Η ιστορία της "ταχυδρομικής τρομοκρατίας"

Το μπαράζ βομβιστικών επιθέσεων δι' αλληλογραφίας που έχει σημειωθεί τις τελευταίες μέρες, μπορεί να αποτελεί μια ακόμα ένδειξη του εκρηκτικού κλίματος και του νέου κύματος «αυτοσχέδιας» τρομοκρατίας που επικρατεί στη χώρα μας, αλλά σε καμία περίπτωση δεν πρόκειται για κάποια πρωτότυπη επαναστατική μέθοδο. Εκατοντάδες παραλήπτες σε όλο τον κόσμο έχουν βρεθεί κατά καιρούς προ της -όχι και τόσο ευχάριστης- έκπληξης να ανοίξουν κάποιο παγιδευμένο δέμα που τους εστάλη για λόγους πολιτικούς, θρησκευτικούς, επαναστατικούς, αντιεπαναστατικούς, προσωπικούς ή απλά παράλογους.

Το πρώτο θύμα «ταχυδρομικής τρομοκρατίας» στην ιστορία φέρεται να είναι ο Bolle Willum Luxdorph, ένας Δανός ιστορικός και μέλος του Συμβουλίου του Στέμματος της Δανίας, ο οποίος στις 19 Ιανουαρίου του 1764 παρέλαβε ένα δέμα που περιείχε πυρίτιδα και κάποιο μηχανισμό ανάφλεξης, αλλά δεν εξερράγη με επιτυχία. Ο Luxdorph ανέφερε σε επιστολή του πως παρόμοιος μηχανισμός είχε βρεθεί και στην πόλη Savona της Ιταλίας την ίδια χρονιά.

Τον Ιούνιο του 1889 ο Edward Richard White, πρώην σχεδιαστής κέρινων ομοιωμάτων του μουσείου της Madame Tussaud, στέλνει παγιδευμένο δέμα στο γιο της διάσημης «μαντάμ», John Theodore Tussaud, διαμαρτυρόμενος για την απόλυσή του (!), ενώ για τον ίδιο λόγο, το 1904, και πάλι στη Σκανδιναβία, ο Karl Fredrik Lundin δέχεται ένα πακέτο γεμάτο σφαίρες και εκρηκτικά από τον πρώην εργαζόμενό του, Martin Ekenberg.

Πιο σημαντικοί φαίνεται να είναι οι λόγοι που το 1915 οδήγησαν τον Erich Muenter, αναρχικό και καθηγητή Γερμανικών του πανεπιστημίου του Harvard, να αποστείλει βόμβα στο γραφείο του αντιπροέδρου της αμερικανικής κυβέρνησης Wilson, Thomas Riley Marshall, ζητώντας τη διακοπή της πώλησης όπλων από τους Αμερικανούς προς στους Συμμάχους.

Ένα μάτι και τα δάχτυλα του αριστερού του χεριού έχει χάσει ο Alois Brunner, από δύο εκρηκτικές επιστολές που δέχτηκε το 1961 και το 1980, με αποστολέα την ισραηλινή Mossad. Ο Αυστριακός εγκληματίας πολέμου με τους Ναζί, θεωρούνταν το δεξί χέρι του «αρχιτέκτονα του Ολοκαυτώματος», Adolf Eichmann, ενώ υπολογίζεται πως έστειλε στους θαλάμους αερίων περισσότερους από 140 χιλιάδες Εβραίους, μεταξύ τους και 46.000 από τη Θεσσαλονίκη. Μετά τον πόλεμο διέφυγε των συμμαχικών δυνάμεων, με πιο πιθανό προορισμό τη Συρία, και καταζητείται μέχρι και σήμερα.

Γράμματα-βόμβες έχουν βρεθεί κατά καιρούς στα οπλοστάσια αρκετών επαναστατικών ομάδων που επιδίδονται στον «ένοπλο αγώνα». Χαρακτηριστικά είναι τα παραδείγματα των Montoneros και του ERP που έδρασαν στην Αργεντινή τις δεκαετίες του '60, '70 και '80, του IRA, καθώς και της Ιταλικής οργάνωσης FAI (διεθνής αναρχική ομοσπονδία) που θεωρείται ο κύριος διακινητής της μεθόδου και της τεχνογνωσίας αυτής στην Ευρώπη.

Την αντίθετη κατεύθυνση φαίνεται πως ακολουθούν τα εκρηκτικά δέματα στη Μαύρη Ήπειρο, όπως στην περίπτωση της Ruth First, της Νοτιοαφρικανής κομουνίστριας και ακτιβίστριας κατά του απαρτχάιντ, που δολοφονήθηκε τον Αύγουστο του 1982 στη Μοζαμβίκη όπου είχε διαφύγει, από πακέτο που της έστειλε η Αστυνομική Διεύθυνση της Νοτίου Αφρικής. Παρομοίως, ο Νιγηριανός δημοσιογράφος Dele Giwa δέχτηκε το μοιραίο πακέτο τον Οκτώβριο του '86, προσπαθώντας να διαφύγει από τις αρχές της χώρας του, που τον κατηγορούσε για την οργάνωση κοινωνικής εξέγερσης. Ο αποστολέας δεν έχει βρεθεί μέχρι σήμερα, παρόλο που δε θεώρησε τότε σημαντικό να κρύψει το κυβερνητικό έμβλημα πάνω στο δέμα!

Ο πιο σημαντικός ταχυδρομικός τρομοκράτης της ιστορίας πάντως, μπορεί να θεωρηθεί ο Ted Kaczynski, γνωστός και ως «Unabomber». Είναι ο Αμερικανός επιστήμονας που ξεκίνησε ως μαθηματική μεγαλοφυϊα, έγινε καθηγητής στο πανεπιστήμιο του Berkley σε ηλικία μόλις 25 ετών αλλά παραιτήθηκε δύο χρόνια μετά αηδιασμένος από την υποκρισία της αμερικανικής διανόησης. Στη συνέχεια κατέφυγε σε μια απομονωμένη καλύβα απ' όπου, για σχεδόν 20 χρόνια, έστελνε επαναστατικά μανιφέστα με θέμα την αλόγιστη εκμετάλλευση της τεχνολογικής προόδου εις βάρος της φύσης, καθώς και πολλές «εκρηκτικές» επιστολές που βρήκαν το στόχο τους συνολικά 26 φορές (3 θάνατοι). Το 1995 θα συλληφθεί τελικά από το FBI, θα ανακηρυχθεί σχιζοφρενής και θα καταδικαστεί σε τετράκις ισόβια κάθειρξη.

Στην Ελλάδα, η πρακτική των εκρηκτικών μέσα σε δέματα εμφανίστηκε για πρώτη φορά τα Χριστούγεννα του 1976 και συνεχίστηκε τακτικά για τον επόμενο χρόνο. Τα δέκα πακέτα που εστάλησαν τότε είχαν ως παραλήπτες μεταξύ άλλων το ΚΚΕ, τη ΛΑΡΚΟ, την «Αυγή,» τα «Νέα», την αμερικανική πρεσβεία, την ισραηλινή κοινότητα και τον ΣΕΒ, ενώ για πολλά από αυτά ανέλαβε την ευθύνη η ακροδεξιά Εθνική Σοσιαλιστική Οργάνωση Πανελλήνων. Τα δέματα-βόμβες επανέφερε ο ΕΛΑ τον Ιούνιο του 1989 με δύο επιθέσεις στον «Ελεύθερο Τύπο» και την «Αυριανή» και από τότε εμφανίστηκαν και πάλι μόλις πρόσφατα, με τη δολοφονία του Γιώργου Βασιλάκη, υπασπιστή του πρώην υπουργού ΠΡΟ.ΠΟ.

TVXS