To Facebook, η ΕΡΤ και η Μελίνα - του Άρη Δαβαράκη
Πολλά χρόνια πριν, γύρω στα 35, η Μελίνα Μερκούρη, επιστρέφοντας από την «εξορία» στο διαμέρισμά της στην Αναγνωστοπούλου (που της το είχε κατάσχει η Χούντα, όπως και κάθε άλλη κινητή και ακίνητη περιουσία της στην Ελλάδα, αφαιρώντας της και την Ελληνική Ιθαγένεια ακόμα) αποφάσισε να μπει στην πολιτική δυναμικά, διεκδικώντας τις ψήφους των, (τότε τουλάχιστον!), πολύ φτωχών ανθρώπων της Β΄ Περιφέρειας Πειραιά που την ήξεραν μόνο ως «σταρ» και μάλιστα «του εξωτερικού», της διεθνούς σκηνής. Άνθρωποι σαν την Μανουέλλα Παυλίδου (αλλά και τον Νίκο Μουρατίδη), που ήταν στην ομάδα της και την ακολουθούσανε κατά πόδας, βοηθώντας την στον πόρτα-πόρτα αγώνα της κάλπης που έδωσε με όλη της την ψυχή (συχνά διανυκτερεύοντας σε διάφορα «φτωχόσπιτα» που θέλανε να την περιποιηθούν και να την τιμήσουν), έχουνε να μας διηγηθούνε πάρα πολλά για εκείνον τον προεκλογικό αγώνα που έκανε την «λαμπερή σταρ του Broadway και του διεθνούς σινεμά», την πολιτογραφημένη πια Παριζιάνα “Melina Merkouri”, να ξαναγίνει η δικιά μας Μελίνα Μερκούρη, ο δικός μας άνθρωπος που αγαπήθηκε από τους πάρα-πάρα πολλούς Έλληνες – αλλά και την διεθνή «ελίτ» - όσο λίγα παιδιά αυτού του τόπου που το λένε ακόμα Ελλάδα.
Μία από τις πρώτες «πολιτικές» κινήσεις που έκανε η Μελίνα, με την προτροπή και την συγκατάθεση βέβαια του Ανδρέα Παπανδρέου, ήτανε να τα βάλει με την ΕΡΤ. Ακούγοντας τα παράπονα των μεροκαματιάρηδων που ήταν (και είναι) υποχρεωμένοι να πληρώνουνε το χαράτσι της ΕΡΤ στον λογαριασμό της ΔΕΗ – όπως όλοι μας – αποφάσισε τότε κάτι που τώρα, με την βοήθεια του Facebook πια, και με μια άλλη αποφασιστικότητα, πάει να γίνει, επιτέλους, πραγματικότητα: Αρνήθηκε να πληρώσει το ποσό του λογαριασμού της ΔΕΗ που αναλογούσε στην ΕΡΤ και, πανέξυπνα φερόμενη, πήγε και κατέθεσε το ποσό που αναλογούσε στο ηλεκτρικό που είχε καταναλώσει, συν τους φόρους, τα ΙΚΑ και τα λοιπά, (όλα δηλαδή, εκτός του ποσού που πάει στην ΕΡΤ), στο Ταμείο Παρακαταθηκών και Δανείων. Έγινε πολλή φασαρία, την υποστήριξε όλος ο αντιπολιτευτικός τότε τύπος (δεν είχε ακόμα ανεβεί το ΠΑΣΟΚ στην εξουσία, είχαμε τις «Ν.Δ» κυβερνήσεις Καραμανλή και μετά του Γεωργίου Ράλλη), τελικά όμως αφού της κόψανε το ηλεκτρικό και το ξανασυνδέσανε (γιατί είχανε να κάνουνε με μια προσωπικότητα διεθνούς απήχησης που έδινε συνεντεύξεις στο Reuters, το BBC, το TIME magazine ή το Paris- Match ότι ώρα ήθελε), η υπόθεση ξεφούσκωσε. Και, δυστυχώς για όλους μας, όταν έγινε πια η ίδια «καθεστώς» και Υπουργός Πολιτισμού, προσγειώθηκε στον σκληρό ρεαλισμό της πολιτικής που είναι «η τέχνη του εφικτού» (που λέει και η Ντόρα) και δεν το έθεσε ξανά το θέμα.
Που τα θυμήθηκα όλα αυτά και γιατί; Την Κυριακή το βράδυ είδα και άκουσα στις ειδήσεις του ΣΚΑΙ πως, επιτέλους, μια ομάδα πολιτών κατάφερε να οργανωθεί μέσω του Facebook και να ξεκινήσει πια επίσημα, με νομικούς συμβούλους, προσφυγές στα Ευρωπαϊκά και τα διεθνή δικαστήρια και με όποιον άλλον τρόπο μπορεί, αυτό που είχε τότε σκεφτεί η Μελίνα. Η δυναμική κίνηση αυτή των Ελλήνων πολιτών του διαδικτύου, τώρα που γράφω αριθμεί ήδη περισσότερα απο 14.000 μέλη (εμού συμπεριλαμβανομένου!) στη σελίδα ΤΕΡΜΑ Η ΕΡΤ ΣΤΟ ΛΟΓΑΡΙΑΣΜΟ ΤΗΣ ΔΕΗ
– ενώ μόλις δύο ώρες πριν δημοσιοποιηθεί η οργανωμένη «κίνηση» μέσω του δελτίου ειδήσεων του ΣΚΑΙ), τα μέλη ήσαν 3.000. Καταλαβαίνετε τι χιονοστιβάδα δημιουργείται αυτή τη στιγμή, από το ένα κλικ στο άλλο – και πώς, επιτέλους, αρχίζουμε να παίρνουμε εμείς, οι ενεργοί ΚΑΙ στο διαδίκτυο πολίτες, πρωτοβουλίες που αγνοούν, ως μη υπάρχουσες καν, οι παλαιολιθικών αντιλήψεων «κολλημένοι» στρουθοκάμηλοι – που θα τις βρουν μπροστά τους πια, θέλοντας και μη. Η εκτόξευση της «κίνησης» αυτής των πολιτών από τον αριθμό των 3.000 μελών στα 14.000 μέλη μέσα σε δύο ώρες είναι μια συγκλονιστική νέα πραγματικότητα. Θα δημιουργήσει ίσως ουρές και προβλήματα στο Ταμείο Παρακαταθηκών και Δανείων, αλλά θα μας απαλλάξει από ένα ανεπίτρεπτο για πολιτισμένη χώρα «επίσημο νταβατζηλίκι» που δεν δικαιολογείται πια με τίποτα – και για κανέναν λόγο.
Μην διστάσετε λοιπόν στιγμή, κάντε ένα κλικ εδώ και ένα δεύτερο κλικ εκεί που λέει «Θέλω να μην πληρώνω ΕΡΤ», για να προστεθεί και η δική σας αποφασιστικότητα σε αυτήν που ξεκίνησε από αυτήν του διαχειριστή της σελίδας Σπύρου Δαμίγου που ζει στην Θεσσαλονίκη, έχει γεννηθεί το 1970 και διατηρεί στο Facebook και άλλη μια σελίδα που τη λέει ΑΧ ΕΛΛΑΔΑ (ένα «profile» ακόμα δηλαδή, όμως το λέμε στην γλώσσα μας εμείς οι «φεϊσμπουκιώτες») – οι οποίοι είμαστε, αν δεν το έχετε υπ’ όψιν σας, εκατοντάδες χιλιάδες στην Ελλάδα - και πολλές εκατοντάδες εκατομμύρια σε ολόκληρο τον κόσμο.
Υ.Γ : Επειδή «η τέχνη του εφικτού» παίζει, η αλήθεια είναι, πρωταγωνιστικό ρόλο σε αυτή τη συγκυρία (ένας λόγος παραπάνω να την εκμεταλλευτούμε), να σας θυμίσω ότι ο ΣΚΑΙ, όπως και το MEGA, το Alter, ο Antenna, ο Alpha, όλα τελοσπάντων τα κανάλια αλλά και οι ραδιοφωνικοί σταθμοί και τα έντυπα, βλέπουνε ένα μεγάλο κομμάτι της διαφημιστικής πίττας που θα πήγαινε σε αυτούς, να πηγαίνει στα κρατικά κανάλια που όλο το προσωπικό τους το πληρώνει το δημόσιο, επιχορηγούνται σκανδαλωδώς από το κράτος και εισπράττουν και αυτό το εντελώς αδικαιολόγητο «χαράτσι», ένα ποσόν ασύλληπτα υψηλό - και θυμώνουν. Και σε καιρούς ισχνών αγελάδων όπως ο παρών καιρός, είναι όλοι πια έτοιμοι να επιστρατευθούν, όπως και όλοι εμείς οι 14.000, για να την προσγειώσουμε επιτέλους, όλοι μαζί, την παμφάγο και προκλητικά αχόρταγη ΕΡΤ μας – και να κάνουμε πραγματικότητα και το όνειρο της Μελίνας, στο πλαίσιο μάλιστα της «Πολιτικής Ορθότητας» - και της «τέχνης του εφικτού». Βούρ λοιπόν, μην κολλάτε : It’s now or never!
Υ.Γ 2 : Η Facebook-friend Ολγα Παϊζη με ενημερώνει οτι υπάρχει και άλλη σελίδα με τους ίδιους στόχους και με περισσότερα απο 3.000 μέλη. Τίτλος του profile : ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΝΩ ΕΡΤ. Ετσι γινόμαστε ήδη 20.000 άνθρωποι (με όνομα και διεύθυνση). Θα πρότεινα στους διαχειριστές των σελίδων αυτών να συνεννοηθούν ώστε να γίνει η ομάδα μία και πιό οργανωμένη με συγκεκριμένες οδηγίες και κατευθύνσεις για όσους απο μας ΔΕΝ θέλουμε να πληρώνουμε την ΕΡΤ στον λογαριασμό της ΔΕΗ.
Υ.Γ 3: Και τρίτο profile για το ίδιο θέμα. Εδώ.
Δείτε καρέ-καρέ τη σφαγή στο Κοντομαρί Χανίων από τους Γερμανούς - Η ιστορία του Franz Peter Weixler
- Δημοφιλέστερα