με την ευρεία έννοια (αφού δεν μπόρεσε να τους μαντέψει ο Μαρξ, με το δίκιο του...) και χαϊδεύει διαρκώς, δίνοντας αυξήσεις και πληθαίνοντας, τη δημοσιοϋπαλληλία, που ζει απολύτως προστατευμένη στο κουκούλι του διαρκούς κομματοκράτους! Παράγοντας ελλείμματα χωρίς αντίστοιχο κέρδος για το λαό!

Πώς το είπε ο πρωθυπουργός στο Αίθριο των Μουσιών; Θα υλοποιήσει σχέδιο για να μπεί τέλος στη διαπλοκή πολιτικών- τραπεζών- επιχειρηματιών! Ξέρουμε. Με ταξικό πρόσημο. Σαν αυτό, με το οποίο τον έφεραν στην εξουσία, ροκανίζοντας τους Σαμαροβενιζέλους, όλοι οι τραπεζίτες και πλουτοκράτες το 2015, αγκαλιά με ένα κομμάτι της δεξιάς, που ήθελαν (σε συμφωνία με την τρόικα) ένα άφθαρτο, νέο πρόσωπο!

Πώς το είπε ο πρωθυπουργός; «Πρώτα θα έρθουν οι επενδύσεις και μετά οι θέσεις εργασίας». Πές το μας ρε άνθρωπε ότι είσαι καπιταλιστής σαν τους δανειστές! Γιατί εμείς νομίζαμε ότι είσαι κομμουνιστής!

Liberal.gr