Ο λόγος του πρωθυπουργού στην 75η ΔΕΘ - Αποδοχές και παραλείψεις - του Παύλου Καρκανίδα (Αυστραλία)
Η Πολιτεία χάνει μέχρι και 20 δισεκατομμύρια ευρώ. Εάν είχαμε αντιμετωπίσει το πρόβλημα της διαφθοράς, όχι μόνο θα μειώναμε το έλλειμμά μας χωρίς μέτρα, αλλά θα μας έμεναν φέτος και πολλά δισεκατομμύρια από πάνω.
Αποδοχή: “Είχαμε”. Εδώ ο κ. Παπανδρέου πολύ σωστά ενοχοποιεί όλες τις προηγούμενες κυβερνήσεις ΠΑΣΟΚ και Ν.Δ.
Κυρίες και κύριοι, πολύ θα μας βόλευε αν για όλα τα προβλήματά μας, έφταιγε η «τρόικα». Αλλά καμία «τρόικα», κανένα μνημόνιο, κανένα Διεθνές Νομισματικό Ταμείο δεν φταίει για τη δύσκολη, για την οριακή θέση στην οποία βρεθήκαμε. Κανένα μνημόνιο δεν φταίει για το χρέος που είχαμε δημιουργήσει.
Αποδοχή: “Είχαμε”. Και εδώ, φταίνε όλες οι πρώην κυβερνήσεις ΠΑΣΟΚ και Ν.Δ.
Κυρίες και κύριοι, μπροστά μας έχουμε σημαντικές αλλαγές, που δημιουργούν ευνοϊκές προϋποθέσεις για βιώσιμη ανάπτυξη και για ανταγωνιστική οικονομία. Μέχρι το τέλος του χρόνου, προγραμματίζουμε:
Την απελευθέρωση των φορτηγών.
Το άνοιγμα όλων των άλλων κλειστών επαγγελμάτων.
Ένσταση: Κύριε Παπανδρέου ερευνήσατε να μάθετε μήπως ο αριθμός των φορτηγών είναι υπεραρκετός για την ομαλή κάλυψη των μεταφορικών αναγκών; Εάν ναι, τότε τα υπεράριθμα φορτηγά που θα δημιουργηθούν, με την απελευθέρωση του επαγγέλματος, θα γίνουν αιτία να υποφέρουν οικονομικά όλοι οι φορτηγατζήδες, αφού εάν διπλασιασθούν τα φορτηγά, επόμενο είναι τα εισοδήματά τους να μειωθούν στο ήμισυ.
Αυτή η έρευνα δια της μετρολογίας, πρέπει να γίνεται πριν κάνετε το άνοιγμα και για όλα τα άλλα κλειστά επαγγέλματα.
Δεν θα αφήσουμε στην τύχη του τον επιχειρηματία, που πασχίζει να διατηρήσει τις θέσεις εργασίας, που αγωνίζεται να επιβιώσει σε δύσκολες συνθήκες για την οικονομία.
Ερμηνεία: Το “θα” σημαίνει “ίσως ναι”, και όταν εκφέρεται από χείλη πολιτικών, σημαίνει “ίσως ποτέ”
Και τώρα, ξαναβλέπουμε τους νέους μας να παίρνουν τον δρόμο της ξενιτιάς. Να φεύγουν με πίκρα από τη χώρα μας. Είχαμε να το δούμε αυτό από τη δεκαετία του 1960.
Ερμηνεία: “Και τώρα” σημαίνει “τώρα” το 2010 επί της σημερινής κυβερνήσεώς σας κύριε Παπανδρέου. Όχι βέβαια στο βαθμό της 10ετείας του 50 και του 60.
Ιδιαίτερα θα βοηθήσουμε τις μικρές επιχειρήσεις, που πλήττονται περισσότερο από την οικονομική κρίση.
Ερμηνεία. Το “θα” είπαμε σημαίνει ίσως ναι, ίσως ποτέ.
Σήμερα ανακοινώνουμε μια γενναία ρύθμιση. Τραβάμε οριστικά μια γραμμή με το παρελθόν. Όχι για παραγραφή, αλλά για απελευθέρωση. Απελευθέρωση του επιχειρηματία από το παρελθόν. Απελευθέρωση των φορολογικών μηχανισμών από τις ανέλεγκτες χρήσεις. Όλο το παρελθόν. Μέχρι σήμερα.
Αποδοχή: “Όλο το παρελθόν. Μέχρι σήμερα.” Εδώ ο κ. Παπανδρέου πολύ σωστά αναφέρεται σε όλες της κυβερνήσεις Ν.Δ. και ΠΑΣΟΚ.
Επενδύσεις, που θα μπορούσαν να είναι είτε σαν το Ελληνικό στην Αθήνα, ή τη μεταφορά της Έκθεσης στη Θεσσαλονίκη. Ένα ευέλικτο, διαφανές, αντικειμενικό και αποτελεσματικό πλαίσιο κανόνων, διαδικασιών και διοικητικών δομών, για την υλοποίηση μεγάλων επενδύσεων και έργων. Έργα που δημιουργούν νέες, σταθερές θέσεις εργασίας. Με εγγυημένο ένα ειδικό φορολογικό καθεστώς δεκαετούς ορίζοντα από τη δημιουργία της επένδυσης.
Τι παρέλειψε ο κύριος Πρωθυπουργός.
Βιομηχανία-Βιοτεχνία-Τεχνογνωσία.
και δημιουργία νέων θέσεων εργασίας.
Παρέλειψε ο κ. Πρωθυπουργός να πει ότι η Ελλάδα έχει ανάγκη από επενδύσεις και στη βιομηχανία και στη Βιοτεχνία. Σε εργοστάσια παραγωγής αυτοκινήτων, (και των ανταλλακτικών τους), ηλεκτρικών και ηλεκτρονικών συσκευών, γεωργικών μηχανημάτων, τρακτέρ και εργαλείων, κ.τ.λ., κ.τ.λ. Η Βιομηχανία και η Βιοτεχνία θα ωφελούσαν την Ελλάδα πολλαπλώς. Όπως στη τεχνογνωσία, στη τεχνοδομή και στη τεχνολογία, στη μείωση των εισαγωγών, στην αύξηση των εξαγωγών, στην ανάπτυξη της οικονομίας της χώρας και στη δημιουργία μέχρι ακόμη και μερικών χιλιάδων θέσεων εργασίας για άντρες και γυναίκες. Παράλληλα η χώρα χρειάζεται ειδικευμένους τεχνολογικά εργάτες-τεχνίτες-. Επομένως εκτός από το πολυτεχνείο, και τα ΤΕΙ, χρειάζονται και σχολές μηχανικών αυτοκινήτων, υδραυλικών, επιπλοποιών, μαραγκών, ηλεκτρολόγων, ηλεκτρονικών και πολλών άλλων ειδικοτήτων. Οι σχολές αυτών των ειδικοτήτων χρειάζονται και δασκάλους ειδικευμένους. Έτσι δημιουργούνται και νέες θέσεις καθηγητών και δασκάλων.
Δεν υπάρχουν τιμητικά και υποτιμητικά επαγγέλματα, όπως πολλοί γονείς στην Ελλάδα νομίζουν. Στην Αυστραλία που βρίσκομαι και ζω, οι συλλέκτες απορριμμάτων είναι ισότιμοι με τους γιατρούς και με κάθε άλλο επάγγελμα. Διότι όλα τα επαγγέλματα είναι εξίσου χρήσιμα και απαραίτητα για την πολιτεία. Επειδή χωρίς γιατρούς δεν μπορούμε να ζήσουμε, έτσι και χωρίς συλλέκτες απορριμμάτων δεν μπορούμε να ζήσουμε.
Η πολιτεία ξέρει, αλλά και οι γονείς και τα παιδιά πρέπει να ξέρουν ότι δεν μπορούν να σπουδάζουν όλοι Ιατρική, ή, Φιλολογία, ή, Δικηγορία, ή, άλλες θεωρητικές επιστήμες, εάν δεν ελέγχουν εκ των προτέρων πως θα υπάρχουν κενές θέσεις για να ασκήσουν αυτά τα επαγγέλματα. Συνήθως δεν υπάρχουν, παρά μόνο λίγες κενές θέσεις, και έτσι κάποιοι απόφοιτοι των ΑΕΙ με ένα και δύο διπλώματα στο χέρι παραμένουν άνεργοι για πολύ καιρό, ή, μισό-απασχολούμενοι. Ή επειδή υπάρχει συναδελφικός συνωστισμός, ο νέος επαγγελματίας δεν μπορεί να συναγωνιστεί τους έμπειρους παλαιούς, και το εισόδημά του είναι πενιχρό που δεν ανταποκρίνεται στις προσδοκίες του.
Το ίδιο πρόβλημα που αντιμετωπίζει η κυβέρνηση σήμερα, είχε αντιμετωπίσει και στην εποχή του ως πρωθυπουργός και ο Ελευθέριος Βενιζέλος, και για να το λύσει, έδωσε έμφαση στην ανάπτυξη της τεχνολογικής εκπαίδευσης, ιδρύοντας σχολές τεχνιτών, πολλών ειδικοτήτων.
Για τουρισμό και ναυτιλία ούτε λέξη.
Ο κύριος πρωθυπουργός παρέλειψε-ξέχασε;- και δυο πολύ βασικούς παράγοντες που μπορούν να δημιουργήσουν χιλιάδες περισσότερες νέες θέσεις εργασίας από όσες υπάρχουν μέχρι τώρα, και πού θα επέφεραν και μεγαλύτερα οικονομικά οφέλη, εάν οι δύο βασικοί πυλώνες της οικονομίας μας ο Τουρισμός μας και η ναυτιλία μας αναδιοργανωθούν και αξιοποιηθούν στο βαθμό του δυνατού.
Λύση για τους χαμηλόμισθους και χαμηλοσυνταξιούχους υπάρχει.
Υπάρχει και αναθέρμανση και ανάκαμψη της αγοράς.
Υπάρχει και τρόπος για να βγουν τα λουκέτα από μαγαζιά και επιχειρήσεις.
Με το να αυξήσουμε την αγοραστική δύναμη του Ευρώ. Πώς; Με το να απελευθερώσουμε τις κλειστές επιχειρήσεις των ΚΑΡΤΕΛ στα supermarkets. Να πριμοδοτήσει το κράτος όποιον επιχειρηματία μπορεί και θέλει να ανοίξει supermarket. Όταν ανοίξουν πολλά νέα supermarkets, θα κάνουν μεταξύ τους συνεταιρισμό και θα σπάσουν το μονοπώλιο των ΚΑΡΤΕΛ θα υπάρξει ανταγωνισμός και οι τιμές τροφίμων και ειδών καθημερινής χρήσης θα πέσουν σε χαμηλά επίπεδα. Τότε οι μισθωτοί υπάλληλοι και εργάτες θα μπορούν και να αποταμιεύουν χρήμα για να αγοράζουν ρούχα, παπούτσια και άλλα αγαθά, ακόμη και αυτοκίνητα. Οι μαγαζάτορες και οι βιοτέχνες και οι επιχειρηματίες θα πετάξουν τα λουκέτα, θα ξαναλειτουργήσουν και η αγορά θα ανακάμψει και θα αναθερμανθεί.
Δεν αναφέρθηκε καν για τη μάστιγα του διχασμού.
Παρέλειψε ακόμη ο κ. πρωθυπουργός να πει το σπουδαιότερο, ότι για να κάνουμε μια καλύτερη Ελλάδα, πρέπει να είμαστε ενωμένοι.
Όχι Παπανδρεϊκοί.- Όχι και Σαμαραϊκοί.
Όχι Πασοκικοί – Όχι και Νεοδημοκράτες.
Και οι μεν και οι δε είναι Έλληνες, δεν είναι εχθροί μας.
Όχι στην επανάληψη του τότε διχασμού “Βενιζελικών και Βασιλικών” που έβλαψε την Ελλάδα πολλαπλώς, με αποκορύφωμα την Μικρασιατική καταστροφή.
Να τι έγραψαν διακεκριμένοι Έλληνες και ξένοι για την αξία που έχει η ενότητα των Ελλήνων.
Π.Κ. ..“Ενωμένοι μεγαλουργούμε, διχασμένοι βουλιάζουμε.”
ΒΙΣΜΑΡΚ… Θα κατακτούσαν την υφήλιο αν δεν αλληλοσπαράσσονταν. Αυτό αποδεικνύεται από την ιστορία των Ελλήνων.
Γ. Καραϊσκάκης. «Μη φοβάστε τους εχθρούς σας.
Σας τρέμουν όταν μαθαίνουν την ομόνοιά σας».
Μπορούμε, ναι γίνεται να αλλάξουμε όλοι μαζί την Ελλάδα σε μια καλύτερη Ελλάδα. Για να γίνει όμως ο λόγος έργο, πρέπει να είμαστε ενωμένοι σαν μια γροθιά. Μπορεί να ανήκουμε σε διαφορετικά κόμματα ο ένας από τον άλλον. Όμως όλοι ανήκουνε σε μια πατρίδα, την Ελλάδα. Ας μη το ξεχνάμε ποτέ. Ομόνοια και ενότητα πάνω από το οικογενειακό, το ατομικό και κομματικό μας συμφέρον. Ενότητα πάνω απ’ όλα, αλλά και δουλειά πολλή, για να πάμε την Ελλάδα στη κορυφή. Εκεί που της αξίζει να είναι.
Παύλος Καρκανίδας
13 Σεπτεμβρίου 2010
Δείτε καρέ-καρέ τη σφαγή στο Κοντομαρί Χανίων από τους Γερμανούς - Η ιστορία του Franz Peter Weixler
- Δημοφιλέστερα