Με μερικά πράγματα δεν παίζουμε… - Της Ρέας Βιτάλη

 Aν εξαιρέσουμε τη συμπεριφορά μας προς την Μπεκατώρου, δεν νομίζω ότι δικαιούμαστε να νιώθουμε ήσυχοι συνειδησιακά: Eίδαμε όσα βλέπει κανείς σε κάθε κίνημα -ακριβά και φτηνά. Και επειτα ήρθε η ώρα του ζεν πρεμιέ. Αλλος ευκαιριάκιας! Με εσωτερική ιαχή «ό,τι αρπάξουμε...», απλώθηκε στας Ευρώπας...

 Το σεξ μπορεί και να είναι η πιο ανεξέλεγκτα αποκαλυπτική έκφραση αληθείας του ανθρώπου. Θα έφτανα μέχρι και να το χαρακτηρίσω ως το «έργο τέχνης» των καθημερινών θνητών. Σε κάποιο παλιό μου κείμενο, όταν ξέσπαγε η μία αποκάλυψη μετά την άλλη, το είχα χαρακτηρίσει και ως «το μαύρο κουτί». Εκεί, δηλαδή, που κρύβεται αλλά και αποκαλύπτεται, σε μια αεροπορική τραγωδία, η αιτία της.

Το κίνημα MeΤoo εγκαινιάστηκε από τη Σοφία Μπεκατώρου. Ηταν μια σημαντική στιγμή γιατί –και πρέπει να τα θυμόμαστε αυτά και να τα αξιολογούμε– αγκαλιάστηκε αυτόματα και προστατευτικά, τόσο από την Πρόεδρο της Δημοκρατίας μας, η οποία, αν και δικαστικός, δεν αμφιταλαντεύτηκε για το γράμμα του Νόμου, όσο και από τον Πρωθυπουργό της χώρας μας. Θα μπορούσε να υπάρξει μεγαλύτερη ενίσχυση σε θύμα;

Στη συνέχεια είδαμε όσα βλέπει κανείς σε κάθε κίνημα. Ακριβά και φτηνά. Θύματα που εμπνεύστηκαν και έβγαλαν στο φως την αλήθεια τους, θύματα που σιωπούν γιατί δεν είναι ακόμα η ώρα τους να μιλήσουν. Παιδιά… Παιδιά α-ήλικα. Το κακοποιημένο παιδί γκρεμίζεται σε μια ηλικία που δεν έχει ηλικία. Πόσων χρόνων είναι η 12χρονη του Κολωνού;

Στο κίνημα εισήλθαν βεβαίως και λυκάκια, γιατί μυρίστηκαν μια ευκαιρία για κέρδος… Ολα ενυπάρχουν σε ένα φρέσκο κίνημα. Ωστόσο, αν εξαιρέσουμε τη συμπεριφορά μας προς τη Σοφία Μπεκατώρου, δεν νομίζω ότι δικαιούμαστε να νιώθουμε ήσυχοι συνειδησιακά ως πολιτεία και ως ΜΜΕ. Η αδιανόητη αργοπορία της Δικαιοσύνης, το ότι υπήρξαν δημοσιογράφοι που προσπάθησαν να φωτογραφίσουν τη 12χρονη, το ότι η ανάκριση παιδιών γίνεται στη ΓΑΔΑ (τι έγιναν τα «Σπίτια»;), το ότι δεν φροντίσαμε την άμεση και διαρκή ψυχολογική υποστήριξη…

Εμένα θα με τινάζει στον ύπνο μου! Μαύρη, κατάμαυρη σελίδα. Και υπάρχει και άλλη. Περίπτωση Λιγνάδη. Που τυχοδιωκτικά θέλησαν να εμπλέξουν τον Κυριάκο Μητσοτάκη. Που το πρώτο πρώτο που νοιάστηκε ήταν τα ασυνόδευτα παιδιά, με παθιασμένη στον σκοπό την Ειρήνη Αγαπηδάκη. Θυμάστε λάσπη; Να τα θυμάστε αυτά. Αφρονες για το γεγονός ότι όλα στη ζωή γυρίζουν πάνω σου. #ΝΔ παιδεραστές. #ΝΔ βιαστές. Πόσο πιο μαύρη σελίδα;

Και ήρθε η ώρα του ζεν πρεμιέ. Αλλος ευκαιριάκιας! Με εσωτερική ιαχή, «Ο,τι αρπάξει ο κ@λος μας!», απλώθηκε στας Ευρώπας. Και ευρωβουλευτής και τηλεπαιχνίδι στα πάτρια. Στα πόσα λιγδώνει το έντερο μερικών; Πόσο πιο καθαρά να σου το φτύσει, ψηφοφόρε; Και «γ@μώ και δέρνω» (προς Θεού, δεν ακριβολογώ, απλώς «τρόπος του λέγειν»). Για τον τρόπο και μόνο με τον οποίο αντιμετώπιζε την Ευρωβουλή, όφειλαν να τον συνετίσουν; Αλλά ποιοι να συνετίσουν ποιον;

Η πλειονότητα έχει εκλάβει το Ευρωκοινοβούλιο ως ενισχυτικό ενός τζούφιου μεγαλοπιάσματός τους. Μια ευκαιρία για να ρεφάρουν. Ποιος να συνετίσει ποιον; Καιρό τώρα παρακολουθώ με ενδιαφέρον τις κοινοποιήσεις του Ακη Σκέρτσου, υπουργού Επικρατείας, αρμόδιου για τον συντονισμό του κυβερνητικού έργου. Διαβάζω «…Οι πράξεις του κ. Γεωργούλη, αν επιβεβαιωθούν από τη Δικαιοσύνη, δεν προσδιορίζουν τον πολιτικό χώρο του ΣΥΡΙΖΑ. Και αυτό πρέπει να ισχύει ως απαράβατος κανόνας για όλα τα κόμματα. Μεμονωμένες παραβατικές συμπεριφορές πολιτικών στελεχών δεν χαρακτηρίζουν συνολικά παρατάξεις ή κόμματα… Το πρόβλημα είναι ότι το ίδιο κόμμα ζητούσε επιτακτικά την παραίτηση της Λίνας Μενδώνη, στον αντίποδα ακριβώς όσων λέει σήμερα».

Κάποτε, ένας δημοσιογράφος, αναφερόμενος στην υπογραφή του 3ου μνημονίου από τον Αλέξη Τσίπρα και το κλείσιμο των τραπεζών, είπε το αμίμητο: «Τα πιο ακριβά δίδακτρα της Ιστορίας». Αναφορικά με το κίνημα του MeΤoo, οι ίδιοι πρέπει να παραδεχτούν την πιο φτηνή εκμετάλλευση στην Ιστορία. Η αποδοχή επιβάλλεται, μήπως και πάρουμε τη διαδρομή από την αρχή, σωστότερα. Με μερικά πράγματα δεν παίζουμε… 

ΥΓ.: Αναμένοντας το ξετύλιγμα του κουβαριού, και κυρίως την απόδοση Δικαιοσύνης. 

Πηγή: Protagon.gr