Η ανέγερση τεμένους θα ήταν μια κάποια λύση - της Ρίτσας Μασούρα

Ηταν ένα από τα χιλιάδες βίντεο που κατακλύζουν το Διαδίκτυο. Ερασιτεχνικό και γυρισμένο σ’ έναν τόπο λατρείας των μουσουλμάνων στη Σαουδική Αραβία. Νεαρές μουσουλμάνες πετούσαν χαλίκια εναντίον του Σατανά! Γύρω τους, χιλιάδες ομόθρησκοι προσκυνητές της Μέκκας περίμεναν τη σειρά τους για να εκτελέσουν κι αυτοί την ύψιστη θρησκευτική υποχρέωση του... «απεταξάμην το Σατανά». Ποιος Δυτικός πολίτης θα μπορούσε ποτέ να λοιδορήσει μια τέτοια τελετή; Ο σεβασμός της διαφορετικότητας και της ανεκτικότητας είναι ( ή μήπως ήταν;) βαθιά ριζωμένος στη Δύση.

Οταν όμως αργότερα είδα τον χώρο μπροστά στα Προπύλαια να έχει κατακλυστεί από μουσουλμάνους, οι οποίοι εν πλήρει ευταξία προσεύχονταν, απόρησα για μια ακόμη φορά για την ολιγωρία της πολιτείας να προβεί στην ανέγερση του τεμένους στην Αττική, αν και η μουσουλμανική θρησκεία απαιτεί προσευχή σε ανοιχτό χώρο. Η ανέγερση του τεμένους θα λειτουργούσε εκτονωτικά. Θα μας εμφάνιζε τρόπον τινά συνεπείς στο ιδεώδες της οικουμενικότητας των δικαιωμάτων και παράλληλα θα προφύλασσε τα εύθραυστα νώτα μας, σε εποχές που προμηνύονται άγριες. Κι είναι αλήθεια ότι το σχετικό νομοσχέδιο έχει ψηφιστεί, αλλά μας αρέσει να δουλεύουμε με ανατολίτικους ρυθμούς. Θα ήταν άδικο να επιρρίψουμε ευθύνες αποκλειστικά και μόνο στη γραφειοκρατική ραστώνη. Φταίει και η τάση να διατηρούνται οι εύθραυστες πολιτικές (ψηφοθηρικές) ισορροπίες ανάμεσα στο Κράτος και την Εκκλησία.

Μου δημιουργήθηκε όμως μια ακόμη απορία. Ποιες ήταν οι προθέσεις της μουσουλμανικής κοινότητας στην Αθήνα; Αραγε επέλεξε τυχαία τα Προπύλαια, δεδομένου ότι συγκεντρώσεις προσευχής πραγματοποιήθηκαν και στην πλατεία Αττικής; Μήπως επρόκειτο για μια καλά προετοιμασμένη κίνηση με στόχο την άσκηση πίεσης προς την Πολιτεία, αλλά και την επίδειξη ισχύος μπροστά σ’ έναν χώρο μακράν οποιασδήποτε θρησκευτικής εμπλοκής; Δεν είναι τυχαίο ότι οι διοργανωτές, οι οποίοι δεν κατάφεραν να εξασφαλίσουν άδεια από την ΕΛ.ΑΣ. προσέδωσαν ιδιαίτερο στυλ στο φετινό προσκύνημα, καλώντας ανώτατους ιερωμένους από τις χώρες καταγωγής τους.

Δεν θα μπορούσα παρά να διαφωνήσω με τη συμπεριφορά συμπολιτών μας που πετούσαν αυγά και φώναζαν συνθήματα εναντίον των μουσουλμάνων μεταναστών. Οπως θα διαφωνήσω και με όσους επικροτούν μετά πάθους τη θρησκευτική συμπεριφορά των μουσουλμάνων σε ξένες χώρες. Θα διαφωνήσω γιατί είναι οι ίδιοι που περιγελούν τις θρησκευτικές ακρότητες ορθόδοξων φανατικών Ελλήνων. Ποια η διαφορά, δηλαδή; Ομως πίσω από αυτό το σκηνικό αναδύεται μια θλιβερή αλήθεια. Οι μετανάστες δεν επέλεξαν την Ελλάδα για να μείνουν. Εξαιτίας του Δουβλίνου ΙΙ εγκλωβίστηκαν εδώ, σε μια χώρα που τους εκμεταλλεύτηκε όσο κανείς άλλος Ευρωπαίος, αλλά που σήμερα δεν μπορεί να τους ζήσει. Η όξυνση επομένως είναι αναμενόμενη και κανείς δεν θα εκπλαγεί αν δει το ευρωπαϊκό φαινόμενο της συσπείρωσης γύρω από ξενοφοβικά πολιτικά κινήματα να κυριαρχεί και στην Ελλάδα, η οποία κατά τα πρότυπα της Μέρκελ θα αναφωνήσει: το πολυπολιτισμικό μοντέλο απέτυχε!

ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ