Διαχείριση ζημιών - του Κώστα Μαυρίδη

Για την Έκθεση του ΓΓ/ΟΗΕ η οποία υποβλήθηκε στο Συμβούλιο Ασφαλείας/ΟΗΕ, το Προεδρικό εξέφρασε την ικανοποίησή του (!). Όσοι μελετήσαμε την Έκθεση (και τις 44 παραγράφους), διερωτόμαστε που είναι τα θετικά που τους άφησαν ικανοποιημένους. Πόσο αρνητικά πρέπει να είναι για να αναγνωριστεί η πραγματικότητα της βήμα-βήμα καταβαράθρωσης που μας οδηγεί η πολιτική του καλού παιδιού; Το οποίο «καλό παιδί» προφανώς ικανοποιείται με τα χαστούκια του Ντάουνερ-Πάσκο.

Στην Έκθεση δεν περιέχεται ούτε ένα νέο θετικό στοιχείο υπέρ της Ε/κ πλευράς. Όποιος έμεινε «ικανοποιημένος», πρέπει να υποδείξει έστω ένα νέο θετικό στοιχείο. Από την άλλη, η Έκθεση περιέχει διάφορες αρνητικές αναφορές όπως (α) αναφορές σε «εκλογές στο νότο» (ξεκινώντας από την παρ. 9) για τις επικείμενες βουλευτικές εκλογές του 2011 για την Κυπριακή Βουλή (β) αναφορές σε «εκλογή του νέου Τ/κ ηγέτη στον βορρά» (ξεκινώντας από την παρ. 6) για την ανάληψη της ηγεσίας στο υποτελές στην Τουρκία κατοχικό μόρφωμα. Η κάθε μια αναφορά ξεχωριστά αποτελεί υποβάθμιση της Κυπριακής Δημοκρατίας, αλλά οι δύο από κοινού εξισώνουν από τώρα τα «δύο συνιστώντα states” σε σύγκρουση με τα ψηφίσματα του Συμβουλίου Ασφαλείας που βρίσκονται σε ισχύ και καλούν όλες τις χώρες-μέλη του ΟΗΕ να απέχουν από οποιεσδήποτε πράξεις αναγνώρισης του ψευδοκράτους.

Ειδικά σε σχέση με τις διαπραγματεύσεις, η Έκθεση επιβεβαίωσε όσα πριν από ένα χρόνο -ιδιωτικά και δημόσια- επισημαίναμε και με βάση τα έγγραφα Ντάουνερ, προαναγγέλλαμε. Επιμέναμε τότε ότι, η αρχή «τίποτα δεν είναι συμφωνημένο αν δεν συμφωνηθούν όλα», καθώς και ότι «οι διαπραγματεύσεις είναι ΄Κυπριακής ιδιοκτησίας΄» χωρίς χρονοδιάγραμμα αποτελούν διαπραγματευτικά κόλπα τα οποία εξυπηρετούν την διαδικασία, όπως έκρινε ο Ντάουνερ. Επιμέναμε επίσης ότι, στο τέλος της διαδικασίας μετά από τις όποιες παραχωρήσεις μας με την διαβεβαίωση ότι δεν ισχύουν εφόσον δεν συμφωνηθούν όλα, θα εγκαταλειφθούν οι δήθεν αρχές του Ντάουνερ. Τώρα, η Έκθεση θέτει χρονοδιάγραμμα εντός των πρώτων μηνών του 2011 και η «Κυπριακής ιδιοκτησίας» διαπραγμάτευση επικρίνεται εφόσον δεν φέρνει αποτέλεσμα.

Σήμερα, υπό τις περιστάσεις, το ζητούμενο για εμάς είναι να γλυτώσουμε με τις ελάχιστες ζημιές και τουλάχιστον να αποφύγουμε την συντριβή. Εν ολίγοις, η πολιτική του καλού παιδιού αυτά παράγει και εμείς απλά διαχειριζόμαστε ζημιές. Για δε τα απώτερα κίνητρα όσων εμπλέκονται στις διαπραγματεύσεις, μόνο υποθέσεις μπορούμε να κάνουμε. Ευκολοπιστία, μαρξιστικός δογματισμός, αφέλεια, ανικανότητα, ευθυγράμμιση με ό,τι πει ο Πρόεδρος με σκοπό την εύνοια, επιδίωξη δικαίωσης επειδή στήριζαν το σχέδιο Ανάν, χαιρεκακία απέναντι στην λαϊκή ετυμηγορία…

Πέραν από τα ακαθόριστα κίνητρα όμως, υπάρχει το αποτέλεσμα μπροστά μας. Ενώ οι δικοί μας δήλωναν «ικανοποιημένοι» αφού δεν αντιλήφθηκαν τα τόσα αρνητικά της Έκθεσης, ο Ρώσος αντιπρόσωπος στο Συμβούλιο Ασφαλείας/ΟΗΕ αντιλαμβάνεται όσα οι δικοί μας δεν είδαν. Στην σχετική ανταπόκριση από την Νέα Υόρκη, ο Ρώσος αντιπρόσωπος έθεσε το ερώτημα: «πως είναι δυνατόν ο ΓΓ να εγείρει στην Έκθεσή του το θέμα της συμφωνίας σε όλα τα κεφάλαια εντός του πρώτου τριμήνου του 2011…». Ο Ρώσος αντιπρόσωπος διέκρινε στην Έκθεση επιδίωξη να προχωρήσει η διαδικασία χωρίς να έχουν συμφωνηθεί όλα τα κεφάλαια (στην πραγματικότητα δεν έχει συμφωνηθεί η ουσία του Κυπριακού) και διέκρινε χρονοδιάγραμμα εντός του πρώτου τριμήνου 2011. Πως γίνεται να μην το αντιλήφθηκαν στο Προεδρικό; Εφόσον την ίδια Έκθεση διάβασαν, είναι την παραπλάνηση που επιδιώκουν.

Όσο δύσκολο είναι να εξηγηθούν με ορθολογισμό τα πιο πάνω, υπάρχει και το εξωφρενικό. Ο Ν. Αναστασιάδης ήταν ο πολιτικός που στην ουσία και δημόσια υποστήριζε χρονοδιάγραμμα στις διαπραγματεύσεις, όπως άλλωστε, αυτό προφανώς εξάγεται και από τα έγγραφα Ντάουνερ. Μετά την τελευταία Έκθεση του ΓΓ/ΟΗΕ, βγήκε ανάμεσα στους πρώτους για να διαπιστώσει την ύπαρξη χρονοδιαγράμματος κατάληξης των διαπραγματεύσεων εντός του 2011. Γι αυτό λοιπόν, θα έπρεπε σήμερα να αισθάνεται πέραν από ικανοποιημένος. Μαζί με τον Έρογλου, Νταβούτογλου, Ερντογάν …

Κώστας Μαυρίδης

mavrides@ucy.ac.cy

Δημοσιεύθηκε στον "Φιλελεύθερο"  της 12ης Δεκεμβρίου 2010, σελ. 8