Μην είδατε τα exit polls; - της Ρίκας Βαγιάνη

(Η άνοδος και η Πτώση του Μεγάλου Μανιτού)

Ορφανή μακαρονάδα, σκορδαλιά χωρίς σκόρδο, νερόβραστο, νιανιά, άχυρο, παπούτσι: Οι Εσκιμώοι χρησιμοποιούν σαρανταεννιά διαφορετικές λέξεις για το χιόνι, αλλά οι Έλληνες (και ο Σκαρμούτσος) έχουν περισσότερες εκφράσεις για να περιγράψουν ένα άνοστο φαγητό. Όλες τους ταιριάζουν απόλυτα στη «γεύση» που αφήνει η προαναγγελθείσα σημερινή μετάδοση των εκλογικών αποτελεσμάτων. Τα οποία θα σερβιριστούν «ορφανά», χωρίς έξιτ πόλ.

Δεν θυμάμαι ακριβώς πότε μπήκαν στις προεκλογικές μας νύχτες αυτά τα διαολάκια, θυμάμαι όμως με κάθε λεπτομέρεια τις δέκα τουλάχιστον πρόσφατες βουλευτικές, ευρωβουλευτικές και αυτοδιοιηκητικές αναμετρήσεις. Τα «έξιτ-πουλς- πούλς» (τρόμαξε η Επικράτεια να εξοικειωθεί με τις ακατανόητες λέξεις, σαν τις γριές με τα τσεμπέρια και τις κατσίκες τρέχαμε όλοι, να μάθουμε την ορολογία)- τα έξιτ πόλς, λοιπόν, εμφανίζονταν περίπου όπως η Ζωή Λάσκαρη στα μιούζικαλ του αείμνηστου Δαλιανίδη: Θεές! Κατέβαιναν, εν μέσω πυροτεχνημάτων, από τον «ουρανό» της σκηνής, φορώντας ολόσωμο μαγιώ με παγιέτες, κι ένα μπαλέτο ναύτες ολόγυρα. Πρώτες φίρμες στη μαρκίζα. Αφού για να καταλάβετε, όλοι εμείς που βλέπαμε κανάλια, μαζευόμαστε στα σπίτια για να δούμε «exi poll», με ολίγη από εκλογές. Τις οποίες εκλογές, μετά την ανακοίνωση του «τυχερού νούμερου», εκεί γύρω στις επτά παρά κάτι, τις αφήναμε να παίζουν ξεχασμένες στο μπακγράουντ, όσο εμείς τσακίζαμε τα γουρουνόπουλα-ντελίβερι. (δεν είχε μπει ακόμα στη ζωή μας ο Σκαρμούτσος).

Όσο πια για τους άνκορ μαν και τις άνκορ γούμεν; Τους θυμάστε πώς κοιτούσαν τους δημοσκόπους, στα θηριώδη εκλογικά ντεκόρ; Λες και συνταράσσονταν από ανεξέλεγκτους, πολλαπλούς οργασμούς, αλλά προσπαθούσαν, από σεμνότητα, να μην εκτεθούν στον κόσμο. Κορώνα στο κεφάλι τους το έξιτ του καθενός! Το διαφήμιζαν εβδομάδες, μόνο αυτό πρόβαλλαν, ήταν το «ατού τους». Οι πανελίστες δηλητηρίαζαν ο ένας τον άλλον με καθαρκτικό για να εξασφαλίσουν μια θέση, ένα βουβό πλάνο, έστω, ένα κομμάτι από σπάλα, δίπλα στο Μεγάλο Μανιτού του κυρίου εξιτ-πούλογλου, την ώρα της ανακοίνωσης:

Μετά έγιναν οι Ευρωεκλογές και, οι εξιτπουλάχ, για να το θέσω ηπίως, τον ήπιαν. Ακόμα ψάχνουμε τι συνέβη: Ή απαξάπαντες οι Ελληνες συνενοήθηκαν να κάνουν πλάκα στους δημοσκόπους, λέγοντας διάφορα κουκουρούκου στην έξοδο από την κάλπη, ή κάποιοι δεν έκαναν καλά τη δουλειά τους, ή το «στατιστικό όριο λάθους», ένα σύν -πλήν τρία τοις εκατό, είναι, απλώς, αυτό που κρίνει, συχνά, ένα εκλογικό αποτέλεσμα στην Ελλάδα. Οπότε; Οπότε, δεν γίνεται να σε χρυσοπληρώνω, αγόρι μου, να μου βγάζεις αποτέλεσμα- άρες μάρες, να γίνομαι εγώ - γκοτζάμ καναλάρχης- ρόμπα στην Επικράτεια κι εσύ ξαφνικά να επικαλείσαι την εφαρμοσμένη Στατιστική και να μου το παίζεις ανώτερος, ειδήμων, ένας Σκαρμούτσος σε ντεκλασέ μαγειράκους.

Το 2009, μετά την Ευρωεκλογική ξεφτίλα, το έξιτ πόλ έγινε «κοινοπραξία», σαν τα φέρι Πόρος-Γαλατάς. Όλοι οι δημοσκόποι έγιναν ένα (σχεδόν), έδωσαν κοινό αποτέλεσμα σε όλα τα κανάλια (σχεδόν), και μ΄αυτό πορευτήκαμε. Μοιράστηκαν και τα λεφτά, ήταν και η διαφορά του απτελέσματος τεράστια και στατιστικά προβλέψιμη, ουφ, την κουτσοβγάλαμε.

Ένα χρόνο αργότερα, η Πτώση της Εξιτπολικής Αυτοκρατορίας. Ούτε να τους το δούν! Διάβασα στην ηλεκτρονική έκδοση της εφημερίδας «Το Βήμα», ότι τα κανάλια, για να χρηματοδοτήσουν ένα αξιοπρεπές, κοινής λήψης έξιτ, έρεπε να τσοντάρουν από τριάντα χιλιάδες έκαστον. Τριάντα αυτή την Κυριακή, κι άλλα τόσα την επόμενη. Και δεν τα έδωσαν! Τσιγκουνεύτηκαν εξήντα χιλιάρικα, όσο κάνουν τα πιπέρια του Σκαρμούτσου σ΄ένα επισόδειο του Μάστερ-Κατσαρόλα (πλάκα κάνω, απλώς , έχει πέσει γραμμή να διαφημίζουμε το Σκαρμούτσο, κι αν ανεβάσουμε ποστ χωρίς να αναφέρουμε το όνομά Του, τουλάχιστον τέσσερις φορές, όποιο κι αν είναι το θέμα μας, κοβόμαστε).

Ναι. Τι έλεγα; «Εξιτ πόλ, αχ με συγχωρείτε, δεν θα πάρω, μου πέφτει βαρύ», είπαν τα κανάλια. «Μήπως έχετε κάτι σε φτηνότερο;»
«Βεβαίως», πετάχτηκαν οι εξιτ-ξεπουλίτστρες, «αστειεύεστε; Ο πελάτης έχει πάντα δίκιο. Σας κάθεται στο στομάχι το φουαγκρά του έξιτ πόλ;; Έχουμε κάτι απείρως οικονομικότερο: Δοκιμάστε αυτή την «εκτίμηση», θα δείτε, ούτε που θα το καταλάβουν οι πελάτες σας ότι είναι κατιμάς!»
«Εκτίμηση» λοιπόν: Το «εξιτ πόλ» του λιγούρη. Προϊόν εφάμιλλον του γνησίου, εύπεπτο, πάει με όλα, θα σας κάνει και τέλεια μαλλιά, θα τα συνιστούσε και ο Σκαρμούτσος».
Απόψε θα μας σερβίρουν «εκτίμηση». Ξαναζεσταμένο φαγητό. Στηριγμένο σε στοιχεία που θα αποψύξουν από τις πιο πρόσφατες μετρήσεις. Αφού περίσσεψαν, μην τις πετάξουμε, είναι και ντροπή, τέτοιες εποχές.

Θα μου πείτε, τώρα βρήκαν να κάνουν οικονομίες; Μ’ αυτό το «Παπανδρέου ή εκλογές», ( που μόνο τατουάζ στο κούτελο δεν το έχει χτυπήσει ο ΓΑΠ, για να πιάσουμε το υπονοούμενο) ήταν αυτή ώρα να τσιγκουνευτούνε τα «exit polls», τα κανάλια; Μιλάμε για τα ίδια Μέσα Ενημέρωσης, που κάποτε έπαιζαν μπουνιές για το ποιος μετέδωσε - πρώτος, με διαφορά κλασμάτων δευτερολέπτου και στατιστικών αποκλίσεων- το έξιτ πόλ του; Ή μήπως, (για να συμβάλλω στη γενική παράνοια), κανείς δεν θέλει να επωμισθεί το ρίσκο της προαναγγελίας ενός αποτελέσματος, ακριβώς επειδή το διακύβευμα «τσούζει» τόσο;

Σιγά μην απαντήσω. Έτσι κι αλλιώς, εγώ σας αφήνω για σήμερα: Έγραψα έξι φορές «Σκαρμούτσος» (μήπως να το γράψω και μια έβδομη, να καβαντζωθώ;) καθάρισα με τα συμφέροντά μου και πάω να σκεφτώ ποιον ΔΕΝ θα ψηφίσω.

Όσο για το βράδυ, μπορεί να μην χορτάσουμε, όπως συνηθίζαμε, χλαπακιάζοντας το νοστιμότατο ορεκτικό του exit-poll. Ο κιμάς θα κόπτεται, αργά και βασανιστικά, παρουσία του πελάτου, η κατσαρόλα θα κοχλάζει, η σούβλα θα γυρίζει, όσο νυχτώνει, το αγγούρι θα μεγαλώνει, κι απ΄ αυτούς που το τρώνε, άλλος θα ζορίζεται, κι άλλος θα δροσίζεται.

Όπως θα έλεγε, φυσικά και ο ξέρετε-ποιος!

protagon.gr