Το όνειρο κάποιου ποιητή - Του Απόστολου Βεργή*
[Βαρέθηκα να παρατηρώ συντρίμμια προηγούμενων αιώνων, όντας φυλακισμένος μέσα σε μια κάμαρα από αυτές των επιθυμιών, την ώρα που έξω λυσσομανά μια καταιγίδα. Λάσπες και υποβαθμισμένες συνοικίες, πολιτικές δολοφονίες και Ανάκτορα, φρούδες ελπίδες κι υποσχέσεις δίχως γέμιση, ναρκωτικά παρθένα και πενιές από ξεκούρδιστα μπουζούκια επιστρέφουν ως μπαγιάτικοι μασκαράδες και με βάζουν να πληρώνω χρόνους παρελθοντικούς πανάκριβα, να αντιγράφω με τα χέρια μου διαταγές - μα όχι να μετακινώ βουνά μέσα στη νύχτα, κι ούτε να συμπυκνώνω υδρατμούς καθώς ακούω τις καμπάνες να χτυπούν: Δόξα τού απογεύματος και περιφρόνηση μαζί στα λόγια του παλιού καθηγητή που με ρωτάει πονηρά και στο λαό που βρίζει τούς αφέντες του και πριν λαλήσει τρεις φορές ο πετεινός τούς προστατεύει.
Εάν μου λείπει κάτι από τις μέρες τού καλοκαιριού, αυτό είναι η σύνδεση με τη φύση τού φονιά, τού άστρου που γνωρίζει την προέλευση όλων των διαδρομών που γίνονται άνθρωποι, που αποκτούν ψυχή από τον διάβολο, που ζουν ανάμεσα από μεγάλους φράκτες οικοπέδων. Ξέρω πως ήδη κάπου οι αμυγδαλιές ανθίσανε ξανά, ξέρω πως τώρα δεν χρειάζεται κανείς τα τέσσερα κλειδιά τού Ιησού• τώρα τις σπάζουνε τις πόρτες οι ηγέτες. Και ιδιωτική ζωή... - Ποια ιδιωτική ζωή; - Όλοι με μία κάμερα στο χέρι ταξιδεύουν, άπαντες δείχνονται• και τα Ιεροσόλυμα ανήκουν στους προγόνους τους, τώρα πια που καταναλώνουνε τα φάρμακα ανθρώπους.]
Όλα τα παραπάνω, ας πούμε ότι προέρχονται από ένα όνειρο που είδε κάποιος ποιητής απόγευμα. Αλίμονο, τα όνειρα που βλέπουν οι ποιητές είναι ποιήματα ατόφια και φυσικά, επειδή τα ποιήματα μοιάζουν με τα αινίγματα, χρειάζεται κανείς να ψάξει για να βρει τις λύσεις τους και όλα όσα θέλουν να μας δείξουν. Κάτι, που στην περίπτωση αυτού του μέρους ονείρου-ποιήματος (ή και αινίγματος), αγαπητοί μου αναγνώστες, το αφήνω στα δικά σας χέρια.
Καλή Σαρακοστή!
* Συγγραφέας - Ποιητής
Δείτε καρέ-καρέ τη σφαγή στο Κοντομαρί Χανίων από τους Γερμανούς - Η ιστορία του Franz Peter Weixler
- Δημοφιλέστερα
