Η τραγική εικόνα της Παιδείας - του Τάκη Μίχα

Ίσως χθες να βιώσαμε το πιο τραγικό συμβάν στο θρίλερ που αφορά τις τελευταίες εξελίξεις της κοινωνίας μας: Πρόκειται για την παγκόσμια έκθεση αξιολόγησης των εκπαιδευτικών συστημάτων 65 χωρών που διεξάγει ο ΟΟΣΑ-η γνωστή ως έκθεση της PISA.

Η έρευνα που διεξάγεται κάθε τριετία, εξετάζει τις επιδόσεις των μαθητών ηλικίας 15 ετών στα μαθηματικά, στις φυσικές επιστήμες, στην κατανόηση κειμένου. Σε όλους αυτούς τους τομείς η Ελλάδα βρίσκεται κάτω από τον μέσο όρο! Ακόμα πιο τραγικό είναι ότι το υπουργείο παιδείας προσπάθησε να προωθήσει με «διαρροές» μια θετική εικόνα της έκθεσης επειδή η Ελλάδα ...είχε κάνει πρόοδο σε σχέση με τις επιδόσεις της πριν από από τρία έτη! Το γεγονός λοιπόν των εξαιρετικά χαμηλών επιδόσεων σε συνάρτηση με την ικανοποίηση που αισθάνονται οι ιθύνοντες για την τραγική εικόνα της Ελλάδας ασφαλώς δεν εγκυμονεί καμία αισιοδοξία για το μέλλον της χώρας. Διότι αν έχεις ένα καλό ανθρώπινο κεφάλαιο τότε μπορείς να λύσεις το θέμα του ελλείμματος και του δημόσιου χρέους, όμως όταν αυτό το κεφάλαιο απουσιάζει τότε δεν έχεις καμία ελπίδα.

Στο σημείο αυτό θα πρέπει να διαλυθεί οριστικά ο μύθος που προβάλλει η Αριστερά και η ΟΛΜE σύμφωνα με τον οποίο για την κατάσταση της παιδείας ευθύνεται το χαμηλό επίπεδο των δαπανών. Όπως δείχνουν όλα τα στοιχεία παγκοσμίως, οι δαπάνες έχουν ελάχιστη σχέση με τις επιδόσεις της. Η Σιγκαπούρη έχει μικρότερες εκπαιδευτικές δαπάνες από ότι οι περισσότερες χώρες του ΟΟΣΑ όμως βρίσκεται στις πρώτες θέσεις. Οι ΗΠΑ είναι πρώτες στις δαπάνες για την παιδεία όμως οι επιδόσεις της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης είναι μετριότατες και χειρότερες από χώρες όπως η Φινλανδία η Πολωνία το Χονγκ Κογκ κ.α. που δαπανούν λιγότερα. Μεταξύ των ετών 2000-2007 οι ΗΠΑ αύξησαν τις δαπάνες για την εκπαίδευση κατά 21% ενώ Βρετανία κατά 37%.Ομως το αποτέλεσμα ήταν ότι οι επιδόσεις τους για εκείνη την περίοδο χειροτέρευσαν!

Αν πρέπει να αναζητήσει κανείς τα αίτια στο πολύπλοκο αυτό θέμα θα πρέπει να επικεντρωθεί σε ένα και μόνο παράγοντα. Στους καθηγητές. Όλες οι μελέτες που έχουν γίνει σε παγκόσμιο επίπεδο δείχνουν ότι οι χώρες εκείνες που έχουν τις καλύτερες επιδόσεις είναι εκείνες που έχουν το ποιοτικά καλύτερο και πιο ευσυνείδητο διδακτικό προσωπικό. Προφανώς αυτό είναι κάτι που απουσιάζει στην Ελλάδα. Το γεγονός ότι όλοι οι καθηγητές εξαφανίζονται από το σχολείο μετά τις 2 το μεσημέρι σε συνδυασμό με το ότι παραβιάζουν βάναυσα τα καθήκοντα τους προκειμένου να μεγιστοποιήσουν τα ατομικά τους οφέλη («ιδιαίτερα») τεκμηριώνει αυτή την διαπίστωση. Το εκπληκτικό είναι ότι τα συνδικαλιστικά όργανα της ΟΛΜΕ προσπαθούν να δικαιολογήσουν αυτή την αντιδεοντολογική συμπεριφορά επικαλούμενοι τις θεωρούμενες χαμηλές αποδοχές των διδασκόντων. Όμως οι αμοιβές των καθηγητών δεν έχουν καμία σχέση με τις επιδόσεις του εκπαιδευτικού συστήματος. Αν ίσχυε αυτό τότε οι χώρες που πλήρωναν τους υψηλότερους μισθούς –Γερμανία Ισπανία και Ελβετία-θα ήσαν στις πρώτες θέσεις. Όμως αυτό δεν συμβαίνει. Αντίθετα οι χώρες που είναι πολύ υψηλότερα-Εσθονία,Νότιος Κορέα- πληρώνουν χαμηλότερες αμοιβές που αντιστοιχούν στον μέσο όρο.

Όμως υπάρχει κάτι το ιδιαίτερα ανήθικο με το επιχείρημα που δικαιολογεί τις παραβάσεις των καθηγητών με αναφορά τις θεωρούμενες χαμηλές αποδοχές. Αν επιτρέπεται στον εκπαιδευτικό να παραβαίνει το καθήκον του επειδή κρίνει ότι δεν αμείβεται αρκετά τότε αυτό θα πρέπει να ισχύει για κάθε επάγγελμα. Με την ίδια λοιπόν λογική και ο αστυνομικός θα πρέπει να αμείβεται από τους «ανθρώπους της νύκτας» και ο γιατρός του δημόσιου νοσοκομείου να παίρνει «φακελάκι». Πρόκειται για ένα άθλιο επιχείρημα που απλά δείχνει την ηθική απαξίωση όσων το προτείνουν.

Όπως ορθά αναφέρει η πρόσφατη ανακοίνωση της Δημοκρατικής Συμμαχίας σήμερα τα σχολεία υπάρχουν για να εξυπηρετούν τους διδάσκοντες και όχι τους διδασκόμενους. Όσο παραμένει αυτή η κατάσταση δεν μπορεί να ελπίζει κανείς σε βελτίωση. Και φυσικά η Άννα Διαμαντοπούλου, όπως άλλωστε και το υπόλοιπο ΠΑΣΟΚ, δεν έχουν απολύτως καμία διάθεση να συγκρουσθούν με τους κατ’ εξοχήν «πελάτες» τους που είναι οι συντεχνίες του δημοσίου. Θα συνεχίσουν να παρατηρούν την χώρα να διολισθαίνει προς την οικονομική και πνευματική χρεωκοπία προσευχόμενοι να έλθει μια διεθνής οικονομική ανάκαμψη μήπως και έτσι και ξεχασθούν τα χρέη, τα ελλείμματα και η άθλια παιδεία της Ελλάδας.

protagon.gr