Τρεις ελληνικές φωνές κατά της ρατσιστικής βίας - Του Γιώργη Μασσαβέτα
Οσα εκτυλίσσονται στις Ηνωμένες Πολιτείες, ως αντίδραση στη βάρβαρη δολοφονία ενός Αφροαμερικανού από δύο αστυνομικούς και τα οποία ανάγκασαν τον Ντόναλντ Τραμπ να καταφύγει στα υπόγεια του Λευκού Οίκου, όταν οι διαδηλωτές έφτασαν οργισμένοι έξω από την προεδρική κατοικία, θα μας απασχολήσουν, φοβάμαι, για πολύ καιρό ακόμη.
Οταν κάποια γεγονότα δεν τα ζεις από κοντά, είναι χρήσιμο, προκειμένου να σχηματίσεις μια αντικειμενική γνώμη, απαλλαγμένη από προκαταλήψεις αλλά και εντυπωσιασμούς, να δίνεις ιδιαίτερη σημασία στη φωνή εκείνων που τα ζουν «από πρώτο χέρι». Διό και ανθολόγησα τρεις ελληνικές φωνές:
* Η σημαντικότερη ελληνική φωνή επί αμερικανικού εδάφους είναι αυτή του Αρχιεπισκόπου Αμερικής Ελπιδοφόρου, ενός πραγματικώς φωτισμένου ιεράρχη που προέρχεται από το Οικουμενικό Πατριαρχείο. Και ο οποίος, με ανάρτησή του στον λογαριασμό της Αρχιεπισκοπής στο μέσο κοινωνικής δικτύωσης Τwitter, έδωσε το στίγμα της στάσης τόσο της Ορθόδοξης Εκκλησίας όσο και της πλειονότητας των Ελληνοαμερικανών απέναντι σε αυτό το έγκλημα: «Η άδικη δολοφονία του George Floyd δεν μπορεί να αντιπροσωπεύει τις ΗΠΑ. Η βία γεννά μόνο βία, αλλά όταν αυτή ασκείται από κάποιους στην εξουσία, τότε οφείλουμε να μην μένουμε σιωπηλοί. Να εναντιωθούμε στον ρατσισμό και να απαιτήσουμε ισονομία για όλους».
* Ενας άλλος διάσημος Ελληνας, που διαπρέπει στην Αμερική και λατρεύεται από τους ομογενείς μας, ο αφρικανικής καταγωγής αθλητής του μπάσκετ Γιάννης Αντετοκούνμπο, πρόσθεσε και αυτός τη φωνή του κατά του ρατσισμού και της βίας: «Πραγματικά δεν ξέρω πώς να εκφράσω με λόγια το πώς αισθάνομαι, αλλά αυτό που ξέρω σίγουρα είναι ότι φτάνει πια! Είναι ώρα για αλλαγή!», έγραψε στο Twitter.
* Αλλά ιδιαίτερη σημασία έχει και η φωνή ενός «άσημου» Ελληνα μετανάστη. Ο Βαγγέλης Χατζησταμούλος, ο οποίος μετανάστευσε με την οικογένειά του στην Αμερική πριν πενήντα χρόνια, σε ηλικία δέκα ετών, με καταγωγή από τη Σάμο, είναι ιδιοκτήτης ενός εστιατορίου για κρεατοφάγους στη Μινεάπολις. Και γνώριζε πολύ καλά το θύμα, το οποίο περιγράφει με συγκίνηση: «Ηταν ο άνθρωπος που αν του ζητούσα βοήθεια, θα ερχόταν πρώτος. Αν για παράδειγμα γινόταν κάποια φασαρία στο μαγαζί και τον χρειαζόμουν, θα έτρεχε. Δυστυχώς βλέπουμε συχνά τέτοια περιστατικά. Η Αστυνομία δεν θέλει καθόλου τους μαύρους τους οποίους χαρακτηρίζει κακούς. Παντού υπάρχουν καλοί και κακοί. Οι περισσότεροι είναι καλά παιδιά, όμως ο ρατσισμός εδώ είναι μεγάλος».
Δείτε καρέ-καρέ τη σφαγή στο Κοντομαρί Χανίων από τους Γερμανούς - Η ιστορία του Franz Peter Weixler
- Δημοφιλέστερα
